ویلیام لیسی سوینگ، مدیر کل سازمان بین المللی مهاجرت (IOM)، در جریان سفرش به برلین، گزارش داده است که "وضعیت امنیتی در لیبیا بسیار بهتر شده است". او در ادامه گفته است که "موانع روی جاده ها برداشته شده اند و در شب دیگر شلیک صورت نمی گیرد".

سوینگ به همین تازگی ها از سفر به لیبیا برگشت کرده است و در حضور فیلیپو گراندی کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان در مورد وضعیت لیبیا برای انگلا مرکل صدراعظم گزارش داد.

در نتیجه، در این نشست ارزیابی گردید که اگر چه وضعیت در این کشور جنگزده به طور کلی هنوز دشوار است، اما پیشرفت های اولیه هویدا گردیده اند. مرکل همچنین این امر را در آموزش گارد ساحلی لیبیا توسط ماموریت اتحادیه اروپا موسوم به "سوفیا" توجیه کرد.

مرکل گفته است پناهجویانی که خود را به سواحل لیبیا می رسانند، توسط گارد ساحلی لیبیا به مراکز دولتی انتقال داده می شوند.

مددرسانان سازمان بین المللی مهاجرت و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد به این اردوگاه ها دسترسی دارند و وضعیت در مقایسه با "تعداد زیادی از اردوگاه های وحشتناک که در آن مردم هنوز هم تحت شرایط غیر انسانی با امکانات ناکافی زندگی می کنند"، بسیار خوب است. حکومت آلمان نیز می خواهد به حمایت از کار این دو سازمان در لیبیا ۵۰ میلیون یوروی اضافی دیگر را در اختیار قرار دهد. 

سهمیه بندی برای پناهندگان از افریقا؟

بنا به گزارش سازمان بین المللی مهاجرت، همه پناهجویان نمی خواهند، سفر خطرناک را از طریق بحیره مدیترانه که سالانه هزاران نفر غرق می شوند، در پیش گیرند. سوینگ می گوید که "ما در حال حاضر ۷۰۰۰ نفر را به کشورهایشان بازگشت دادیم و می خواهیم این رقم را به دو برابر برسانیم". این سازمان دارای ۱۵۰ کارمند در لیبیا است و پناهجویان را از روش های وحشیانه قاچاقچیان هشدار می دهد. سوینگ این قاچاقچیان را "آژانس های مسافرتی مرگ" عنوان کرده است.

اما به کسانی که با همه امکانات برای رسیدن به اروپا تلاش می کنند، چه اتفاق می افتد؟ در اینجا واقعا افراد آسیب پذیر مطرح اند. بر اساس کمیساریای عالی پناهندگان، به ۲۰ تا ۳۰ درصد از مهاجران، از جمله فرصت های قانونی برای ورود به اروپا ایجاد می گردد. مرکل گفته است که هدف کلی این است که "بعد از یک ارزیابی فردی به ویژه در قبال افراد آسیب پذیر، اجازه ورد قانونی به اروپا داده شود". او در ادامه گفته است که  قرارداد با ترکیه در قبال پناهجویان می تواند نمونه خوبی باشد. این قرارداد تصریح می کند که پناهجویانی که از طریق بحر وارد اتحادیه اروپا می شوند، دوباره به ترکیه انتقال یابند. اما همزمان اتحادیه اروپا از طریق برنامه اسکان مجدد پناهجویان را به طور قانونی وارد کشورهای اروپایی می کند.

 

"اتحادیه اروپا می تواند ۴۰ هزار پناهجو را بپزیرد"

مرکل گفته است که این روند با لیبیا در حال حاضر در شروع کار قرار دارد. مرکل همچنین گفته است که این روند به دلیل این واقعیت که نفوذ حکومت لیبیا در کل کشور گسترش پیدا نکرده، مختل شده است. مرکل گفته است: «به این دلیل راه اندازی روند سیاسی برای ایجاد یک دولت واحد لیبیا بسیار مهم است». او تاکید کرده است که با این حال، از طریق ایجاد چنین سهمیه بندی نباید مردم برای انجام چنین سفر خطرناک از طریق صحرا تشویق گردند که احتمالا زندگی شان در معرض خطر قرار می گیرد.

گراندی، کمیسار سازمان ملل متحد برای مهاجران پیشنهاد کرده است که اتحادیه اروپا می تواند ۴۰ هزار پناهجو را از طریق یک برنامه اسکان مجدد در سال آینده جذب کند. مرکل به این باور است که این امر امکان پذیر است. یک قاره با ۵۰۰ میلیون نفر جمعیت می تواند این برنامه را عملی کند. اما مرکل از مشکلات نیز یاد آوری کرد؛ از جمله تقسیم عادلانه پناهجویان در همه کشورهای اروپایی. گراندی و سوینگ هر دو پذیرش سخاوتمندانه پناهجویان در آلمان را ستودند و نگرش صدراعظم این کشور را که با وجود مخالف حزب سوسیال دموکرات که موضوع بحث برانگیز بحران پناهجویان را جز موضوعات مبارزات انتخاباتی خود قرار داده، ستایش کردند.

ایتالیا خواستار کاهش فشار است

مرکل با اشاره به نشست بین المللی بعدی که جزئیات این مساله در آن مورد بحث قرار می گیرد، اشاره کرده که در ۲۸ آگست، رهبران آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا می خواهند، در شهر ورسای در نزدیکی پاریس، در مورد سیاست های آوارگان مذاکره کنند. به خصوص ایتالیا فشار زیاد وارد کرده است: با توجه به ورود هزاران پناهجو از افریقا، حکومت این کشور نیاز به پشتیبانی موثرتر از شرکای اتحادیه اروپا دارد. امسال بیش از ۹۰ هزار آواره از طریق بحیره مدیترانه به ایتالیا خود را رسانده اند. ایتالیا خود را با این مشکل تنها احساس می کند.

nka, ah (Nina Werkhäuser)