جنگ جهانی دوم به طور ناگهانی آغاز نشد. به گفته کلاوس هیسه از مرکز مدارک و اسناد در برلین موسوم به «نقشه برداری از ترور» هیتلر با وجود آن که گه گاهی در طرفداری از صلح سخن می گفت، هیچ گاه طرح های تهاجمی و توسعه جویانه اش را پنهان نکرده بود.
کلاوس هیسه معتقد است که هیتلر از آغاز تحویل گرفتن قدرت در ماه جنوری 1933 در تدارک و آمادگی برای یک جنگ بوده است.
تمامیی تدابیری که در این زمان اتخاذ گردید، نشان می دهد که او تلاش داشت تا در پیمان ورسای، که در پایان جنگ اول جهانی به امضا رسید، تجدید نظر گردد و تمام مساعی او برای باز پس گیری قلمروهای از دست رفته در جنگ جهانی اول و تشکیل آلمان کبیر و همچنین ایجاد اقتصاد سرتاسری در اروپا بود که برای آلمان زمینه یک جنگ درازمدت در این قاره را مهیا کند.

جنگ داخلی علیه جناح مخالف و یهودیها

در پیمان صلح ورسای، که در سال 1919 امضا گردید؛ امپراطوری آلمان و متحدین اش مسئول آغاز جنگ جهانی اول محسوب گردیدند. در این پیمان امپراطوری آلمان به انصراف از بخشی از مناطق مربوط این کشور، خلع سلاح و پرداخت غرامت جنگی به کشورهای پیروز وادار گردید. آن چه که به باور هیتلر تحقیر و اهانتی بود که باید در زمینه آن تجدید نظر صورت می گرفت.
به هیتلر در راه رسیدن به هدفش تئوری توطئه ای کمک کرد که براساس آن سوسیال دموکرات ها و یهودی ها در جنگ جهانی اول به امپراطوری آلمان از پشت خنجر زده اند. همین بود که جرقه های جنگ از داخل کشور آغاز گردید.

هیتلر فقط چند روز پس از به قدرت رسیدنش در اول جنوری 1933 علیه تمامی امور معاملاتی یهودی ها تحریم سرتاسری را طرح ریزی کرد که به تعقیب آن ضمن تجدید نظر در قانون کار در ادارات رسمی، حق کار برای یهودی ها در ادارات رسمی و در مشاغل اداری سلب گردید.
از همان آغاز منظور هیتلر دسترسی به امکانات اقتصادی ای بود که با آن بتوان جنگ را در بیرون کشور تمویل کرد. افزون براین قبل از تصویب قانون غصب دارایی یهودی ها، رژیم تلاش کرد تا از اموال یهودی هایی که از کشور فرار کرده اند، سود ببرد.
کسانیکه این کشور را ترک می کردند، مجبور بودند تا 25 درصد مالیات دارایی های خود را به دولت بپردازند. به این ترتیب حکومت نازی ها در دو سال اول از این طریق 153 میلیون مارک دریافت کرد.
همچنان در معاملات انتقال ارز به خارج نیز پیش پرداخت معینی برای بانک موسوم به «بانک حسابهای طلایی» یا گولدیز کونتن بانک لازم می رفت که به این ترتیب تا سپتامبر سال 1939 مقدار درآمد از انتقال ارز به 96 درصد افزایش یافت.

در آنزمان بخش اعظم مردم آلمان تا سال 1939 حضورهیتلر را به فال نیک می گرفتند و او را به عنوان شخصی که برای مملکت حسن مقدم داشت، می پنداشتند.
به باور شمار زیادی دیکتاتور حاکم کشورشان، رفاه و بهبود اقتصادی برای مملکت به ارمغان آورده بود، بیکاری کاهش یافته بود و مردم قدرت خرید بیشتر داشتند.
در سال 1938 هیتلر تهدید نمود که چکوسلواکیا را مورد حمله قرار می دهد، زیرا به باور او آلمانی های ساکن آنجا مورد تبعیض قرار می گرفتند.
اما یکی از غم انگیزترین رویداد های قبل از آغاز جنگ رویداد ماه سپتامبر سال 1938 بود. در آنزمان چندین تن از جنرالهای اردو و پولیس در همکاری با سوسیال دموکراتها و سیاستمداران پیشین این کشور به اتفاق هم با طرح خنثی کردن برنامه های جنگی هیتلر کودتایی را بر ضد او انجام دادند، اما پیروز نشدند و یکسال پس از آن در اول سپتمبر جنگ جهانی دوم آغاز شد. این جنگ 60 میلیون قربانی گرفت و شش میلیون یهودی توسط نازی ها به قتل رسیدند.