حملات انتحاری یکی از تاکتیک‌های طالبان برای حمله علیه نیروهای بین المللی تحت رهبری ایالات متحده و حکومت پیشین افغانستان در جریان ۲۰ سال جنگ بود.

نیروهای انتحاری طالبان بیشتر در گروه‌های «لشکر بدری» و «لشکر منصوری» فعالیت داشتند. اما آمار مشخصی از انتحاری‌های طالبان نشر نشده است.

اینستاگرام دویچه وله دری را دنبال کنید 

در ماه‌های نخست برگشت طالبان به قدرت، مقامات طالبان از خانواده‌های انتحاری‌ها قدردانی کردند و تاکید کردند که در نتیجه قربانی‌های آنان پیروزی علیه نیروهای بین‌المللی و حکومت پیشین افغانستان میسر شد.

سال گذشته معین وزارت داخله طالبان گفته بود که «کندک‌های استشهادی» از افتخارات این گروه اند.

به تازگی فصیح الدین فطرت رئیس ستاد اردوی طالبان در گفتگویی با طلوع نیوز گفته است که کندک‌های انتحاری لغو شده و اعضای آن‌ها در چوکات نیروهای ویژه در وزارت دفاع فعالیت می‌کنند.

فطرت در این مصاحبه گفته است: «نیروهای استشهادی در زمان جهاد نقش مهمی داشتند و حالا نیز جایگاه ویژه دارند.» فطرت افزوده است که در صورتی که افغانستان بار دیگر مورد حمله قرار گیرد، «کل نیروهای ما در برابر آن‌ها نیروی استشهادی اند.»

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی اصلی طالبان، به پرسش دویچه وله در مورد لغو کندک‌های انتحاری پاسخی ارائه نکرد.

حملات انتحاری به عنوان یکی از تاکتیک‌های اصلی طالبان 

نخستین حمله انتحاری در افغانستان به تاریخ نهم سپتمبر ۲۰۰۱ انجام شد. در این حمله دو مهاجم که خود را خبرنگار معرفی کرده بودند، بمب همراه خود را در هنگام مصاحبه با احمد شاه مسعود، فرمانده نیروهای مخالف طالبان، انفجار دادند و او را ترور کردند.

براساس گزارش شورای امنیت ملل متحد، افغانستان بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ تنها شاهد پنج حمله انتحاری بود، ولی در اواسط سال ۲۰۰۵ حملات انتحاری بیشتر شد و در مجموع گروه‌های مخالف حکومت پیشین ۱۷ حمله را در این سال علیه نیروهای بین المللی و حکومت پیشین انجام دادند.

در سال ۲۰۰۶ افغانستان شاهد ۱۲۳ حمله انتحاری بود و در ۲۰۰۷ نیز ۷۷ حمله از این نوع انجام شد.

طالبان و سایر گروه‌های شورشی مخالف حکومت پیشین تا سال ۲۰۲۱ که حکومت پیشین سقوط کرد، حملات انتحاری را انجام می‌دادند.

استفاده از حملات انتحاری استراتژی موفق طالبان در جنگ ۲۰ ساله علیه نیروهای بین المللی به رهبری ایالات متحده و حکومت پیشین بود. برخی از این حملات به دلیل تلفات زیاد و وحشتی که در شهرها ایجاد می‌کرد، برای طالبان تبلیغات گسترده رسانه‌ای به همراه داشت.

در بیست سال گذشته غیرنظامیان زیادی در نتیجه این حملات جان شان را از دست دادند و یا زخم برداشتند.

جلوگیری و شناسایی عاملان حملات انتحاری برای نیروهای کشفی و استخباراتی کار دشواری بود و به همین دلیل انتحاری‌ها می‌توانستند خود را به محافظت شده ترین مراکز نظامی در شهر کابل برسانند و این حملات را انجام دهند.

اجمل سهیل، تحلیلگر مسایل تروریسم به دویچه وله گفت که طالبان با استفاده از این استراتژی فشار بیشتری را بر حکومت وقت وارد می‌کردند و سبب پخش ترس و وحشت در بین مردم می‌شدند.

او گفت: «طالبان از این استراتژی استفاده کردند و توانستند که دولت افغانستان را به زانو دربیاورند، زیرا این حملات سبب تلفات زیاد نظامیان و غیرنظامیان می‌شد.» او افزود: «تاکتیک انتحاری نقش به سزایی در تصرف دوباره قدرت توسط طالبان داشت.»

هرچند در جریان ۲۰ سال جنگ اکثر ولایات و شهرهای افغانستان شاهد حملات انتحاری بودند، اما حملاتی که در مراکز شهرها و تجمعات انجام می‌شد، تلفات زیادی به جا می‌گذاشت.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید

حملات انتحاری هرچند در تصرف مجدد قدرت توسط طالبان نقش چشمگیری داشت، اما حالا این تاکتیک توسط جنگجویان داعش علیه خود این گروه نیز استفاده می‌شود.