ملل متحد: افغانها با "توفان گرسنگی و فقر" روبرو هستند
۱۴۰۰ آذر ۲۳, سهشنبه
برنامه جهانی غذای سازمان ملل روز سه شنبه اعلام کرد که تقریباً همه مردم افغانستان غذای کافی ندارند. این سازمان هشدار داده که اقتصاد در حال سقوط افغانستان میتواند سال آینده وضعیت وخیم این کشور را به فاجعه تبدیل کند.
اعلانات بازرگانی
سخنگوی برنامه جهانی غذا به خبرنگاران گفت که براساس بررسیهای آنان تخمین زده میشود که ۹۸ درصد از افغانها به اندازه کافی غذا برای خوردن ندارند. او اظهار داشته که از هر ۱۰ خانواده، هفت خانواده به قرض گرفتن غذا متوسل میشوند که آنها را به عمق فقر سوق میدهد.
توقف ناگهانی کمکهای خارجی پس از پیروزی طالبان در ماه آگست، اقتصاد شکننده افغانستان را در آستانه فروپاشی قرار داده است و قیمت مواد غذایی، سوخت و سایر مواد اولیه به سرعت در حال افزایش است.
تامسون فیری، سخنگوی برنامه جهانی غذا در نشستی در ژنیو گفت: «بحران پیچیده اقتصادی، منازعه و خشکسالی باعث شده است که خانوادههای معمولی اکنون به سختی بتوانند با آن کنار بیایند. ما نیاز به کارهای زیادی داریم تا از تبدیل شدن این بحران به یک فاجعه جلوگیری کنیم.»
افزایش تعداد خانواده های افغان که فرزندان خود را می فروشند
با توجه به رکود اقتصادی در افغانستان، از بسیاری از مناطق این کشور خبرهایی به گوش می رسد که خانواده ها می خواهند فرزندان خود را بفروشند. یک مادر در قندهار می خواهد دخترانش را به خاطر نجات از گرسنگی مفرط بفروشد.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
شیما زنی ۵۵ ساله است که در ولایت قندهار افغانستان زندگی می کند. همسرش داوود که عضو نیروهای امنیتی حکومت سابق بود، در ۲۲ ماه نوامبر سال جاری در نبرد با طالبان کشته شد. پسرش محمود هم که عضو نیروهای امنیتی بود، هفت سال پیش ناپدید شد و تا امروز خبری از وی نیست.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
او که دو دختر خردسال دارد، در پی تسلط مجدد طالبان بر أفغانستان و رکود اقتصادی شدید، به خاطر فقر و درماندگی از گرسنگی شدید رنج می برد. در خانه ای کرایی زندگی می کند که أصلا مناسب بود و باش نیست. در بدل کرایه ماهانه سه هزار افغانی در خانه صاحب خانه اش تمیزکاری می کند. در آشپزخانه اش فقط چند تکه نان خشک و کمی پیاز و کچالو دیده می شود.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
شیما که از دیسک کمر رنج می برد، می خواهد خودش را نیز درمان کند، اما امیدی به زنده ماندن پس از عمل جراحی ندارد. او می گوید: «به خاطر این تصمیم دچار مشکلات روحی شدم. اما چاره ندارم. می خواهم پیش کسی باشند تا حداقل گرسنه نمانند.» او می خواهد دخترانش را هر کدام به قیمت ۳۰ هزار افغانی بفروشد.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
با اینهمه وی تلاش می کند دخترانش را به دوره های آمادگی برای مکتب بفرستند تا حداقل بتوانند از طریق آموزش مسیر زندگی شان را تغییر داده و از فقر و بدبختی بیرون شوند. شیما برای دریافت کمک همه دروازه ها را زد: «اما هیچ یکی از أقارب و نزدیکان به ما کمک نکردند.»
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
اما این مادر تنها به خاطر اینکه حداقل دخترانش از گرسنگی و ابتلا به سوءتغذیه در امان بمانند، تصمیم گرفته آنان را بفروشد و یا به کسی به فرزندی بدهد. با فرارسیدن زمستان، نگرانی این مادر تنها بیشتر می شود: «هر روز به کودکانم کچالوی جوش داده و یا نان خشک می دهم.» اما نکلا و مهتاب نمی خواهند از مادرشان جدا شوند و می گویند درس خوانده و به وی کمک می کنند.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
اکثرا دختران خردسال نسبت به پسران در أفغانستان زودتر به فروش می روند؛ چراکه دختران به کودک همسری مجبور می شوند، اما از پسران فقط برای کار در بیرون از خانه استفاده می شود. شیما برای دریافت اکرامیه شوهرش اقدام کرد، اما نه برای پسرش و نه هم برای شوهرش پولی پرداخت نشد. حالا با آمدن طالبان چنین چیزی ناممکن شده و شیما امیدش را از دست داده است.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
سازمان های حقوق بشری از افزایش فقر و تندگدستی و فروش کودکان در افغانستان ابراز نگرانی کرده اند. قطع کمک های بین المللی به افغانستان پس از تصرف قدرت توسط طالبان و عدم دسترسی آنان به منابع مالی بین المللی، أفغانستان را در آستانه یک "فاجعه انسانی" قرار داده است.
عکس: Murteza Khaliqi/AA/picture alliance
7 عکس1 | 7
برنامه جهانی غذا تا کنون در سال ۲۰۲۱ به ۱۵ میلیون افغان و تنها در ماه نوامبر به هفت میلیون نفر کمکهای غذایی ارائه کرده است. در سال آینده، این برنامه ملل متحد قصد دارد کمکهای خود را به ۲۳ میلیون نفر در تمام ولایات افغانستان افزایش دهد.
فیری گفت: »ما نمیتوانیم هیچ لحظهای را تلف کنیم. مدیر محلی ما وضعیت را کاملاً وخیم توصیف میکند. او میگوید که این "توفانی از گرسنگی و فقر" است.»
ندی الناشف، معاون کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، به طور جداگانه گفت که خانوادههای افغان با "فقر و گرسنگی شدید" مواجه هستند. به باور او بسیاری از این خانوادهها به اقدامات ناامیدکننده از جمله کار کودکان، ازدواج زودهنگام و "حتی فروش کودکان" خود متوسل شده اند.