فلیپو گراندی، کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان و مارک لاوکک، هماهنگ کننده مساعدت‌های اضطراری این سازمان در سفر به افغانستان خواستار افزایش فوری حمایت بین المللی برای رفع بحران بشردوستانه در این کشور شدند.

این مقام‌های ملل متحد در حالی به افغانستان سفر می‌کنند که صدها هزار افغان به دلیل جنگ و خشکسالی مناطق اصلی شان را رها کرده و به مناطق دیگر آواره شده اند. این مقام‌ها تاکید کردند که برای رسیدگی به بحران پیچیده بیجاشدگی جامعه جهانی باید به این وضعیت نابسامان بشری رسیدگی کند.

 مسئولان «یو ان اچ سی آر» گفتند که خشونت رو به گسترش و خشکسالی صدها هزار خانواده را در سراسر افغانستان متاثر کرده است. آنها گفتند که ۴۰ هزار غیرنظامی در چهار سال گذشته صدمه دیده و یا کشته شده اند. همچنین در وضعیت خطرناک امنیتی کارمندان نهادهای بشری مورد حمله قرار می‌گیرند ولی با آنهم کمک‌های بشری برای آسیب دیدگان ادامه دارد.

فیلیپو گراندی، معاون دبیر کل سازمان ملل متحد برای امور بشردوستانه و هماهنگ کننده مساعدت های اضطراری روز پنجشنبه در یک نشست خبری در کابل گفت: «ملل متحد در جستجوی جلب منابع بیشتر برای رساندن مساعدت برای آسیب دیدگان این بحران است. اخیرا ۱۳۰ میلیون دالر امریکایی را برای پاسخدهی به مشکلات مردم جمع‌آوری کردیم.»

ترکیبی از درگیری ها، آفات طبیعی و دسترسی ناکافی به خدمات اساسی و فرصت های اقتصادی موجب موجی از آوارگی و بیجاشدگی داخلی شده است. آقای گراندی گفت اکنون افغانستان بیش از هر زمان دیگری نیاز به حمایت جامعه بین المللی دارد، زیرا رسیدن به صلح و ثبات و بحران کنونی مستلزم حمایت‌های بیشتر است.

آقای گراندی تاکید کرد که بدون دریافت راه حل برای معضل بیجاشدگی، هیچ صلح پایداری وجود نخواهد داشت. گراندی همچنین از تعهد افغانستان برای عودت و ادغام مجدد مهاجران و بیجاشدگان داخلی استقبال کرد.

وی خاطرنشان کرد که شامل نمودن مسائل پناهندگان به عنوان بخشی از یک گفتگوی بزرگ میان افغانستان و پاکستان نیز یک گام مثبت است. این مقام ملل متحد افزود که برای رسیدگی به معضل بیجاشدگی، رسیدگی به مسائل مربوط به زمین برای عودت کنندگان، سرمایه گذاری در ولسوالی ها با و کار مشترک جهت اطمینان از عودت و ادغام مجدد پایدار در درازمدت و ریشه یابی علل بیجاشدگی و بحران های بشر دوستانه مورد توجه قرار گیرند.

براساس آمار «یو ان اچ سی آر» تا اوایل ماه سپتمبر سال جاری، حدود ۱۲ هزار مهاجر تحت برنامه عودت داوطلبانه کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به افغانستان عودت نموده اند.

این در حالیست که  بیش از ۵.۲ میلیون مهاجر افغان از سال ۲۰۰۲ تا حال جهت عودت به افغانستان مساعدت دریافت کرده اند. از سوی دیگر ۲.۶ میلیون مهاجر افغان همراه با تعدادی از افغان های بدون مدرک در پاکستان و ایران باقیمانده اند.

این مقام ملل متحد به ایران نیز سفر کرده و قرار است امروز به پاکستان سفر کند و در مورد حل معضل مهاجرین با مقامات آن دو کشور گفتگو نماید.

جنگ و خشکسالی

براساس آمار ملل متحد ۴.۲ میلیون تن در افغانستان به دلیل درگیری، بیجاشدگی و آفات طبیعی از جمله خشکسالی مداوم، نیازمند مساعدت های عاجل بشری می باشند.

آقای گراندی بر دسترسی بیجاشدگان به حقوق بشری شان تاکید کرد: «بزرگترین موضوعی که من از این سفر می برم گفته های مردم در مورد آینده شان است. آن ها برای کودکان شان زندگی بهتر، آموزش، کار و معیشت می خواهند. این حق همه انسان ها است.»

همچنین ۸.۷ میلیون تن دیگر به دلیل فقر مطلق، میزان بیکاری بلند و از دست دادن معیشت به علت تغییرات آب و هوایی نیازمند کمک اند.

در همین حال بیجاشدگان و برگشت کنندگان در افغانستان خواهان توجه بیشتر سازمان های بین المللی و حکومت هستند. بیشتر این بیجاشدگان در وضعیت نابسامان و در زیر خیمه ها زندگی می‌کنند.

درویش یک بیجا شده داخلی به دویچه وله گفت: «مشکلات ما این است که در ولایت لوگر بسیار ناامنی بود. به اندازه ای جنگ بود که ما مریض خود را  به شفاخانه برده نمی توانستیم. وقتی به کابل آمدیم اینجا خانه پیدا نمی شد و ما زیر خیمه زندگی می کردیم.»

او افزود که هیچ نهادی با بیجاشدگان کمک نکرده است: «از طرف دولت یا سازمان و نهادی برای ما رسیدگی نکرده و پرسان نکرده است. پرسان نشده که ما خانه داریم یا نداریم و حتا از دولت هم کسی نیامده است.»

برگشت کنندگان نیز می‌گویند که بعد از آمدن به افغانستان نه کار دارند و نه هم درامد. آنها می‌گویند حتا کسانی هستند که دوباره راه مهاجرت را در پیش گرفته اند، زیرا وعده هایی که حکومت سپرده بود عملی نکرده است.

ح. همراز