از جمع ۱۹۳ عضو مجمع عمومی ملل متحد ۱۳۰ کشور به حمایت از این قطعنامه رای دادند، اما روسیه رای مخالف و کشورهای چین، پاکستان و بلاروس (روسیه سفید) رای ممتنع دادند. ۵۹ کشور دیگر از رای‌دادن خودداری کردند.

این قطعنامه ۱۵ صفحه‌ای زیر عنوان «وضعیت افغانستان» شامل سلسله‌ای از موضوعات به شمول صلح و آشتی، دموکراسی، حاکمیت قانون، حکومت‌داری خوب، حقوق بشر، مبارزه علیه مواد مخدر، توسعه اقتصادی و اجتماعی و همکاری منطقه‌ای می‌شود.

این قطعنامه از پیشرفت‌ها در مذاکرات صلح به شمول توافق روی طرزالعمل آن استقبال کرده اما «تداوم میزان بالای خشونت را محکوم کرده است.» در این قطعنامه آمده است که این خشونت‌ها منتج به شمار غیرقابل قبول تلفات می‌شود. این قطعنامه خواستار توقف فوری خشونت‌ها شده و حکومت افغانستان و طالبان را قویاً ترغیب کرده است که «اقدام‌هایی را برای اعتماد سازی و کاهش خشونت» روی دست بگیرند.

مجمع عمومی ملل متحد در این قطعنامه نگرانی خود در مورد وضعیت امنیتی افغانستان را تکرار کرده و «به ضرورت رسیدگی به تهدیداتی که از سوی خشونت‌های طالبان به شمول شبکه حقانی، القاعده، «دولت اسلامی» و هواداران‌اش و دیگر گروه‌های جرمی تروریستی صورت می‌گیرد، تاکید کرده است».

عادله راز، سفیر افغانستان در ملل متحد ابراز تاسف کرد که با وجود حمایت قوی حکومت افغانستان، این قطعنامه اتفاق آرای اعضای مجمع عمومی را کسب نکرد. او گفت که هدف حکومت افغانستان، همسایگان‌اش و مجمع عمومی ملل متحد این است که طالبان تبدیل به یک حزب سیاسی شوند: «این هدف نهایی ماست که طالبان را به عنوان یک حزب سیاسی سازنده در کشور ببینیم که بدون رابطه‌ای با القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی برای آبادی و صلح در افغانستان کار کنند.»

او با ابراز این که کارشناسان ملل متحد بر تحریم‌ها علیه گروه طالبان نظارت می‌کنند، گفت که این گروه «روابط خود را با گروه‌هایی مانند القاعده حفظ کرده است».

کریستوف هویزگن، سفیر آلمان در ملل متحد که کشورش در تهیه این قطعنامه میانجی‌گری کرده است، گفت که سال ۲۰۲۰ برای افغانستان یک سال ویژه در دو دهه اخیر است و مهم‌ترین واقعه این سال شروع مذاکرات صلح افغانستان در ماه سپتمبر بود.

هویزگن همچنین اشاره کرد که ۱۳ میلیارد دالری که دو هفته پیش در کنفرانس ژنیو از سوی جامعه بین‌المللی به افغانستان وعده داده شد‌، نشانه این است که «جامعه بین‌المللی از جمهوری اسلامی أفغانستان و تلاش‌هایش برای دستیابی به خودکفایی مصممانه حمایت می‌کند.»

انا اوستیگنییوا، معاون سفیر روسیه در ملل متحد از نقش آلمان در مذاکره روی این قطعنامه شدیداً انتقاد کرد و گفت که نگرانی‌های مسکو «آشکارا نادیده گرفته شده است.» او این قطعنامه را «تلاشی برای پنهان کردن میزان واقعی» تهدیدی عنوان کرد که از سوی «دولت اسلامی» و مواد مخدر متوجه امنیت افغانستان می‌شود.

او آلمان را متهم کرد که «موضع جانبدارانه قبلی به نفع گروهی از دولت‌ها» دارد. او از این دولت‌ها نام نبرد، اما گفت که این کشور نباید بعد از این در قطعنامه پروسه صلح افغانستان در مجمع عمومی میانجی‌گری کند. با وجود این، او گفت که «ما به حمایت خود از افغانستان در این دوره مهم ادامه می‌دهیم.»

سفیر آلمان در پاسخ به این اتهام‌های روسیه گفت که رای «نه» به این قطعنامه این پیام را می‌رساند که «روسیه امروز از مردم افغانستان حمایت نمی‌کند».

هویزگن گفت: «همه ما باید به حمایت از این قطعنامه رای می‌دادیم و علامت قوی به مردم افغانستان می‌فرستادیم که در این وقت دشوار ما در کنار تان هستیم.»

af/si (AP)