نمایی از کابل پایتخت افغانستان. بر اساس آمار رسمی، بیش از ۱۶۰ تن تنها در ماه جنوری به دلیل شرایط جوی شدید جان های شان را از دست داده اند.

کودکی زباله پلاستیک را برای سوختاندن در دمای شدید زیر صفر حمل می کند. چوب و هیزم کافی براس سوختاندن وجود ندارد. وضعیت اقتصادی به دلیل تحریم‌ها علیه طالبان اسلام‌گرا فاجعه‌بار است. وزارت مبارزه با حوادث اداره طالبان از تلف شدن بیش از ۷۰ هزار دام در نتیجه سردی هوا سخن گفته است. دامداری منبع مهم غذایی و درآمد برای بسیاری از مردم افغانستان است.

شماری از مردان و پسران با بازی کریکت خود را گرم می کنند. زمستان های سخت در افغانستان غیر معمول نیست، اما دمای منفی ۳۳ درجه، که در ولایت غور افغاستان اندازه گیری شده است، بی پیشینه بوده است. به گفته هوا شناسان، احتمال می رود دمای هوا در روز های آینده بیشتر کاهش یابد.

خانواده عاشورعلی با فرزندانش برای این که گرم شوند، زیر یک کمپل در خانه ای در کابل نشسته اند. کمک های بین المللی برای افغانستان دشوار شده است. تنها سه میلیون کودک در خطر سوء تغذیه قرار دارند. پس از آن که طالبان زنان افغان را از کار در سازمان‌های غیردولتی منع کردند، بسیاری از سازمان‌ها کار خود را برای چند هفته به حالت تعلیق درآورده‌اند.

دخترکی بشکه های آب را در یک جاده پوشیده از برف در کابل حمل می کند. در بسیاری ازبخش ها نل های آب را یخ زده است. بسیاری از خانواده ها حتی وسیله ای برای گرم کردن خانه های شان ندارند و تنها می توانند از پتوهای ضخیم برای گرم نگه داشتن شان در شب استفاده کنند. به گفته دیپلومات های آلمانی، اکنون در این دوره سرد زمستان، زمان آن فرا رسیده است که طالبان بالاخره در ممنوعیت های اخیر شان تجدید نظر کنند.

هرچند شماری زیاد افراد در افغانستان از دیر زمانی با فقر دست و پنجه نرم می‌کردند، اما زمستان امسال و سردی هوا، شمار زیادی را با فاجعه روبرو کرده است. برف باری‌های سنگین در افغانستان باعث شده تا بسیاری‌ها کارهای شان را از دست بدهند.

با وجود وضع محدودیت ها و ترس از برخورد شدید طالبان، زنان گاهی مجبور اند برای امور بسیار ضروری حتی با فرزندان خوردسال شان در سرمای شدید بیرون بروند.

بسیاری از مردم ناچار اند هر چیز قابل سوخت را آتش بزنند تا جان شان در برابر سرمای شدید حفظ کنند.

برفباری شدید سبب راه بندان شاهراه های مهم در کشور شده است. این وضعیت به ویژه تأمین مواد اولیه را در بسیاری از مناطق بیشتر از پیش با مشکل مواجه ساخته است.

کودکانی که خود حتی لباس مناسب در برابر سرما ندارند، برای برف پاکی دست بکار شده اند.

با آنهم برف زمستان، مانند سایر نقاط جهان، لذتی را برای کودکان با خود دارد.

طالبان بعد از تصرف قدرت در ماه آگست سال ۲۰۲۱، سلسله‌ای از اقدامات را برای محدود کردن زنان روی دست گرفتند. ممنوعیت ورزش زنان بخشی از سیاست تبعیض‌آمیز این گروه است. خبرگزاری اسوشیتدپرس شماری از زنان ورزشکار را با برقع عکس‌برداری کرده است. این زنان تنها به شرط فاش نشدن هویت و معلوم نشدن چهره‌های شان حاضر شده اند با این خبرگزاری صحبت کنند. این در واقع نوعی از اعتراض نمادین این زنان ورزشکار است.

اسکیت‌باز جوان افغان با برقع. طالبان نه تنها همه ورزش‌ها را برای زنان و دختران منع کرده اند، بلکه با تماس‌های تلفونی و بازدیدهای آزاردهنده، آن زنان و دخترانی که به ورزش ادامه می‌دهند، مورد ارعاب و تهدید قرار می‌دهند.

نورا، ورزشکار ۲۰ ساله، روزی را که طالبان قدرت را تصرف کردند دقیقاً به یاد دارد. او آن روز در یک مسابقه در کابل اشتراک داشت. وقتی که تماشاچیان خبر شدند که طالبان به حومه‌های کابل رسیدند، همه این مسابقه را ترک کردند. این آخرین مسابقه نورا بود.

نورا یک مبارز است. او در یک محله فقیرنشین کابل بزرگ شده و همواره در مواجه با چالش‌ها سربلند به در آمده است. اما وقتی طالبان او و خانواده‌اش را تهدید کردند، او برای چند هفته‌ای به ولایت زادگاه‌اش رفت. او به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفت: «از وقتی طالبان برگشته اند، احساس می‌کنم مرده ام.»

بسیاری زنان افغانستان مانند این بایسکل‌سوار از محدودیت‌ها متاثر شده اند. طالبان به صورت سیستماتیک آن‌ها را از اساسی‌ترین حقوق شان محروم کرده اند. زنان و دختران از رفتن به مکاتب متوسطه و لیسه، دانشگاه‌ها و پارک‌های عمومی منع شده و کار آن‌ها در بیرون از خانه نیز شدیداً محدود گردیده است.

زنان بسکتبال‌باز نیز از این ممنوعیت‌ها مستثنی نیستند. سخنگوی کمیته ملی المپیک طالبان گفته است که مقام‌ها در تلاش ایجاد مکان‌های جدید برای ورزش زنان اند، اما چنین اظهاراتی در مورد دیگر ممنوعیت‌ها، مانند مسدود شدن مکاتب متوسطه و لیسه، نیز صورت گرفته است و تا حالا هیچ نتیجه‌ای نداشته است.