چمن قیامی 24 ساله از ولایت دایکندی افغانستان و یک فرد نابینا است. او پنج سال است که در یونان مهاجر است. برای چمن هیچ آینده روشنی متصور نیست.

چمن 6 ساله بود که با خانواده اش به خاطر شدت جنگ های داخلی افغانستان را ترک کرد و به ایران مهاجر شد. او در ایران بزرگ شد و همانجا بر اثر یک حادثه ترافیکی بینایی اش را از دست داد.

زندگی چمن و خانواده اش در ایران با دشواری های زیادی همراه بود. او تصمیم گرفت به خاطر بهتر شدن آینده اش راه مهاجرت به اروپا را پیش بگیرد.

چمن می گوید مقداری پول که فراهم کرد با شماری دیگر از آشنایانش به وسیله قاچاقچیان انسان ابتدا به ترکیه رفت و بعد به یونان رسید.

چمن وضعیت فعلی اش را معلق میان زمین و آسمان می خواند. او پس از چهار سال اقامت به تازگی اقامت دو ساله دیگر گرفته است.

وی به دویچه وله گفت که نمی داند که فردا چه اتفاقی قرار است برایش بیفتد، چرا که وضعیت مهاجران در یونان همچنان مبهم و پیچیده است: «دراین کشور متاسفانه آینده خاصی وجود ندارد؛ چون این کشور نه به کسی مدرک دائمی می دهد و نه کسی را می پذیرد که تمام عمرش را اینجا بماند».

"نمی توانم پیش بروم"

چمن نمی توانست همانند دیگر مهاجران با استفاده از راه های پرخطر پنهان شدن در لاری ها و یا راه های دیگر خود را به اروپا برساند؛ چرا که او نابینا است. از سوی دیگر او پولی نداشت که به قاچاقچیان انسان بپردازد و در یونان ماندگار شد، کشوری که مهاجرپذیر نیست.

چمن در حال حاضر می تواند به زبان یونانی صحبت کند و برای اداره رسیدگی به پناهجویان و پولیس این کشور به عنوان مترجم کار می کند. او حالا کمتر به رفتن به سوی اروپا فکر می کند و می گوید "نمی توانم پیش بروم".

چمن می گوید از پنج ماه گذشته که کارش را آغاز کرده، قصه های دردناکی را از پناهجویان شنیده و وضع پناهجویان را در این کشور اسفبار می خواند: «کسانی هستند که به محض وارد شدن به این کشور آنان را می گیرند و به کمپ های مهاجرین می برند و با آنها بدرفتاری های زیادی می شود، آنها بسیار ناامید می شوند».

تاکنون چندین بار از تظاهرات ها و اعتصاب های غذایی مهاجران در یونان و دیگر کشورها گزارش شده است، اما در یونان وضعیت فرق می کند. راستگرایان افراطی که مهاجران را عامل خرابی ساختار اجتماعی و فقر اقتصادی کشورشان می خوانند، همواره مهاجران را مورد حمله قرار می دهند.

چمن که مرتجم پولیس یونان است، قصه های دردناکی را حکایت می کند که از ضرب و شتم، استفاده از مهاجران به عنوان برده، نقص عضو و حتی تجاوز جنسی بر زنان و کودکان پیش روی مردان خانواده روایت می شود. به گفته وی حتی در میان نیروی پولیس این کشور نیز افراطی های دست راستی وجود دارند.

راه پرخطر

وضعیت در یونان آنقدر به پناهجویان فشار وارد می کند که برخی از آنان دست به خودکشی می زنند. برخی ها هم هرگونه خطری را می پذیرند که به اروپا برسند.

برخی از پناهجویان در آبهای خروشان دریا غرق می شوند و برخی در مسیر راه طولانی زمینی و میان جنگل ها جان می دهند. در آخرین مورد از این دست 14 تن از پناهجویان به شمول افغان ها در مسیر عبور از روی خط آهن در مقدونیه زیر قطار شدند و جان باختند.

برخی از پناهجویان بارها مسیر طولانی و پرخطر را تا نیمه رفته و توسط پولیس دوباره به یونان برگشتانده شده اند.

بازار گرم قاچاقبران

در این میان بازار قاچقچیان انسان گرم است. بنابر آمار سازمان ملل متحد، پس از قاچاقچیان مواد مخدر، قاچاقچیان انسان بیشترین درآمد را دارند.

اخیرا به خاطر افزایش ناآرامی ها در خاورمیانه، جنوب آسیا و بخش هایی از افریقا میزان مهاجرت ها نیز افزایش یافته و قاچاقچیان انسان قیمت ها را نیز بالا برده اند.

چمن می گوید در بازجویی های پولیس از مهاجران تازه وارد مشخص می شود که قیمت ها تا دو برابر افزایش یافته است. خود چمن یک میلیون تومان برای رسیدن به ترکیه و یک هزار دالر برای رفتن از ترکیه به یونان پرداخته است، اما حالا قیمت ها به دو میلیون تومان در مسیر ایران و ترکیه و دو هزار دالر در مسیر ترکیه تا یونان رسیده است.

چمن می گوید در بسیاری از موارد قاچاقچیان انسان پول پناهجویان را دزدی می کنند و پناهجویان نمی توانند شکایت کنند: «خیلی از این افراد در این کشور مدرک ندارند و ثبت نام شده نیستند. وقتی که پولشان را قاچاقبر می خورد، آنها می ترسند که به پولیس شکایت کنند، چرا که مدرک ندارند و از نظر قانونی اجازه شکایت از کسی را ندارند». به گفته چمن در مواردی هم که از دزدی پول ها و حمله نژادپرستان شکایتی صورت می گیرد، پولیس اقدام قابل توجهی نمی کند.

راه برگشت نیست

خیلی از خانوده های پناهجو که در یونان زندگی می کنند، به خاطر از دست دادن پول شان مجبورند در جزیره ها و زیر خیمه ها زندگی کنند.

اخیرا دولت یونان تصمیم گرفته است که تمامی پناهجویان را از جزیره ها جمع کند و به اردوگاه های مرکزی بفرستد؛ جاهایی که شباهت زیادی به زندان دارند تا کمپ مهاجران.

بنابر آمار وزارت امور مهاجرین افغانستان، تا دو سال قبل 65 هزار پناهجوی افغان تنها در یونان در بی سرنوشتی مطلق به سر می بردند؛ آماری که گفته می شود حالا بیشتر شده است.

اسلام الدین جرئت، سخنگوی وزارت امور مهاجرین افغانستان به دویچه وله گفت که این کشور دو سال قبل هیئتی را از وزارت های مختلف به یونان فرستاد تا به مشکلات پناهجویان رسیدگی کند و دریافت که تقریبا 30 درصد از آنان مایل هستند دوباره به کشورشان برگردند.

چمن می گوید که افغانستان در یونان نمایندگی سیاسی ندارد و پناهجویانی که مدرک هویتی به همراه ندارند، نمی توانند به افغانستان برگردند.

آقای جرئت نیز این را تایید می کند و می افزاید که قرار بود در پی سفر هیئت افغانستان، نمایندگی سیاسی این کشور در یونان باز شود: «در وقتش این مسئله در کابینه افغانستان مطرح شد و کابینه به وزارت خارجه امر کرد که نمایندگی را آنجا باز کند، اینکه چه کارهایی صورت گرفته، جزئیاتش به وزارت خارجه معلوم است».

سال گذشته وزارت خارجه افغانستان اعلام کرد که سفارت افغانستان را از بلغاریا به یونان منتقل می کند، اما تاکنون این اقدام صورت نگرفته است.

وزارت امور مهاجرین افغانستان افزایش مهاجرت را از این کشور به خاطر افزایش فقر، بی کاری و ناامنی تایید می کند و می گوید به خاطر موجود نبودن سرشماری دقیق، نمی توان آمار دقیقی از میزان مهاجرت هایی که به تازگی صورت می گیرد، ارائه کرد.

اما آمار رسمی این وزارت که در هماهنگی با سازمان های بین المللی گردآوری شده می رساند که افغانستان در حال حاضر نزدیک به 6 میلیون مهاجر و پناهنجو در 5 قاره دنیا دارد.