مبارزه بين المللي عليه مواد مخدره در شانگهاي، دقيقاً 100 سال قبل آغاز شد. در ماه فبروي سال 1909، نمايندگان 13 کشور در نشستي که به نام "کمسيون- ترياک" نام گذاري شد، گرد هم آمدند. در آن زمان چين غرق در ترياک بود؛ هريک از چهار تن مردان چيني به آ ن معتاد بودند. امروز بعد از گذشت 100 سال، جهان تاهنوز در برابر مشکلات سنگين در مبارزه عليه مواد مخدر قرار دارد.

دفتر ملل متحد برضد مواد مخدر و جنايات UNODC معتقد است که درين بخش تا اندازه اي موفقيت هايي بدست آمده است 100 سال پيش تنها چين و هند بيش از سه چند اوپيومي را که در حال حاضر در سراسر جهان در دوران است، توليد نموده بودند. امروز 90 درصد نبات اوپيوم در يک کشور - در افغانستان - زرع ميگردد. چنانچه نمايندۀ ايران در کنفرانس شانگهاي ميگويد، اين امر باعث مشکلات زياد در ايران شده است:

"مواد مخدره مشکل بسيار بزرگي در ايران است. ما از افغانستان نه تنها مواد مخدر د ر يافت مي کنيم، بلکه سه مليون مهاجر غيرقانوني افغاني نيز. اين امنيت ما را تهديد مي کند ما به هر اقدامي دست خواهيم زد تا وضعيت اقتصادي در افغانستان بهبود يابد و فقر در آنجا ريشه کن گردد."

اما عملي کردن آن خيلي مشکل به نظر مي آيد. مامور عاليرتبۀ ملل متحد، انتونيو ماريا کوستا موانع بر سر راه مبارزه موثرعليه مواد مخدر را قدرت مافيا، اختلاس و فساد مالي و عدم قاطعيت حکومت ها ميخواند:

"ابزار حقوقي ملل متحد عليه جنايات تنظيم شده، امکانات را براي اقدامات مشترک فراهم ميسازد. اما کشور هاي عضو تا حال در کاربرد اين ابزار ها به شکست مواجه بوده اند تا به آن وسيله عواقب و پيامد هاي قابل مشاهده اي جدي براي تاجران مواد مخدر داشته باشد. از طريق انترنت مواد مخدر، اسلحه و انسانها براي فروش عرضه ميگردند. دست آورد مهم ما، انترنت، به سلاحي در دست تروريست ها مبدل ميگردد. تجارت مواد مخدر جنايتکاران را ثروتمند ساخته و اجتماعات و ملت ها را با خطر مواجه ميسازد. بايد عليه آن بصورت عاجل و با همه توانمندي مقابله نمود."