در کنفرانسي که در مورد سرمايه گذاري در افغانستان، در دوبي برگزار شده است، افغانستان در تلاش تشویق سرمایه گذاران خارجی در بخش استخراج منابع معدنی است. تخمين مي شود که به ارزش ملياردها دالر منابع معدني استخراج ناشده در افغانستان وجود دارد. به دليل چندين دهه جنگ که زيرساخت هاي اين کشور را تضعيف کرده است، سال ها طول خواهد کشيد تا در ساحات مختلف و در سطوح بزرگ اين کشور توليد داشته باشد.

حکومت افغانستان مصمم است تا وابستگي اش را به کمک هاي خارجي پايان بخشد، از اين رو مي کوشد سرمايه گذاراني را که حاضر اند در شرايط دشوار دست به تشبث بزنند، با وعده تامين ثبات و حمايت هاي رسمي، به سرمايه گذاري در افغانستان ترغيب نمايد.

يک تاجر هندي که نخواست از او نام گرفته شود، گفت: "همه حاضر اند در آنجا سرمايه گذاري کنند، اما تنها نگراني شان امنيت است. در صورتي که امنيت اندکي بهتر شود، مردم به آنجا مي روند زيرا در آنجا مجالي ( براي سرمايه گذاري) وجود دارد".

در حال حاضر از مجموع پروژه ها، بخش هاي معادن و انرژي مي توانند سرمايه خارجي را به خود جلب کنند.

روز سه شنبه وزير خارجه ايتاليا گفت گروه سرمايه گذاران ايتاليايي در قسمت نفت و گاز در نظر دارد در بخش انرژي در افغانستان سرمايه گذاري کند.

سرمايه گذاري خارجي در افغانستان با معدن مس عينک آغاز شد که پروژه اي به ارزش بيش از چهار ميليارد دالر مي باشد. شرکت "ام سي سي" چين استخراج معدن مس عينک را با دولت افغانستان قرارداد کرده است. انتظار مي رود که توليدات در اين بخش در سال 2013 آغاز شود. تامين امنيت اين معدن نشان مي دهد که حکومت افغانستان در وعده اش براي حفاظت از سرمايه گذاري هاي بزرگ جدي است.

ژاو جيان هوي، رئيس شرکت "ام سي سي" چين گفته است: "در حال حاضر ما اين پروژه را با 1500 پوليس حرفه اي که توسط حکومت استخدام شده اند، به پيش مي بريم".

سود هنگفت؟

تاکيد حکومت افغانستان به سرمايه گذاري زياد به اين دليل است که مي خواهد سالانه از ناحيه معادن و انرژي تا به 1.5 مليارد دالر درآمد داشته باشد. البته اين پيش بيني براي يک محدوده زماني پنج ساله است. اين مطلب را وحيدالله شهراني وزير معادن افغانستان اظهار داشته است. اين معادن استخراج ناشده شامل آهن، مس، ليتيوم، نفت و گاز، جواهر و سنگ هاي قيمتي مي باشند.

شهراني گفته است: "در درازمدت مثلاً تا 15 سال ديگر درآمد دولت از ناحيه معادن سالانه 3 تا 3.5 مليارد دالر خواهد بود".

مهمترين فلزي که حکومت افغانستان روي آن حساب مي کند، عبارت از ليتيوم است که در بطري هاي وسايل نقليه اي که به صورت مختلط از برق و نفت استفاده مي کنند به کار مي رود. درآمد حاصله از اين بخش و همچنان از مس و آهن، مهمترين منبع درآمد افغانستان را تشکيل خواهد داد. فکر مي شود تا ده سال ديگر که تقاضا براي وسايط نقليه برقي زياد مي شود، نياز به به اين مواد معدني دو برابر شود.

يک بانکدار جاپاني که تا حال شرکت اش در افغانستان سرمايه گذاري نکرده، گفته است: "ما از نزديک نظاره مي کنيم که آن ها ( افغان ها) با ذخاير ليتيوم شان چه کار مي کنند".

اما حيات داياني، تاجر افغان که پس از بيست سال اقامت در آلمان با يک شرکت ساختماني به افغانستان برگشته است، مي گويد: "بهترين چيز در اين موقع آن است که در هرجا که خطر وجود دارد، سود خوب هم وجود دارد".

او مي گويد: "من به اهل تجارت و تثبث توصيه مي کنم که اکنون بهترين موقع سرمايه گذاري است. زياد تلويزيون تماشا نکنند، بسيار روزنامه نخوانند، زيرا خبرهاي رسانه ها اوضاع را خراب نشان مي دهند".

رويترز / رسول رحيم

ويراستار: عارف فرهمند