در انتخابات ریاست جمهوری تاجکستان که روز چهارشنبه ششم نوامبر برگزار می شود، شش نامزد با امام علی رحمان، رییس جمهور کنونی رقابت می کنند. براساس نظر سنجی ها، امام علی رحمان 90 درصد آرا را به دست خواهد آورد.

از دید روشن عبدالله یف، سرپرست بنیاد تاجیکی "اوراسیا"، امام علی رحمان بدون مشکلی در انتخابات برنده خواهد شد. او در گفتگو با دویچه وله گفت: "همه تلاش هایی را که اپوزیسیون در ده سال اخیر به خرچ داده است تا تاجکستان در عرصه سیاسی رشد کند، توسط قدرت دولتی سرکوب شده است."

رییس جمهور در تاجکستان برای هفت سال انتخاب می شود. امام علی رحمان که 61 ساله است، از سال 1992 به این سو با شیوه استبدادی حکومت می کند. تغییرات در قانون اساسی در سال های 1999 و 2003، همه موانع حقوقی را برای سهم گیری رحمان در انتخابات ریاست جمهوری تا سال 2020 از میان برداشته است.

رحمان با مخالفان جدی روبرو نیست

مخالفان امام علی رحمان در این انتخابات از پنج حزب داخل رقابت های انتخاباتی شده اند، اما آنها را نمی توان به عنوان رقیب جدی در برابر رییس جمهور کنونی در نظر گرفت. عبدالله یف، دانشمند علوم سیاسی در این باره می گوید:

"به احتمال قوی هریک از این احزاب تا دو صد آرا را به دست خواهد آورد، به استثنای نامزد کمونیست ها. با درنظر داشت امکانات حزب کمونیست، نامزد آن می تواند تا حدود پنج در صد آرا را به دست آورد."

کشور فقیر در آسیای میانه

در مبارزات انتخاباتی همه احزاب به مردم وعده یک سیستم آموزشی و صحی بهتر را داده اند. آنها گفته اند که قیمت خانه ها را پایین و جا های جدید کار و اشتغال را به وجود می آورند. اما روشن نیست که در صورت پیروزی در انتخابات چگونه همه این وعده ها برای عملی شدن تمویل خواهند شد.

تاجکستان فقیرترین کشور درآسیای میانه است. براساس تخمینات بانک جهانی، تولید ناخالص ملی این کشور در سال 2012 فی نفر فقط 872 دالر امریکایی بوده است. بیش از نیم میلیون انسان از آن جمله یک سوم تاجک ها در سن بلوغ، در خارج کار می کنند، چون در داخل کشور برای آنها کاری وجود ندارد.

بسیاری از این مشکلات به جنگ های داخلی بعد از فروپاشی روسیه شوروی برمی گردد. برخورد های خونین میان سران محلی که از سال 1992 تا 1997 ادامه یافت، تا 10 میلیارد دالر به این کشور زیان وارد کرد.

افزون بر آن مشکلات تاجکستان وابسته به موقعیت نامساعد جغرافیایی این کشور نیز است. این کشور در جنوب با افغانستان هم مرز است. حکومت برای تامین امنیت در این جا، مجبور به استقرار 16 هزار سرباز شده است که تمویل آنها فشار سنگین بر اقتصاد ضعیف این کشور وارد می کند.

تاجکستان با کشور شمالی اش ازبکستان روابط خوبی ندارد. قبل از همه منازعه بر سرآب میان دو کشور وجود دارد. ازبکستان همواره راه خط مهم آهن را برخ تاجکستان مسدود می کند. افزون برآن ازبکستان ارسال گاز را به تاجکستان قطع کرد. از آن به بعد یگانه منبع انرژی برای تمام مناطق این کشور، نیرو آبی آن است. اما میزان تولید انرژی توسط آن برای رفع نیازمندی های شرکت ها و خانه ها به برق کافی نیست.

تاجیکستان نیاز مند تحول است

امام علی رحمان در برنامه مبارزات انتخاباتی اش وعده کرده است که تاجکستان را از انزوای راه های ارتباطی و انرژی بیرون می کند. اما قسمی که رشید عبدالله، سیاست شناس تاجکی تاکید می کند، او برای عملی کردن این برنامه، به یک تیم جدید از کارمندان توانا نیاز دارد.

بسیاری از همراهان اطراف او در ده های گذشته، در این میان بیشتر از 60 سال دارند. این کارشناس به این نظر است که تاجکستان بعد از انتخابات ریاست جمهوری یک دوره گذار طولانی و سختی را در پیش رو خواهد داشت.