معمولاً کسی حاضر نیست در مورد ناتوانی جنسی یا اختلال نعوذ صحبت کند. مگر این که کسی یورولوژیست یا داکتر متخصص مجاری ادرار باشد و دریابد که صحبت نکردن در این رابطه کمک‌کننده نیست.

بیشتر بخوانید: سکس و بدن

عتیق‌الله عزیز، سرطبیب بخش یورولوژی کلینک بوگنهاوزن در شهر مونشن آلمان در مصاحبه‌ای با دویچه وله توضیح می‌دهد که اختلال نعوذ به ندرت به خودی خود رخ می‌دهد و غالباً ناشی از مشکلات صحی دیگر است.

توانایی جنسی به مثابه مردانگی

داکتر عزیز می‌گوید: «تنها در آلمان بین چهار تا شش میلیون نفر (از ناتوانی جنسی) متاثر اند.» البته این تها شامل ارقام رسمی می‌شود و این افراد کسانی اند که حاضر شده اند مورد تحقیق قرار بگیرند. این داکتر می‌گوید که شمار واقعی مردانی که از اختلال نعوذ رنج می‌برند، ممکن است به مراتب بیشتر از این باشد. به این ترتیب، اختلال نعوذ یک مشکل نادر نیست.

کارشناسان این عرصه تخمین می‌زنند که تنها حدود ۲۰ درصد این گونه مردان به داکتر مراجعه می‌کنند. گروه «کمک خودی به ناتوانی جنسی» در آلمان به این نکته اشاره می‌کند که معمولاً توانایی جنسی و مردانگی یکسان پنداشته می‌شود و به این دلیل مردانی که از این مشکل رنج می‌برند، از صحبت کردن در این رابطه، حتی با شریک زندگی خود، شرم دارند. این شرم می‌تواند عواقب ناگواری داشته باشد.

آلت تناسی به مثابه سیستم هشدار زودهنگام

داکتر عتیق‌الله عزیز می‌گوید: «اختلال نعوذ می‌تواند یک هشدار زودهنگام در مورد بیماری قلبی-عروقی باشد، مثلاً سکته قلبی.» او می‌گوید که «قلب مریض» می‌تواند به مفهوم «آلت مریض» باشد.

به این دلیل، هر کسی که به دلیل اختلال نعوذ یا برنخاستن آلت جنسی به کلینیک مراجعه می‌کند، داکتر عزیز تنها میانه پاه‌های او را معاینه نمی‌کند. این داکتر می‌گوید که «در اکثر موارد بسیار سریع ارتباطی میان (اختلال نعوذ) و مشکلات دیگر مشخص می‌شود.» او می‌گوید که دیابت، چاقی، اعتیاد به نیکوتین و نوشیدن زیاد الکول توانایی جنسی را کاهش می‌دهند.

به این خاطر، این متخصص یورولوژی در ابتدا به بیماران خود مشورت می‌دهد که شیوه زندگی شان را تغییر بدهند. به گفته او، تحقیقات در مورد ارتباط تغذیه و اختلال نعوذ نشان داده اند که تغذیه سالم با خطر پایین ناتوانی تحریک جنسی ارتباط دارد.

مکتب طبی هاروارد در مقاله‌ای پنج تدبیر را فهرست کرده است که با آن‌ها نه تنها می‌توان از اختلال نعوذ پیشگیری کرد بلکه اختلال‌های موجود را نیز تداوی نمود: تحرک مرتب، تغذیه خوب، سیستم سالم قلبی-عروقی، جلوگیری از اضافه وزنی و تمرین دیافراگم لگنی.

داکتر عتیق‌الله عزیز می‌گوید: «متاسفانه بسیاری مردان برای رفع این مشکل به تابلت روی می‌آورند.» به این منظور اغلباً از تابلت (PDE5 Inhibitor) استفاده می‌کنند. ویاگرا معروف‌ترین دارو از این نوع است که برای تقویت توانایی جنسی استفاده می‌شود. این دارو جریان خون را در آلت تناسی مرد تقویت می‌کند که در نتیجه باعث تحریک آلت می‌شود.

داکتر عزیز می‌گوید: «وقتی که تابلت تاثیر نکند، امکانات تهاجمی دیگری وجود دارد.» از جمله وقتی که دیگر معالجه‌ها کارگر واقع نشوند، به بازسازی آلت تناسلی یا آلت تناسلی مصنوعی روی آورده می‌شود.

آلت تناسلی مصنوعی اغلباً به کمک یک پمپ کار می‌کند که در جریان عملیات جراحی در زیر کیسه بیضه جاسازی می‌شود. با فشار دادن این پمپ، مایعات به آلت مصنوعی جریان می‌یابد و سرانجام تحریک می‌شود. 

وقتی که آلت تناسلی کار نکند، مراجعه به داکتر فواید زیادی دارد. چون با نادیده گرفتن این مشکل، نه اختلال نعوذ رفع می‌شود و نه شرم آن از بین می‌رود، بلکه در بسیاری موارد این مشکل شدیدتر نیز می‌شود.

رقابت بازدهی کاری در جامعه

داکتر عزیز می‌گوید: «به خصوص در میان جوانان فشارهای روانی می‌تواند به اختلال نعوذ منجر شود.» این می‌تواند ناشی از فشار کار، مشکلات در رابطه زناشویی یا افسردگی باشد. به گفته او، انسان‌ها امروز در جامعه‌ای زندگی می‌کنند که در آن بازدهی کاری اهمیت زیادی دارد و این مساله فشار را به انسان‌های شاغل افزایش داده است. به این ترتیب، آلت تناسی می‌تواند به عنوان یک سیستم هشداردهنده زودهنگام در مورد فشارهای روانی نیز عمل کند.

وقتی که زندگی جنسی یک انسان مشکل داشته باشد، فشار روانی یا افسردگی نیز در او تقویت می‌یابد. فشار روانی و ناتوانی جنسی مثل یک دایره شیطانی است که یک‌دیگر را تقویت می‌کنند و تنها در صورتی می‌توان به این مشکل غلبه کرد که شرم کنار گذاشته شده و در مورد آن صحبت شود. هرگاه داکتر عزیز علت جسمی اختلال نعوذ را در بیماران خود نیابد، به آن‌ها مشورت می‌دهد که به سکس‌درمانی یا درمان جنسی روی بیاورند. 

بی‌زبانی بدتر از اختلال نعوذ

محققان در مقاله‌ای در اوایل سال جاری نوشته اند که ترکیبی از تداوی طبی و روان‌درمانی در کسانی که از اختلال نعوذ رنج می‌برند، نتیجه نویدبخش داده است.

برای مردانی که شریک زندگی دارند و از ناتوانی جسمی رنج می‌برند، به یک لحاظ دیگر نیز صحبت کردن در مورد این مشکل خالی از فایده نیست. گروه «کمک خودی به ناتوانی جنسی» در صفحه اینترنتی خود نوشته است: «زنانی که به ما مراجعه می‌کنند، عموماً از عقب‌نشینی و صحبت نکردن شریک زندگی شان بیشتر رنج می‌برند تا از اختلال نعوذ در آن‌ها.»

یولیا ورگین/ ع. ف.