در سال گذشته، هواپیماهای جنگی ناتو 400 بار جلو هواپیماهای نظامی روسیه را گرفته اند که می خواسته اند به قلمرو فضایی این اتحادیه نزدیک گردند. ینس ستولتنبرگ دبیرکل ناتو به هنگام ارائه گزارش سالانه این اتحادیه نظامی در بروکسل گفته است که 150 مورد از چنین رویداد هایی در بخش قلمرو فضایی دولت های حوزه بالتیک یعنی استونیا، لتوانیا و لیتویا صورت گرفت است که چهار بار بیشتر از چنین رخدادهایی در سال 2013 می باشد.

در این گزارش آمده است که :« 2014 یک سال سیاه برای امنیت اروپایی بود. در اروپای شرقی روسیه خشونت نظامی به کار برده است تا کریمیا را به خود الحاق کند، شرق اوکرایین را بی ثبات گرداند و همسایه هایش را تعجیز کند». ستولتنبرگ به خبرنگاران گفت که به دلیل این تهدیدها، اکنون « ناتو یک حضور دوامدار در بخش شرقی اتحادیه ما» دارد.

نیروهای واکنش سریع مشخص می گردند

با وجود وضع متشنج امنیتی، مخارج دفاعی کشور های اروپایی عضو ناتو بازهم کاهش یافته اند. طبق ارزیابی مقر ناتو در بروکسل، 26 کشور اروپایی عضو ناتو جمعاً حدود 250 ملیارد دالر سرمایه گذاری کرده اند.

ستولتنبرگ گفت که این مبلغ، هفت میلیارد دالر کمتر از سال 2013 است. این دبیرکل نارویژی ناتو با توجه به این رقم، از کشورهای اروپایی عضو ناتو تقاضا کرد تا از سیاست صرفه جویی در این زمینه دست بردارند. او خاطر نشان نمود، برای آنکه ناتو به مثابه یک اتحادیه نظامی دارای قدرت ضربتی بماند، باید به طور قابل ملاحظه ای بیشتر سرمایه گذاری صورت گیرد. طبق این گزارش متحدان اروپایی در سال 1990 میلادی 314 میلیارد دالر برای مخارج دفاعی می پرداختند. این نکته از آن جهت نیز قابل توجه است که در آن وقت در پهلوی ایالات متحده امریکا و کانادا، صرف 14 کشور اروپایی عضو ناتو بودند.

علاوه براین، ستولتنبرگ افزود که وزیران دفاع ناتو در جریان ملاقات شان در هفته آینده در مورد « تعداد و ترکیب» نیروهای واکنش سریع ناتو تصمیم خواهند گرفت. این « پیکان تیر» ناتو باید با توجه به منازعه اوکرایین به روسیه نشان بدهد که این اتحادیه اعضای اروپای شرقی اش را تنها نمی گذارد. سربازان نیروهای واکنش سریع باید بین دو تا هفت روز به یک منطقه عملیاتی اعزام شده بتوانند. تا کنون نیروهای واکنشی ناتو در نهایت تا 30 روز می توانند در سطح جهانی توظیف گردند.

به این ترتیب برای آنکه این نیروهای واکنش سریع در موارد توظیف در اروپای شرقی با سرعت مستقر گردند، باید در آنجا شش پایگاه اساسی ایجاد گردد. در این پایگاه ها در اوقات عادی با توجه به حق روسیه صرف شمار اندک سربازان ناتو اجرای وظیفه می کنند. اما پیش بینی شده است که برای آن ها به طور دایمی اسلحه، مواد سوختی و مواد متفرقه فرستاده شود.