در این گزارش برندگان جایزه صلح نوبل ۲۰۱۸ را معرفی می‌کنیم. چه فعالیت‌هایی این دو شخص را شایسته این جایزه معتبر جهانی ساخته است؟ 

نادیه مراد، قربانی خشونت جنسی داعش

نادیه مراد خانمی است جوان، با اندام باریک و ظریف؛ اما برخلاف ظاهرش، در برابر اسارت و بردگی توسط گروه تروریستی داعش نیرومندانه استقامت و مبارزه نمود. این زن جوان ۲۵ ساله که سه ماه اسارت در نزد داعش را تجربه کرده است، اکنون به عنوان سفیر ویژه سازمان ملل متحد تلاش دارد تا رنج و مصیبتی را که قربانیان داعش کشیده اند، به جهانیان بیان دارد و برای پایان بخشیدن به این خشونت‌ها مبارزه می‌کند. نادیه مراد در چنین امر خطیری توسط وکیل مدافع اش امل کلونی، همسر جورج کلونی ستاره معروف سینمای هالیود، حمایت می شود.

نادیه مراد دختر روستای کوچو در شمال عراق، قبل از این که سرنوشت مسیر زندگی اش را تغییر بدهد، تصمیم داشت تا پس از پایان مکتب یک سالون آرایشی را اداره کند. اما پس از حملات داعش در ماه آگست سال ۲۰۱۴ به روستای آنان در مناطق سنجار کردستان در شمال عراق، سرنوشت او طور دیگری رقم خورد. نادیه مراد در جریان این حملات خونین مادر و شش برادرش را از دست داد. تروریست های داعش جمعاً بیش از چهل تن از اعضای خانواده و اقارب او را به قتل رسانیدند.

نادیه مراد در یکی از بازارهای برده فروشی داعش به مردی فروخته شد که او نیز او را به مرد دیگری به فروش رساند. با آنهم نادیه مراد با خرید یک چادری مؤفق شد از نزد مرد دومی فرار کند و به کمک یک خانواده دیگر نهایتاً خود را به مناطق مرزی کردستان رساند و سرانجام به یک اردوگاه پناهجویان ساکن شد.

نادیه مراد اکنون در ایالت بادن وورتمبرگ آلمان زندگی می کند، جایی که حدود ۱۰۰۰ پناهجوی ایزدی از شمال عراق به سر می برند. او از سال ها به اینسو برای حمایت از زنان قربانی داعش و کمک به آنان فعالیت دارد.

داکتر دنیس موکویگه، مبارزی علیه خشونت جنسی

تجاوز جنسی و تجاوز گروهی مردان بر زنان یکی از وحشتبارترین انواع تهاجم بشر علیه بشر به شمار می رود. درد و آلامی که زنان از این بابت متحمل می شوند، غیر قابل تصور است. اما داکتر موکویگه درست همین معضل را به عنوان مسئولیت زندگی خود تعیین کرده و از سال ها به اینسو تلاش دارد تا به زنان قربانی خشونت جنسی در کشورش کانگو کمک نماید.

این داکتر ۶۳ ساله یکی از نامدارترین داکتران و کارشناسان در عرصه علاج زخم های ناشی از تجاوز جنسی و تجاوز گروهی است و یکی از فعالین پیشقدم علیه خشونت جنسی محسوب می شود.

موکویگه در سال ۱۹۹۹ شفاخانه «پانزی» را در شهر بوکاؤو در شرق کانگو ایجاد کرد. شمار زیادی از قربانیان خشونت جنسی در جریان جنگ این کشور که در اواخر دهه ۱۹۹۰ شروع شد و تا اوایل دهه ۲۰۰۰ ادامه داشت، در این شفاخانه مورد معالجه قرار گرفته اند.

او وقایع آن زمان را "کابوس" خوانده و گفته است که در آن زمان بیش از ۵۰ هزار زن قربانی توسط همکاران اش تداوی گردیده اند.

موکویگه در سال ۱۹۵۵ در خانواده یک اسقف در شهر بوکاؤو به دنیا آمد. او در بوروندی در رشته طب تحصیل کرد و بعد در فرانسه رشته تخصصی بیماری های زنانه را آموخت. او در سال های اخیر تلاش دارد که نه تنها زخم های جسمی زنان را علاج کند؛ بلکه به مداوای جراحت های روحی زنان قربانی نیز بپردازد.

موکویگه علاوه بر این به عنوان یکی از حامیان حقوق بشر سعی دارد تا با تلاش های سیاسی به تجاوز جنسی به عنوان یک سلاح جنگی پایان داده شود. هدفی که حتی برای خودش سبب خطرات جانی زیادی گردیده است. چنانچه سال ۲۰۱۲  افراد مسلح بر خانه او در بوکاؤو حمله کردند که در این رویداد یکی از دوستان او کشته شد. او در این مورد گفت: "این رویداد سخت ترین وضعیت زندگی من بود."

در حال حاضر نیز او و تیم همکارانش با تهدیدات زیادی مواجه اند. سال گذشته یکی از همکاران موکویگه به قتل رسید. او در ارتباط به قتل این همکارانش گفت: "این بار حس دیگری داشتم، حس مقابله. ما باید به این جنگ پایان بدهیم!".

آژانس ها/ ن.ف