من می خواهم به مناسبت روز جهانی آزادی بیان، جهان را متوجه وضعیت رقت بار خبرنگاران مصری سازم که در این روز ها در سلول های تاریک زندان به سر می برند.

این را که مفهوم "آزادی بیان" در مصر در چه وضعیتی قرار دارد می توان از این واقعیت درک کرد که من از بیش از 600 روز به این طرف در زندان به سر می برم و نمی دانم که این کابوس و خواب وحشتناک چه زمانی پایان خواهد یافت، فقط به این دلیل که من وظیفه ام را انجام داده ام؟

من در ماه اگست 2013 به عنوان خبرنگار عکاس از جریان پاکسازی تجمع اعتراض کنندگان در میدان رابعه گزارش دهی می کردم. [نیرو های امنیتی در آن زمان بر تجمع اعتراض کنندگان طرفدار مرسی در قاهره حمله ور شدند، تذکر دویچه وله] من به عنوان "حمایت گر رییس جمهور مخلوع مرسی" متهم شدم، دلیل این اتهام روشن نیست.

در وطن ام روزنامه نگاری به صورت عمل غیرقانونی درآمده است. 13 خبرنگار که هواخواه اخوان المسلمین بودند، به حبس ابد و شماری هم به جزای مرگ محکوم شده اند.

کجا هستند سیاست مداران از همه جهان که در پاریس علیه قتل مسئولین و کاریکاتوریست شارلی ابدو مظاهره می کردند و در عین زمان پاسداری آزادی بیان و آزادی مطبوعات را تقاضا می کردند؟

من در یک سلول بسیار خورد به سر می برم، تحت شرایطی که حتی برای یک حیوان نیز قابل تحمل نیست، تحت اتهامات غلط که هیچ اساسی ندارند، همراه با اعتراض کنندگان که زندانی شده اند.

من از رسانه ها و خبرنگاران از همه جهان خواهش می کنم و تقاضا می کنم که از من حمایت کنند، در کنارم بایستند و بر حکومت مصر فشار وارد کنند تا مرا آزاد کند.

من یک خبرنگار هستم، نه یک جنایت کار ... به من کمک کنید!!

محمود ابوزید به عنوان خبرنگار عکاس برای "تایمز مگزین"، "سایت" و روزنامه "بیلت" کار کرده است. او زمانی زندانی شد که در ماه اگست 2013 از برخورد های خشونت آمیز میان نیرو های امنیتی و طرفداران رییس مخلوع مرسی عکاسی می کرد. علیه او رسماً اقامه دعوا نشده است، اما حبس موقت او همواره تمدید شده است و دادخواستی ها برای رهایی او رد شده است.