نتایج انتخابات هند؛ عقب‌گردی برای نارندرا مودی؟
۱۴۰۳ خرداد ۱۶, چهارشنبه
ائتلاف زیر رهبری نارندرا مودی در انتخابات عمومی هند اکثریت کرسی‌های پارلمان را کسب کرده است. اما میزان آرای ائتلاف ملی دموکراتیک زیر رهبری حزب حاکم بهاراتیا جاناتا نتوانست به اکثریت بسیار بزرگ دست یابد که به مفهوم یک ضربه غافلگیرانه برای مودی است.
حزب بهاراتیا جاناتای نارندرا مودی برخلاف دو انتخابات قبلی برای تکمیل کردن اکثریت مورد نیاز ۲۷۲ کرسی از ۵۴۳ کرسی مجلس نمایندگان، نیاز به ائتلاف با شرکای خود دارد.
هدف مودی این بود که ائتلاف ملی دموکراتیک بتواند بیش از ۴۰۰ کرسی پارلمان را احراز کند. اما این ائتلاف توانسته ۲۹۳ کرسی را کسب کند، در حالی که در انتخابات قبلی در ۲۰۱۹ به ۳۰۳ کرسی دست یافته بود.
مودی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «مردم برای سومین دوره پیهم به ائتلاف ملی دموکراتیک اعتماد کردند. این یک دست‌آورد برجسته در تاریخ هند است.»
اپوزیسیون: نتایج انتخابات ضربه‌ای سیاسی به مودی است
کمتر شدن تعداد کرسی‌های حزب بهاراتیا جاناتا به این مفهوم است که مودی برخلاف گذشته به حمایت متحدین محلی خود مانند نارا چاندرابابو نایدو در ایالت جنوبی اندراپرادش و نیتیش کمار در ایالت شرقی بیهار وابسته خواهد بود.
حزب تلوگو دسام چاندرا بابو نایدو و حزب جنتادل (متحد) نیتیش کمار گفته اند که از نارندرا مودی برای مقام نخست وزیری حمایت می‌کنند.
صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!
حزب اصلی اپوزیسیون کنگره ملی هند با وجود این که انتخابات را باخته است، اما حامیان آن از نتیجه انتخابات خوشحال به نظر می‌رسند.
حامیان حزب کنگره ملی شعارهایی برای ستایش از راهول گاندی، رهبر مشهور این حزب سر دادند. او همچنین از نوادگان خاندان نهرو-گاندی است که برای نسل‌ها نقش غالب در سیاست هند داشته است.
گاندی در یک کنفرانس خبری در کنار ملیکارجن کهرگه، رئیس حزب کنگره، گفت که نتایج انتخابات را به عنوان پیامی از سوی مردم می‌نگرد. گاندی گفت: «فقیرترین‌های این کشور از قانون اساسی هند دفاع کردند.»
حزب کنگره همچنین گفته است که نتایج انتخابات «ضربه سیاسی و اخلاقی» به نارندرا مودی است.
کهرگه گفت: «این پیروزی عامه مردم و بردی برای دموکراسی است.»
ضربه‌ای قوی در پرجمعیت‌ترین ایالت هند
دلیل عمده کاهش تعداد کرسی‌های حزب بهاراتیا جاناتا احتمالاً نتایج خراب آن در اوتارپرادش، پرجمعیت‌ترین ایالت هند است که ۸۰ نماینده به پارلمان هند می‌فرستد.
حزب نارندرا مودی در این ایالت با کسب ۳۳ کرسی در جلو قرار دارد، در حالی که در انتخابات گذشته ۶۲ کرسی این ایالت را احراز کرده بود.
حزب بهاراتیا جاناتا در مبارزات انتخاباتی خود وعده توسعه سریع اقتصادی و ارتقای جایگاه بین‌المللی هند را داده و در عین زمان تلاش کرده بود با سیاست‌های ملی‌گرایانه هندو حمایت اکثریت هندوها را جلب کند.
اما تحلیلگران می‌گویند که مسایلی مانند بحران بیکاری در نزد مردم اهمیت بیشتر داشته است.
به باور تحلیلگران، افتتاح معبد بزرگ هندوی راما در ماه جنوری توسط نارندرا مودی نیز نتوانست انتظارات حزب بهاراتیا جاناتا برای کسب آرای بیشتر را برآورده کند.
حلیم خان، فعال اجتماعی در ایالت اوتارپرادش به دویچه وله گفت: «۳۰ کرسی بهاراتیا جاناتا [در اوتارپرادش] شامل کرسی حوزه‌ای نیز می‌شود که معبد راما در آن موقعیت دارد. این یک سیگنال قوی است که سیاست بسیج اجتماعات دینی برای اهداف سیاسی ممکن به مرزهای خود رسیده باشد، هرچند هنوز زود است بگوییم این سیاست‌ها رد شده است.»
«عقب‌گرد شخصی برای مودی»
زویا حسن، دانشمند علوم سیاسی، به دویچه وله گفت که عملکرد اپوزیسیون در انتخابات «فوق‌العاده خوب» بوده است.
خانم حسن گفت: «از بدترین [سناریو] جلوگیری شد و قانون اساسی هند نجات می‌یابد. ایده هند یک بار دیگر سربلند خواهد کرد. این یک انتخابات نابرابر و غیرمنصفانه بود که در آن حزب بهاراتیا جاناتا غلبه کامل به پول، رسانه‌ها و نهادها داشت.»
این تحلیلگر سیاسی افزود که نتیجه این انتخابات به مفهوم رد سیاست‌ها و غلبه سیاسی حزب بهاراتیا جاناتا است: «این انتخابات اعتقاد ما به داوری خوب رای‌دهندگان هند و آینده دموکراسی بزرگ ما را ثابت ساخت.»
مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!
گیلز ورنیرز، دانشمند علوم سیاسی و همکار ارشد «مرکز تحقیقات پالیسی» نظر مشابه دارد. او با اشاره به این که حزب مودی برای تشکیل حکومت نیاز به اتکا به شرکای ائتلافی دارد، به دویچه وله گفت: «حتی اگر حزب بهاراتیا جاناتا موفق به تشکیل حکومت شود، این انتخابات یک عقب‌گرد شخصی برای مودی بود.»
این تحلیلگر سیاسی افزود: «با توجه به این که حزب بهاراتیا جاناتا، مودی را به تنها موضوع اصلی مبارزات انتخاباتی تبدیل کرده بود، او مسئولیت شخصی نتایج حزب خود را به عهده دارد.»
ورنیرز افزود: «برای وضعیت جدید حزب بهاراتیا جاناتا یک قلمرو ناشناخته وجود دارد که با دو انتخاب مواجه است: بازگشت به سیاست مصالحه یا ادامه بیشتر مسیر خودکامگی. آینده به ما خواهد گفت که نخست وزیر کدام مسیر را برمی‌گزیند، انتخابی که وضعیت و خط سیر هند را مشخص خواهد ساخت.»