اکثر پستانداران می‌توانند ویتامین سی را سنتز کنند، یعنی آن را خود تولید می‌کنند. انسان‌ها این کار را نمی‌توانند. ما باید ویتامین‌های مورد نیاز بدن را با خوردن مواد غذایی تامین کنیم. ویتامین سی در کیوی، نارنج، مالته و سبزیجاتی مانند کلم غنچه‌ای، بروکلی و مرچ دلمه نیز یافت می‌شود. متاسفانه این سبزیجات تا حدی در برابر حرارت حساس اند، بنا براین باید در هنگام پختن آنها کمی احتیاط شود.

ویتامین سی چیزی نیست که بگوییم «خوب است داشته باشیم»،‌ بلکه برای بدن ما خصوصاً برای افراد مسن، بیمار و گیاه خوار، بسیار مهم است. کارکرد بیوشیمی آن نیز در بدن تمامی انسان‌ها یکسان است و از اهمیت یکسانی نیز برخوردار است. ویتامین سی شامل آن دسته از ویتامین‌هایی است که انرژی مورد نیاز را به بدن نمی‌دهد اما برای عملکردهای اساسی بدن اهمیت حیاتی دارد، به شمول سوخت و ساز سلولی و سیتم دفاعی بدن ما.

انتی‌اکسیدان‌ها مواد مغذی در غذاها هستند. ویتامین سی به عنوان یک انتی‌اکسیدان، آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد اکسیجن به مولکول‌هایی اساسی بدن را کاهش می‌دهد. این رادیکال‌ها در فرایند طبیعی سوخت و ساز ایجاد می‌شوند. با این حال آلاینده‌هایی مانند تنباکو به سرعت باعث استرس اکسیداتیو و افزایش شکل‌گیری رادیکال‌های آزاد می‌شوند. این مسئله نیاز بدن به ویتامین سی را افزایش می‌دهد.

از ویتامین سی موجود در توت زمینی نه تنها بدن انسان برای محافظت در برابر رادیکال‌های آزاد اکسیجن استفاده می‌کند، بلکه ویتامین سی موجود در آن به اصطلاح یک کوفاکتور مهم برای فعالیت‌های متعدد آنزایمی مانند ترکیب پروتئین‌هاست. این ویتامین بخشی از تاندون، استخوان، غضروف و پوست است. بنا بر این وقتی زخم به زودی و خوبی بهبود نمی‌یابد، می‌تواند بیانگر کمبود ویتامین سی در بدن باشد.

بدن انسان برای اینکه بتواند از خود در برابر عفونت‌ها محافظت کند نیاز به ویتامین سی دارد. ویتامین سی نه تنها به مثابه انتی‌اکسیدان محافظت از سلول‌ها را به عهده دارد بلکه در صورت بروز عفونت‌ها نیز از بدن محافظت می‌کند. این امر مهاجرت سلول‌های ایمنی و به اصطلاح نوتروفیل‌ها را در محل عفونت تحریک می‌کند و همچنان فاگوسیتوز یا تجزیه مواد بلعیده شده و از بین بردن عوامل بیماری‌زا را تقویت می‌کند.

کمبود شدید ویتامین سی در بدن می‌تواند باعث بیماری السکوربوت شود. عدم بهبودی زخم‌ها، ظاهر شدن کبودی در بدن، آسیب به موها و دندان‌ها وهمچنان درد در ناحیه مفاصل از علائم این بیماری بالقوه کشنده می‌باشد. مصروف روزانه ده میلی گرام ویتامین سی برای محافظت بدن در برابر این بیماری کافی است. علاوه بر این ویتامین سی خطر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری قلب و سکته مغزی را کاهش می‌دهد.

بنا بر معلومات مرکز محافظت از مصرف کنندگان در آلمان، برای مردان مصرف روزانه ۱۱۰ میلی گرام ویتامین سی و برای زنان ۹۵ میلی گرام توصیه شده است. برعکس محققان دانشگاه ایالتی اورگن برای تمامی بزرگسالان مصرف روزانه ۴۰۰ میلی گرام ویتامین سی را توصیه کرده اند. مصرف این مقدار بی‌ضرر است و اگر بیشتر از حد تجویز شود، از طریق ادرار دفع می‌گردد.

در آلمان اکنون دوباره یک نوع از انفلوآنزا شیوع یافته است. درهفته گذشته طبق معلومات موسسه روبرت کُخ بیش از 3000 نفر به این ویروس مبتلا شده اند. از زمان آغاز فصل انفلوآنزا در ماه اکتوبر گذشته تا حال اضافه از13000 واقعه وجود داشته است. این رقم ابتلا به گریپ در چارچوب سالانه معمولی می باشد. عامل اصلی این انفلوآنزا، ویروس موسوم به (A/H1N1) است.

به خصوص برای کودکان خوردسال و افراد مسن و پیر ویروس های انفلوآنزا خطرناک اند. این ویروس ها به چشم قابل دید نیستند اما در صورتیکه فرد به آن مبتلا شود علائمی چون تب، جان درد، سردرد و سرفه را به همراه می داشته باشد. در ضمن بسیاری از این ویروس ها تنها از یک جدار پروتئین و یک رشته کوچک ژنیتیکی ساخته شده اند.

یک انفلوآنزای همه گیر باعث ترس انسان ها می شود، زیرا پیامد خطرناکی می تواند داشته باشد. با ابتلا به انفلوآنزای اسپانیایی در سال های 1918- 1920 بیش از 25 میلیون نفر جان دادند. بسیاری از آنها بین سنین 20 تا 40 سال داشتند. تعداد زیادی در نتیجۀ التهاب ریه یا سینه بغل مردند. در آن زمان نیز ویروس (A/H1N1) عامل اصلی بود.

با ابتلا به یک بیماری ویروسی، داکتر معمولا تنها با علائم بیماری مبارزه می کند و شربت سرفه و داروی مسکن تجویز می کند، داروی ضد تب می دهد و یا اینکه دارویی که بیمار بتواند استراحت کند و بخوابد. اما برای موارد شدید داروهای ضد ویروسی وجود دارد که آنها از سرایت و تکثیر این ویروس به دیگر اعضای بدن جلوگیری می کنند.

فرد می تواند خود را برای جلوگیری از ابتلا به انفلوآنزا واکسن کند. البته ویروس انفلوآنزا با سرعت تغییر ژنیتیکی میدهد. بنا براین هر ساله یک واکسن جدید در شرایط شدیداً تعقیم شده تولید می شود. ویروس ها برای تولید این واکسن از ذرات غیر فعال سه نوع ویروسی که در جریان سال بیشتر شیوع داشته اند، گرفته می شوند.

برخی از تولید کننده گان، واکسن ویروس انفلوآنزا را در تخم بارور مرغ تکثیر می کنند. طوری که ویروس های مورد نظر در لابراتوار به داخل تخم بارور مرغ تزریق می گردند و در نتیجه واکسن ویروس بعدا از طریق جنین مرغ انکشاف می یابد. یک عدد تخم مرغ ممکن است به اندازه یک واکسن کفایت کند.

ویروس های انفلوآنزای خوکی همچنان خوک ها را مورد حمله قرار می دهند و باعث بیماری های تنفسی در وجود آنها می شوند. از جمله این ویروس ها نوع فرعی ( اچ1 ان 1) است. این ویروس به بسیاری از گونه های پستانداران از جلمه به انسانها حمله کرده است. سال 2009 ویروس انفلوآنزای خوکی سبب بیماری همه گیر شده بود.

انفلوآنزای خوکی در سال 2009 از مکسیکو و ایالات متحده امریکا به بیش از 200 کشور دیگر جهان سرایت کرد. به خصوص در جنوب آسیا، افریقا و جنوب امریکا بسیاری از مردم مبتلا شدند. بر اساس گزارش سازمان جهانی صحت بیش از18000 هزار انسان درسراسر جهان بر اثر پیامدهای انفلوآنزای خوکی مردند.

ویروس انفلوآنزا همچنان می تواند پرندگان را مورد حمله قرار دهد. در این صورت دام پزشکان از وبای پرندگان صحبت می کنند، که این البته تنها یک کلمه دیگر برای انفلوآنزای مرغی است. اساساً هر نوع ویروس انفلوآنزا با ریشۀ (A) می تواند سبب انفلوآنزای مرغی شود، تنها کافیست که چنین ویروسی خود را با وجود پرنده مطابقت دهد. این ویروس ها می توانند تحت شرایط خاص به انسان نیز منتقل شوند.

شستن دست ها بهترین پیشگیری در برابر انواع ویروس های گریپ یا انفلوآنزا است. به خصوص نباید انگشتان ناشسته خود را به چشم و بینی خود زد، چرا که با این کار در واقع عوامل بیماری زا به راحتی به داخل بدن سرایت می کنند.