گونتررایشتر یک مهندس است که تمرین نوشتن را با کودکان پناهنده انجام می دهد. او در نورنبرگ اولین کتابخانه آلمان برای مهاجران را تاسیس کرد. آن ها در اینجا می توانند به صورت رایگان زبان آلمانی را یاد گرفته و کتاب به امانت بگیرند.

ناتالیا محصل رشته هنردر وقت فراغت خود به عنوان یک ترجمان افتخاری در یک مرکز پذیرش برای پناهندگان در پایتخت آلمان کار می کند. این زن جوان پناهجویان را برای رفتن به مرکز کاریابی، داکتر و یا یافتن خانه وسرپناه کمک می کند.

هیلدگارد نیس-نختتسهایم، درمقابل یک اقامتگاه پناهند گان دریک محله کوچک در شهر براندنبورگ زندگی می کند. هنگامی که در تابستان سال 2013 اولین گروه مهاجرن که 180 تن بودند به این منطقه آمدند او با شوهرش هورست یک مرکز خوش آمدیدگویان ایجاد کرد. او برای مردم بسیاری از کشورها در حد توان کمک می کند.

سون بورشرت ودوستانش در ابتکار داوطلبانه "فرای فونک" برای پناهجویان سرپناه پیدا می کنند و انترنت مجانی در اختیار شان قرار می دهند. این کمک های فنی را از طریق اعانه تمویل می کنند. به این ترتیب 400 پناهجو در دورتموند می توانند، از انترنت استفاده کنند.

کارولا لانگه رئیس یک حلقه حامی پناهجویان در یکی از شهرهای زاکسن است. او و حدود 40 همکارش از مهاجران مراقبت می کنند. فعالیت های تفریحی یک مورد مهم است. او می گوید:" این مردم کار زیادی ندارند. این بزرگترین مشکل پناهجویان است. آنها فقط می توانند انتظار بکشند." اوبه آنها می گوید چگونه می توانند آلمانی بیاموزند و همچنان کار کنند.

نهاد برلینی تحت نام" گوته- تات.دی ای" نیز از مدت طولانی به اینسو از پناهجویان در پایتخت آلمان حمایت می کند. اکنون این نهاد کارش را به عنوان هماهنگ کننده مددگاران افتخاری انجام می دهد.این نهاد حالا یک خط تلفن رایگان را اداره می کند که از طریق آن می خواهد به آن مددگاران داوطلب معلومات بدهد که می خواهند مسئولیتی را برای کمک پناهجویان به عهده گیرند.

در میان پناهجویان افراد دانشگاهی نیز هستند. برای آن ها محصلان در فرانکفورت یک سازمان تاسیس کرده اند که از طریق این سازمان می توانند زودتر با یک دانشگاه ارتباط گیرند و بعدا احتمالا یک کار بیابند. شبکه تجارب دانشگاهی جهانی یا " آی.ای.دبلیو" همچنین برای برگزاری کورس های زبان آلمانی نیز وساطت می کند. فرد می تواند زبان را در دیالوگ دونفره یاد بگیرد .عکس تِم شوارتس( دست چپ) ویک پناهنده از سوریه

راینهارد یلیز در منطقه مولهایم در حوزه روهرآلمان دکان کوچکی را اداره می کند. او یک سال قبل در فیس بک برای جمع آوری کمک های مالی برای کودکان عراقی فرا خوان داد. این فراخوان انترنتی تحت نام "به مولهایم خوش آمدید" در این فاصله زمانی اکنون به یک "مغازه" تبدیل شده است. نبیلا، خانم مددگاردر اینجا اشیای کمک شده را ترتیب و طبقه بندی می کند. هرچه به کار پناهجویان باشد، به آن ها داده می شود.

نیکوله تساناکیس وکارنیلیوس کاوپ، به تاریخ دهم آگست با اسکیت بورد یک مسابقه ورزشی را از دوسلدورف تا هامبورگ مجموعا به طول 444 کیلومتر به مدت 5 روز راه اندازی کردند. آنها با این کار برای حمایت از پناهجویان تبلیغ می کنند. در نتیجه تقریبا هفت هزاریورو جمع آوری شد. این پول به سازمان پناهجویان به نام " ماندن" داده شد. این پول برای بحران زده گان وقربانیان جنگ استفاده می شود.

تیل شوایگر هنرپیشه نامدار وهمچنان بسیاری افراد مشهوردیگر یک اقامتگاه برای پناهند گان می سازد. او آنچه در توان دارد انجام می دهد تا برای پناهجویان در آلمان کمک شود. همکار او سارا تکوتچ هنر پیشه دیگر تصویری از وضعیت انسان ها در محوطه یک اردوگاه در برلین را نشان می دهد. او به عنوان یک داوطلب مواد غذایی ونوشیدنی توزیع می کند.

مارتین پاتسیلت معاون مجلس فدرال از حزب اتحاد دموکرات مسیحی از براندنبورگ در ماه جولای دومتقاضی پناهنده گی را در خانه شخصی خود جای داده است. او از آن ها مراقبت می کند. خانم پاتسیلت نیز برای هر دو آلمانی درس می دهد. او می گوید از اینکار لذت می برد چرا که هر دوی آنها بسیار صمیمی وخنده رو هستند.

ساناز کمالی، یک دختر ایرانی الاصل است که در آلمان زندگی می کند. وی به گروهی از پناهجویان در مدرسه رقص در شهر بن آلمان به پناهجویان رقص می آموزد.

ساناز این گروه رقص را تشکیل داده است تا از یک سو مهاجران را کمک کند از کمپ های پناهجویان بیرون شوند و ساعتی با رقص آرامش بیابند، و از سوی دیگر بتوانند دوستان جدیدی بیابند.

علاوه بر ساناز، آلمانی هایی هم به این صنف آموزش رقص می آیند و با پناهجویان می رقصند. آنها با موسیقی های مختلفی می رقصند که از کشورهای پناهجویان هستند.

این برنامه "رقصا" نام دارد. این برنامه حمایت کننده مالی ندارد و در حال حاضر به صورت رضاکارانه به پیش برده می شود.

مکانی که برنامه های رقصا برگزار می شود، یک مدرسه خصوص رقص در شهر بن است. این مدرسه به صورت رایگان سالون رقص را در اختیار پناهجویان قرار می دهد.

پناهجویانی که در این صنف رقص شرکت کرده اند، از تاثیرگذاری اش خرسند هستند. آنها می گویند از این طریق چیزهای زیادی در مورد جامعه آلمان و سبک زندگی در این کشور می آموزند.

هرچند اکثر پناهجویانی را که در این دوره های آموزشی رقص شرکت می کنند مردان مهاجر تشکیل می دهند، اما برگزار کنندگان می گویند که زنان مهاجری هم هستند که در برخی از جلسات تمرین رقص شرکت می کنند.

ساناز می گوید در تمرین رقص با مردان مهاجر مشکلی نداشته است. به باور وی آنها در برنامه های اینچنینی بهتر می توانند در مورد رفتار اجتماعی در آلمان بیاموزند.

برعلاوه تمرین اساسات رقص، رقص های محلی و سنتی پناهجویان نیز در این مدرسه رقص تمرین می شوند تا آلمانی ها با فرهنگ و سبک زندگی مهاجران آشنا شوند. این کمک می کند که پناهجویان با آنها حرف بزنند و زودتر زبان آلمانی را بیاموزند.

کارین دوبرنز، یک زن آلمانی است که در آموزش رقص با پناهجویان کمک می کند. او تلاش می کند پناهجویان را خوشحال بسازد. کارین همزمان از پناهجویان رقص های محلی، زبان و رسوم شان را می آموزد.

پناهجویان کارین را "ماما" صدا می کنند. کارین خوشحال است که جوانان پناهجو او را مادر صدا می کنند. کسانی که مثل کارین در این دوره آموزش رقص شرکت می کنند، با پناهجویان خارج از صنف رقص هم ملاقات کرده و آنان را در عرصه های مختلف کمک می کنند.