مدیریت بحران مهاجرت و ادغام صدها هزار پناهجو و مهاجر از نظر آلمانی ها عاجل ترین وظیفه در این کشور می باشد.

این نتیجه یک نظرخواهی است که توسط شرکت تحقیقاتی «جی اف کی» انجام شده است. مقر این شرکت در شهر نورنبرگ آلمان می باشد. بر این اساس ۸۳ درصد آلمانی ها به خاطر مدیریت بحران مهاجرت و ادغام آوارگان نگران هستند که این میزان در هیچ کدام از ۲۳ کشور دیگری که نظرخواهی آن جا انجام شده، این قدر بالا نیست.

در مقایسه با سال گذشته، شمار آلمانی هایی که به خاطر مهاجرت ابراز نگرانی کرده بودند به ۳۵ درصد می رسید که به این ترتیب میزان آن ها در سال روان دوبرابر شده است.

رایموند ویلدنَر، مدیر شرکت «جی اف کی» درباره این کار تحقیقاتی که به نام «چالش های ملل در سال ۲۰۱۶» سالانه برگزار می شود، گفت: «از هر هفت آلمانی (شرکت کننده در این نظرخواهی) یکی خواهان حل این مشکل از طریق ادغام مثبت (پناهجویان) است و از هر پنج تن یکی مخالف ادامه مهاجرت است».

در کشورهای دیگر اروپایی نیز مهاجرت و ادغام جایگاه نخست را در میان چالش های ملی دارد. به طور مثال در اتریش ۶۶ درصد و در هرکدام از کشورهای سویدن و سویس ۵۰ درصد از شرکت کنندگان در این نظرخواهی گفته اند که مهاجرت و ادغام برای آن ها بزرگترین نگرانی است.

اما میزان نگرانی به خاطر قیمت اجناس و بیکاری نیز در میان همه شرکت کنندگان کشورهای مختلف بسیار بالا است.

آلمانی ها به خاطر بازار کار زیاد تشویش ندارند و فقط ۱۳ درصد از آن ها از این بابت ابراز نگرانی کرده اند.

ویلدنر، مدیر شرکت تحقیقاتی «جی اف کی» گفت که از سال ۱۹۹۲ تا به حال این پایین ترین میزان نگرانی به خاطر بیکاری در آلمان بوده است. ده سال پیش ۸۰ درصد از آلمانی ها بیکاری را بزرگترین نگرانی شان خوانده بودند.

دغدغه به خاطر فقر، اعمال خلاف قانون، وضعیت سیاسی و حکومتی در جایگاه های سه تا پنج قرار دارد و از هر ده آلمانی فقط یکی را نگران می کند.

کار تحقیقاتی «چالش های ملل در سال ۲۰۱۶» براساس ۲۷ هزار و ۶۷۵ مصاحبه تدوین شده است که به سفارش شرکت تحقیقاتی «جی اف کا» در بهار سال جاری در ۲۴ کشور جهان انجام شده است.

این نظرخواهی در کشورهای بلجیم، برازیل، آلمان، فرانسه، بریتانیای کبیر، هندوستان، اندونیزیا، ایران، ایتالیا، جاپان، هالند، نایجریا، اتریش، پولند، روسیه، سویس، سویدن، اسپانیا، افریقای جنوبی، کوریای جنوبی، ترکیه، ایالات متحده امریکا، مکسیکو و فیلیپین انجام شده است.

در چارچوب این کار تحقیقاتی از شرکت کنندگان پرسیده می شود: «به نظر شما عاجل ترین وظایفی که باید در کشورتان به آن رسیدگی شود، کدام است؟»

شرکت کنندگان در این نظر خواهی هیچ محدودیتی در پاسخ دادن ندارند و می توانند از چندین بخش یا موضوع نام ببرند.