نمایندگان نگران هستند اگر در نتیجه خودداری رییس جمهور کرزی از امضای موافقتنامه امنیتی، امریکا همه نیروهایش را از افغانستان خارج کند این کشور به سرنوشت عراق دچار شود.

نگرانی از "عراقی شدن" افغانستان پس از آن اوج گرفت که گروه های تندرو و وابسته به القاعده شهرهای رمادی و فلوجه در عراق را در کنترول خود در آوردند.

نیلوفر ابراهیمی، نماینده ولایت بدخشان روز شنبه (21 جدی 1392) در جلسه عمومی ولسی جرگه گفت: «ما وظیفه خود را فراموش نکنیم. مسایلی را که افراد و اشخاص در گرو خود می گیرد، خانه ملت باید به آن بپردازد. پیمان امنیتی یک ضرورت مبرم است».

رییس جمهور کرزی گفته است این موافقتنامه را تا زمانی امضا نمی کند که پروسه صلح عملا آغاز شود و نیروهای خارجی بر خانه های مردم افغانستان عملیات انجام ندهند.

در سوی دیگر، نمایندگان مخالف موافقتنامه امنیتی گفتند که حمله نیروهای امریکایی بر خانه های مردم ادامه دارد و تا قطع این حملات، نباید این موافقتنامه امضا شود.

سوء استفاده‌های انتخاباتی

شماری از نمایندگان گفتند در صورتی که موافقتنامه امنیتی امضا نشود، ممکن است نامزدان در کمپاین های انتخاباتی از آن به سود خود استفاده کنند و امریکا مجبور شود با یکی از کاندیداها معامله نماید.

نقیب الله فایق، نماینده ولایت فاریاب گفت هنوز آجندای رییس جمهور کرزی درباره حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان در صورت کامل امریکا معلوم نیست. آقای فایق گفت که در چنین وضعیتی انتخابات افغانستان نیز در حاشیه موافقتنامه امنیتی قرار خواهد گرفت: «بحث معامله امریکا با احتمالا همه کاندیدا وجود دارد. هر نوع معامله هرگز به نفع افغانستان نیست. ما باید جلو این معاملات را بگیریم. از همین حالا ما باید رییس جمهور را فشار بدهیم که این موافقتنامه را امضا کند».

نگرانی دیگر این است که بحث های مربوط به موافقتنامه امنیتی انتخابات سرنوشت ساز بهار سال آینده را تحت شعاع قرار دهد.

آزادی زندانیان

اختلاف بین رییس جمهور کرزی و ایالات متحده امریکا به خودداری از امضای موافقتنامه امنیتی خلاصه نمی شود. آقای کرزی با وجود مخالفت شدید امریکا با آزاد کردن زندانیان «خطرناک» از زندان بگرام، اخیرا اعلام کرد که 72 زندانی را از زندان آزاد می کند.

فرخنده زهرا نادری، یک تن از نمایندگان گفت: «دوسیه های این زندانیان باید به قوه قضاییه برود تا مشخص شود که چه تعداد آن ها بی گناه هستند. طوری نشود که آن ها آزاد شوند و دوباره به صفوف مخالفین بپیوندند».

این در حالی است که به دنبال رها سازی 650 تن از زندانیان بگرام، سه سناتور امریکایی به کابل آمدند و به رییس جمهور کرزی گفتند که آزاد کردن 88 زندانی خطرناک می تواند روابط امریکا و افغانستان را به طور غیرقابل تصور خراب کند.