نشر سلسله ویدیوهای الهه دلاورزی در شبکه‌های اجتماعی با واکنش‌های گسترده روبرو شده است. او مدعی است که قاری سعید خوستی، سخنگوی پیشین وزارت داخله طالبان به زور با او نکاح کرده و او را همواره شکنجه و لت کوب کرده است.

سعید خوستی ازدواج با الهه را پذیرفته، ولی خشونت با او را رد کرده است. او گفته است که این خانم را طلاق داده است.

هرچند این قضیه در رسانه‌های اجتماعی بازتاب گسترده یافته است، اما قبلاً نیز گزارش‌های زیادی در مورد چنین ازدواج‌ها و ازدواج‌های متعدد اعضای طالبان نشر شده است.

چندی قبل ملا هبت‌الله رهبر گروه طالبان در فرمانی از اعضای این گروه خواست که از ازدواج‌های دوم، سوم و چهارم خودداری کنند. این فرمان ظاهراً بیانگر شایع بودن چند همسری در میان اعضای طالبان است.

مرتبط:عفو بین الملل: سرکوب زنان از سوی طالبان، آنان را دچار خفقان کرده است

در ماه‌های اخیر گزارش شده که شماری از فرماندهان این گروه دو یا سه بار ازدواج کرده اند. رسانه‌های داخلی افغانستان به تاریخ ۳ سنبله گزارش دادند که یک فرمانده طالبان در تخار در یک هفته دو بار ازدواج کرده است.

براساس این گزارش‌ها، شمس الدین همایون، ولسوال طالبان برای ولسوالی درقد تخار، یک هفته بعد از عروسی با یک بیوه، با یک دختر عروسی کرده است.

هرچند رهبر طالبان در فرمانی به ضرورت رضایت دختران بالغ در هنگام عقد تاکید کرده است، اما گزارش‌ها می‌رساند که این فرمان توسط فرماندهان و اعضای طالبان رعایت نمی‌شود.

یک زن از ولایت ارزگان گفت که بدون رضایت مجبور به ازدواج با یک تن از اعضای طالبان شده است. این زن با نام مستعار پلوشه به دویچه وله گفت: «این را من خودم تجربه کرده ام. دو ماه می‌شود که بدون اجازه خودم مرا به عقد کسی دیگری در آورده اند. آن‌ها طالبان هستند و زور دارند و مرا برای اهداف شخصی خود استفاده کردند.»

این زن افزود که هیچ مرجعی برای دادخواهی و عدالت وجود ندارد: «هرجا که من مراجعه می‌کنم، همه قاضی‌ها ملاهای طرفدار طالبان هستند و شکایتم را نمی‌شنوند. آن‌ها می‌گویند اگر شکایت کنید، شما را به ضرب گلوله می‌کشیم.»

نقض حقوق بشر

عبدالاحد فرزام، معین پیشین وزارت دولت در امور حقوق بشر به دویچه وله گفت که براساس اسناد نشر شده، خانم الهه قربانی «نکاح اجباری» است.

هرچند امکان بررسی مستقلانه ادعاهای الهه دلاورزی و سعید خوستی وجود ندارد، اما فرزام می‌گوید براساس اظهارات و شواهدی که ارائه شده، این خانم چند ماه تحت شکنجه و بدرفتاری بوده و از آنجایی که فرد متهم به این بدرفتاری‌ها منصوب گروه طالبان است، بنابراین این موضوع مصداق شکنجه نیز می‌باشد.

به باور فرزام، از مجموع رفتارهای طالبان در برابر زنان چنین استنباط می‌شود که نکاح اجباری جزو سیاست‌های اعلام نشده طالبان است.

مرتبط:در یکسال اخیر گروه طالبان مرتکب نقض شدید حقوق بشر شده اند

هدا خموش، فعال حقوق زنان که در اعتراضات چند ماه پیش علیه طالبان در کابل شرکت داشت، به دویچه وله گفت که از چندین مورد نکاح اجباری زنان توسط طالبان آگاهی دارد.

او گفت: «تحقیقاتی که انجام دادم، نشان می‌دهد که افراد زیادی در شمال افغانستان به نکاح طالبان درآورده می‌شوند.» او افزود که طالبان خانواده‌ها را مجبور می‌کنند که دختران شان را به نکاح اعضای این گروه در بیاورند.

پس از بازگشت طالبان به قدرت، زنان افغانستان آزادی‌ها و حقوق شان را از دست دادند و به استثنای بخش‌های خاص، از کار منع و خانه‌نشین شدند.

عفو بین الملل اخیراً با نشر گزارشی در مورد وضعیت زنان یک سال پس از تسلط طالبان، نوشت که زندگی زنان در این مدت «ویران» شده است.

نیکولیت والدمن، یک تن از محققان عفو بین الملل اوایل این ماه به دویچه وله گفت که حقوق زنان و دختران در یک سال اخیر در افغانستان نابود شده و آنان تبعیض سیستماتیک را تجربه می‌کنند. والدمن افزود که زنان در افغانستان حق زندگی امن، آزاد و رضایت‌بخش را ندارند و زندگی برای آنان «واقعاً وحشتناک» است.

گزارش عفو بین‌الملل نشان داد که ازدواج کودکان افزایش یافته و در برخی موارد، فرماندهان طالبان زنان را وادار به ازدواج اجباری کرده اند.

این پژوهشگر عفو بین‌الملل گفت: «ما مواردی را شنیده ایم که واقعاً بیانگر وضعیت هشدار دهنده است.» او افزود که آمار ازدواج های‌اجباری و ازدواج کودکان نسبت به گذشته بیشتر شده است.