در حال حاضر بیش از ۱۵ هزار نیروی نظامی ناتو و امریکا در افغانستان حضور دارند. این نیروها مصروف آموزش و مشوره به نیروهای افغان اند. علاوه بر این، نیروهای امریکایی عملیات‌های ضد تروریستی را نیز انجام می‌دهند و در مواردی برای نیروهای افغان کمک هوایی فراهم می‌کنند.

در سال جاری غزنی و فراه، دو شهر مهم افغانستان در آستانه سقوط قرار گرفتند و حتی بخش‌هایی از شهر موقتاَ به تصرف طالبان در آمدند  پس‌گیری این دو شهر تنها زمانی ممکن شد که نیروهای امریکایی به کمک نیروهای افغان شتافتند و جنگجویان طالبان را بمباران کردند.

حالا تحلیلگران می‌گویند که هرگونه تصمیم پیش از وقت می‌تواند افغانستان را وارد بحران تازه‌تر کند. توریالی غیاثی دیپلومات و کارشناس مسایل سیاسی می‌گوید: «ظاهرا نشانه‌ای از خروج نیروهای امریکا از افغانستان دیده نمی‌شود ولی بنابر خصلت قابل پیش بینی نبودن تصمیم‌های دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا دور از تصور نیست.»

زلمی خلیلزاد پس از گفتگو با طالبان با رئیس جمهور غنی و داکتر عبدالله رهبران حکومت وحدت ملی نیز دیدار داشته و حکومت از تلاش‌های امریکا برای صلح استقبال کرده و تاکید کرده است که هرگونه پروسه صلح باید زیر مالکیت افغان‌ها با شد.

دویچه وله تلاش کرد تا دیدگاه ارگ را در مورد خروج نیروهای امریکا در گفتگوهای صلح بپرسد، ولی با تماس های مکرر قادر به گرفتن نظر نمایندگان ارگ نشد.

آقای غیاثی به این باور است که خروج نیروهای امریکا از افغانستان و رها کردن این کشور در میان رقبای منطقه‌ای به معنای از دست رفتن تمام دست آوردهایی است که در هفده سال گذشته به دست آمده بودند: «در واقع هم شکست دولت افغانستان را به دنبال دارد و ناکامی روشن امریکا در مبارزه هراست افکنی را. ارزش‌های دیگر مانند حقوق بشر، حقوق زنان و دموکراسی نیز قربانی خواهند شد.»

فرصتی برای صلح

با آن که بحث بر سر خروج نیروهای امریکا از افغانستان به یک نگرانی تبدیل شده اما برخی از تحلیلگران به این نظرند که نفس پیشرفت در این عرصه فرصت بی‌نظیری برای رسیدن به یک توافق صلح است.

نور ولی خپلواک، کارشناس روابط بین الملل نیز می‌گوید دونالد ترمپ مصمم به پایان دادن به جنگ ۱۷ ساله افغانستان است زیرا این جنگ به اندازه کافی فرسایشی و پرمصرف بوده و امریکا در تلاش پیدا کردن راه حلی برای بیرون شدن از افغانستان است.

آقای خپلواک گفت: «زمانی که شما در مورد تقسیم اوقات خروج نیروهای امریکایی بحث می کنید و امریکا نیز توافق کرده تا در این مورد تقسیم اوقات وجود داشته باشد، این به معنای پیشرفت در روند صلح است.»

دیدگاه روزنامه‌ها

روزنامه های چاپ کابل نیز در مطالب و سر مقاله‌های روز دوشنبه به این موضوع پرداخته اند. روزنامه ۸ صبح نوشته است که اعلام پیش از وقت جدول زمانی برای خروج نیروهای بین المللی از افغانستان برای این کشور می‌تواند مصیبت بار باشد. روزنامه روزهایی را به یاد مردم افغانستان داده است که حمایت شوروی سابق از حکومت داکتر نجیب الله قطع شد و بعد از آن زمینه برای سقوط حکومت و هرج و مرج سیاسی و نظامی در کابل فراهم گشت.

به باور این روزنامه حضور ناتو و ایالات متحده امریکا در افغانستان بقای حکومت و نظام را در این کشور تضمین می‌کند و در نبود این نیروها امکان بقای دولت در این کشور دور از تصور است و تجارب نیز نشان  داده اند که رها کردن و فراموش کردن افغانستان نتیجه اش جنگ و ویرانی بوده است. در یک مطلب تحلیلی ۸ صبح آمده است: «امروز هم اگر قبل از به دست آمدن یک توافق سیاسی برای پایان جنگ و تطبیق این توافق،‌تاریخ مشخص برای خروج نیروهای بین‌المللی تعیین شود، پانیک مرگ‌بار خلق خواهد شد. پاکستانی‌ها و طالب‌ها هم شاید در پی خلق چنین وضعیتی باشند.»

در همین حال روزنامه ویسا در سرمقاله اش شدیداَ از خروج نیروهای امریکایی پشتیبانی کرده و نوشته است که لغو پیمان امنیتی افغانستان و امریکا ممکن است از بمباران ها، کشتارها و همچنین ظلمی که بر افغان‌ها جریان دارد بکاهد. در سرمقاله این روزنامه آمده است که حضور نیروهای خارجی در افغانستان با آن که به نفع محمد اشرف غنی و داکتر عبدالله عبدالله است، ولی در روستاها مردم هرازگاهی شاهد حملات خونین این نیروها اند. در سرمقاله روزنامه ویسا آمده است: «حضور نیروهای خارجی در افغانستان زمینه جنگ و دست‌درازی کشورهای همسایه را فراهم کرده است. ممکن است که تنها حکومت غنی و عبدالله بر این نیروهای متکی باشد اما حضور نیروهای خارجی در این وضعیت نتیجه اش کشتار مردم ما است.»

ح. همراز