1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله
منازعه

تاکتیک جدید؛ بستن پُسته‌ها و انجام عملیات از پایگاه‌های بزرگ

۱۳۹۸ خرداد ۲۸, سه‌شنبه

در نتیجه فشارهای ایالات متحده امریکا نیروهای امنیتی افغانستان پسته‌های دورافتاده و آسیب‌پذیر را رها می‌کنند و در پایگاه‌های بزرگ‌تر جابجا می‌شوند تا به جای دفاع از خود در برابر طالبان، عملیات‌های تهاجمی انجام بدهند.

Ghazni Afghanistan Taliban Anschläge Mai 2014
عکس از آرشیف: یک پسته نیروهای امنیتی افغانعکس: picture-alliance/dpa

یک پسته دورافتاده اردوی ملی افغانستان در ولایت میدان وردک که دروازه ورودی آن توسط سیم خاردار احاطه شده است، به زودی بسته می‌شود، چونکه حکومت تصمیم گرفته است پسته‌های آسیب‌پذیر را مسدود کند. این پسته قبلاَ هدف حمله قرار گرفته و دیوارهای ضد انفجار و بوجی‌های خاک در اطراف آن نشان‌دهنده میزان آسیب‌پذیری ۱۳ سرباز داخل آن است.

بعد از سال‌ها حملات خشونت‌بار طالبان بر این گونه پُسته‌ها و فرار سربازان از خدمت، در نتیجه اصرار طولانی مدت ایالات متحده امریکا حکومت افغانستان تصمیم گرفته است این گونه پُسته‌های دورافتاده و آسیب‌پذیر را بسته کند.

هدف این است که آن پُسته‌هایی که سربازان مستقر در آنها در معرض حملات طالبان قرار دارند بسته شوند و در پایگاه‌های بزرگ‌تر مستقر گردند. چندین پایگاه بزرگ از این نوع فعلاَ در حال ساخت قرار دارند.

این طرح به شکلی است که سربازان افغان از پایگاه‌های بزرگ عملیات تهاجمی بر طالبان راه اندازی کنند و به جای این که روزمره در پُسته‌های دورافتاده و با حمایت محدود مصروف دفاع از خود در برابر جنگجویان طالبان باشند، دست به حمله بر مواضع این گروه بزنند.

دادان لونگ، یک جنرال اردوی ملی افغانستان اخیرا در پایگاه نیروهای امریکایی در ولایت پکتیا به خبرگزاری فرانسه گفت: «[ایجاد] پُسته‌ها یک تاکتیک ناکام است.»

این جنرال اردوی افغانستان گفت که حدود ۵۰ درصد تلفات نظامی در پسته‌ها صورت می‌گیرد که با توجه به ده‌ها هزار سربازی که از ۲۰۱۴ به این سو کشته شده اند، میزان بلند تلفات را نشان می‌دهد. لونگ افزود: «ما می‌خواهیم که همه این پسته‌ها را کاهش بدهیم و پایگاه‌های قوی ایجاد کنیم.»

طرح کاهش پسته‌های نظامی برای سال‌های زیادی در میان سیاستمداران افغان یک تابو پنداشته می‌شد. موجودیت یک پسته کوچک که پرچم سه رنگ افغانستان بر سر آن در اهتزاز است، این پیام را می‌رساند که این محل زیر کنترول حکومت است و ائتلاف با برخی متنفذان محلی که اغلباَ در مناطق دورافتاده زندگی می‌کنند، بخشی از سیاست در افغانستان است.

استیفن بیدل، پروفیسور در دانشگاه کلمبیا در نیویارک که غالباَ در مورد افغانستان مقاله می‌نویسد، می‌گوید: «رئيس جمهور افغانستان برای حفظ این اتحاد [با بازیگران محلی] به منظور ماندن در قدرت ترجیح داده است که سربازان را به مناطقی مستقر سازد که از لحاظ نظامی مفهومی ندارد، اما از نظر سیاسی اهمیت دارد.»

برید جنرال کوین ادمیرال که نیروهای امریکایی را در جنوب شرق افغانستان رهبری می‌کند، گفت که تغییر دیدگاه نظامیان افغان برای بسته کردن این پسته‌ها یک کار مشکل بود: «آنها در سطح محلی زیر فشار زیاد سیاسی از سوی ولسوالان و اعضای پارلمان قرار دارند که می‌گویند این پسته‌ها تنها حضور قابل دید [حکومت] در مناطق دورافتاده است.»

جنرال اسکات میلر، فرمانده نیروهای ناتو و امریکایی در افغانستان به این باور است که مسدود کردن این پسته‌ها برای اردوی افغانستان مهم است. او اخیراَ در نشستی با مقام‌های نظامی ایالات متحده امریکا گفت: «آن‌ها [نیروهای افغان] در عملیات [تهاجمی] نظامی تلفات نمی‌دهند، بلکه طالبان را می‌کشند.» او افزود: «می‌خواهید اولویت [تاکتیکی] من را بشنوید؟ پس بیایید روی پسته‌ها صحبت کنیم.»

میلر برای حل این موضوع به تکرار به نقاط مختلف افغانستان سفر می‌کند و رهبران نظامی محلی را با خود می‌برد تا وضعیت زندگی سربازان در پسته‌ها را از نزدیک ببینند.

میلر هفته گذشته در دیداری از یک پسته امنیتی در ولایت میدان وردک گفت که تلاش می‌کند چشمان فرماندهان افغان را به روی وضعیت خطرناک این پسته‌ها باز کند. این پسته های فرسوده که سربازان آن در داخل کانتینرها با کلکین های شکسته زندگی می‌کنند، از شاهراه کابل قندهار که یک مسیر مهم تدارکاتی است، فاصله چندانی ندارد.

اما با وجود اهمیت استراتژیک این پسته، سربازانی که در چنین پسته‌ها مستقر اند غالباَ به دلیل سوء مدیریت یا فساد، غذا و معاشات شان را به صورت مرتب دریافت نمی‌کنند و زمانی که مورد حمله قرار می‌گیرند، گاهی اصلاَ حمایت دریافت نمی‌کنند.

در هنگام بازدید میلر از این پسته، تیراندازان امریکایی در اطراف این پایگاه منزوی مستقر شده و امنیت آن را تامین کردند و یکی از سربازان افغان به افراد مافوق خود شکایت می‌کرد که سه ماه است معاش دریافت نکرده است.

اسدالله خالد، سرپرست وزارت دفاع افغانستان مسایل اداری را دلیل این مشکل عنوان کرد و اطمینان داد که به زودی حل می‌شود. افراد اسدالله خالد از پولی که می‌گفتند تحفه عیدی است، به این سربازان اسکناس‌های ۱۰۰ دالری توزیع کردند.

میلر گفت: «می‌خواهم اطمینان حاصل کنیم که هر کسی که در داخل یک پسته مستقر است، معاش و غذا دریافت کند. این مساله مربوط به رهبری است. این مسایل را ما بدیهی تلقی می‌کنیم.»

منتقدان هرچند موافقند که این پسته‌ها اهمیت تاکتیکی زیادی ندارند، اما در مورد این که ترک این پسته‌ها انگیزه سربازان برای جنگ را تقویت خواهد کرد، تفاوت نظر دارند.

بیل روگیو از مرکز تحقیقاتی «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» در واشنگتن گفت که بستن پسته‌ها «اساساَ محل را به طالبان واگذار می‌کند و (نیروهای امنیتی افغان) در داخل پایگاه‌های بزرگ‌تر محصور می‌کند.»

اما دوید بوتلر، سخنگوی اردوی ایالات متحده امریکا در کابل گفت که نیروهای افغان «عملیات‌های مستقلانه بیشتری انجام می‌دهند و در جریان این عملیات‌ها بیشتر موثر اند.» 

      Af/pa (AFP)

 

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه

عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله