نروپما راؤ، سفیر دهلی جدید در واشنگتن، روز چهار شنبه (10 جوزای 1391/ 30 می 2012) گفت که کشورش با ایالات متحده امریکا در مورد ایجاد «افغانستان باثبات، دموکراتیک و مرفه» گفتگوهایی داشته است.

او که در مرکز تحقیقاتی «شورای اتلانتیک» سخن می گفت، افزود: «این مشورت ها باید تقویت شوند». او این سخنان را پیش از جلسه سالانه میان دو کشور ابراز می کند که تا دو هفته دیگر (13 جون) برگزار می شود.

خانم نروپما راؤ گفت: «ما درک می کنیم که بعد از ده سال جنگ طولانی، آرزوی آشکار و واقعی برای پایان جنگ وجود دارد. اما به صورت مساویانه، ما باید مطمین سازیم که قربانی ها و تلاش های عظیم یک دهه گذشته بیهوده نبوده اند».

سران پیمان ناتو در کنفرانس شیکاگو برنامه خروج از افغانستان را روشن ساختند. براساس برنامه ناتو، تا پایان سال 2014 میلادی نیروهای رزمی بین المللی افغانستان را ترک می کنند و مسوولیت های امنیتی به افغان ها واگذار می شود.

هندوستان در ده سال گذشته یکی از حامیان اصلی حکومت افغانستان بوده است. بعد از شکست حکومت طالبان در سال 2001 میلادی، هندوستان بیشتر از دو میلیارد دالر به افغانستان در بخش ملکی کمک کرده است. ایالات متحده امریکا از سهم گیری هندوستان در بازسازی افغانستان، قدردانی کرده است.

کمک و سهم گیری گسترده هند در بازسازی و پروژه های ملکی در افغانستان، پاکستان را که در ایجاد رژیم طالبان در افغانستان کمک کرده بود، خشمگین ساخته است. اسلام آباد رقیب تاریخی اش را به تلاش برای محاصره پاکستان متهم کرده است. همچنان برخی به این باور اند که استخبارات نظامی پاکستان (آی اس آی) برای دفع نفوذ هندوستان در افغانستان، روابط خود با گروه های شورشی را ابقا کرده است.

پاکستان بعد از سال 2001 میلادی با ایالات متحده امریکا همکاری کرد، اما بعد از کشته شدن اسامه بن لادن در خاک پاکستان، این گمانه زنی ها افزایش یافت که پاکستان در همکاری اش در مبارزه با تروریسم صداقت ندارد. از آن زمان به بعد روابط واشنگتن و اسلام آباد پرتشنج بوده است.

یاشوانت سینهـ، نماینده پارلمان از حزب مخالف مردم هند (بهارتیه جنتا پارتی) در محفل جداگانه ای در بنیاد بروکینگز در واشنگتن، هراس خود در مورد خروج از افغانستان را بی پرده تر بیان داشت.

او که از سال 1998 تا 2004 به عنوان وزیر خارجه و دارایی کار کرده است، افزود: «من هراس بزرگی دارم که پاکستان به خاطر دلایل ژیوپولیتیک خود، ممکن است طالبان را تشویق کند که دوباره افغانستان را در کنترول خود بگیرند».

به گفته سینهـ، افغانستان با کمبود ارتش موثر یا نیروی ضدطالبانی مانند جبهه شمال رو به رو است که در گذشته از حمایت هندوستان، ایران و روسیه برخوردار بود: «اگر طالبان تلاش کنند که سرتاسر افغانستان را بگیرند، من فکر نمی کنم به صورت آنی هیچ مقاومت محلی شکل بگیرد».

به گفته این نماینده پارلمان هندوستان، ناتو باید تا زمانی در افغانستان باقی بماند که اطمینان حاصل شود نیروهای امنیتی افغانستان توانایی مقابله با طالبان را دارند.

فرانس پرس/ عارف فرهمند

ویراستار: مهرنوش انتظاری