به گفته سازمان محیط زیست آلمان، فاصله بین آلمان تا مالدیف با هواپیما ۸ هزار کیلومتر است و تاثیر آن بر اقلیم برابر است با انتشار بیش از پنج تُن کاربن دی اکساید در قبال هرکدام از مسافران هواپیما. یک موتر با اندازه متوسط پس از پیمودن ۲۵ هزار کیلومتر به همان اندازه کاربن دی اکساید انتشار می دهد.

پرواز در ارتفاعات بالا تنها باعث انتشار کاربن دای اکساید نمی شود. بخار دنباله دار که هواپیماها از خود باقی می گذارند به ابرهای نازک و تیره ای تبدیل می شود که با توجه به موقعیت خورشید و سطح زمین، می توانند باعث گرمایش یا سرمای سطحی بشوند که بر فراز آن قرار دارند. نایتروجن اکسایدی که هواپیما انتشار می دهد، در افزایش گازهای گلخانه ای سهم دارد. این گازها به نوبه خود باعث گرمایش زمین می شوند.

زندگی روزمره ما، مثلا مصرف گوشت و پخت پز نیز باعث گرمایش زمین می شود. ما با استفاده از مرکز گرمی، برق، ماشین لباس شویی و پختن غذا باعث انتشار کاربن دای اکساید می شویم. سازمان محیط زیست آلمان برای محدودیت گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتی گراد، توصیه می کند که هرآلمانی انتشار کاربن دای اکسای را به یک تُن محدود کند.

تردد هواپیماها فقط باعث صدمه زدن به اقلیم نمی شود، بلکه در سطح محلی نیز تاثیراتی دارد. به طور مثال صدای هواپیماهایی که در سطح پایین پرواز می کنند، خطر سکته قلبی را در میان مردم افزایش می دهد. کودکانی که در نزدیکی میدان های هوایی زندگی می کنند، مشکل تمرکز دارند و کیفیت هوا نیز به خاطر آلاینده هایی مانند نایتروجن اکساید صدمه می بیند.

دولت آلمان برای پرواز با هواپیما در مقایسه با دیگر امکانات حمل و نقل بیشترین میزان کمک دولتی (سوبسایدی) را در نظر گرفته است. در اتحادیه اروپا سوخت هواپیما از پرداخت مالیه معاف است. در آلمان پروازهای بیرون مرزی از پرداخت مالیه بر ارزش افزوده نیز معاف هستند. براساس جدیدترین آمار سازمان محیط زیست آلمان فدرال، حکومت این کشور در سال ۲۰۱۲ بیش از ۴.۷ میلیارد یورو درآمد مالیاتی را از دست داده است.

بودجه برای ساخت میدان های هوایی اغلب از مبلغ مالیات تامین می شود. میدان های هوایی اینگونه به طور غیرمستقیم با استفاده از کمک دولتی (سوبسایدی) تمویل می شوند. خطوط هوایی ارزان مانند رایان ایر به خاطر این که با پرداخت حداقل معاش به پرسونل شان از نظر مالی صرفه جویی کرده اند، به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند.

تا به حال فقط حدود ۲۰ درصد از جمعیت جهانی پرواز کرده است. به گفته جنبش عدالت اقلیمی شمار اندکی از افرادی که ثروتمند و تحصیل کرده هستند، با استفاده از هواپیما باعث انتشار ۷۰ درصد از همه گازهای گلخانه ای می شوند که در پی پرواز ایجاد می شود.

طول بال‌های این هواپیمای شش موتوره ۱۱۷ متر و طول بدنه این هواپیمای باربری ۷۳ متر با ارتفاع ۱۵ متر است. این هواپیما می‌تواند باری به وزن ۲۲۶ تن را در مسافت یک هزار و ۸۵۲ کیلومتر حمل کند.

برای این هواپیمای آنتونوف نام "رویا" (Mrija) انتخاب شده است؛ هواپیمای بار بری شش‌موتوره که طول بال‌هایش به ۸۸ متر و ۴۰ سانتیمتر، ارتفاع ۱۸ متر و ۲۰ سانتیمتر و طول بدنه آن به ۸۴ متر می‌رسد. این هواپیما ۲۴۰ رکورد جهانی را در اختیار دارد که یکی از آنها حمل تجهیزات خط لوله نفت به وزن ۲۴۷ تن از پراگ به تاشکند در سال ۲۰۰۴ است.

بزرگترین هواپیمای خانواده ایرباس که در سال ۲۰۰۵ در خدمت ایرلاین‌های مسافربری درآمد؛ هواپیمایی که طول بال‌های آن ۷۹ متر و ۸۰ سانتیمتر است، طول بدنه آن ۷۲ متر و ۸۰ سانتیمتر و ارتفاع آن ۲۴ متر و ۱۰ سانتیمتر است. این هواپیما دارای بردی بیش از ۱۴ هزار و ۸۰۰ کیلومتر است. ایرباس تولید این هواپیما را به علت غیر اقتصادی بودن متوقف کرده است.

این هواپیما دارای چهار ماشین توربوفن در زیر دو بال است. فاصله دو نوک بال آن به ۷۳ متر و ۳۰ سانتیمر می‌رسد، طول بدنه آن بیش از ۶۹ متر است و ارتفاع هواپیما بیش از ۲۱ متر است. نخستین پرواز آنتونوف ۱۲۴ در سال ۱۹۸۲ انجام شد و کاربرد تجاری آن از سال ۱۹۸۶ شروع شده است.

بوئینگ ۷۴۷–۸ یکی بزرگترین هواپیمای تجاری است که در ایالات متحده امریکا ساخته شده و با ۷۶ متر و ۳۰ سانتیمر طول، یکی از بزرگترین هواپیماهای مسافربری جهان بوده است. این هواپیما با سرعت ۹۱۷ کیلومتر در ساعت می‌تواند مسافت ۱۴ هزار و ۸۰۰ کیلومتر را طی کند. طول بال‌های آن ۶۸ متر و ۵۰ سانتیمتر و ارتفاع هواپیما بیش از ۱۹ متر است.

لاکهید سی-۵ گالکسی بزرگترین هواپیمای بار بری نظامی موجود در نیروی هوایی ایالات متحده امریکا است. این هواپیما می‌تواند با سرعت ۸۳۳ کیلومتر در ساعت ۶۰ تن بار را به مسافت ۹ هزار و ۷۲۳ کیلومتر طی کند. طول بال‌های هواپیما بیش از ۶۷ متر است. طول بدنه بیش از ۷۵ متر و ارتفاع هواپیما نزدیک به ۲۰ متر است.

این هواپیما توسط کمپنی ایرباس طراحی و ساخته شده است. از این هواپیما برای حمل و نقل اجزای هواپیمای بزرگ استفاده می‌شود. ایرباس بلوگا ایکس‌ال نخستین پرواز خود را در ۱۹ جنوری ۲۰۱۸ انجام داد. این هواپیما با بیش از ۵۶ متر طول بدنه و طول بال‌هایی با ۴۴ متر و ۸۰ سانتی‌متر رکورد جهانی حجم بار را در اختیار دارد.

از این هواپیما منحصراً برای حمل قطعات هواپیمای ۷۸۷، از تولیدکنندگان در سراسر جهان به پایگاه مونتاژ بوئینگ استفاده می‌شود. محفظه حمل بار این هواپیما یک هزار و ۸۴۰ متر مکعب ظرفیت دارد که یکی از بزرگترین‌ها در جهان محسوب می‌شود. طول بال‌های دریم‌لیفتر بیش از ۶۴ متر است و طول بدنه آن نیز بیش از ۷۱ متر است. برد این هواپیما ۷ هزار و ۸۰۰ کیلومتر است.

هیوز اچ-۴ هرکولس یک هواپیمای استراتژیک قایق پرنده بود که توسط شرکت هواپیماسازی هیوز طراحی و تولید شد. این هواپیما فقط یک پرواز کوتاه در دوم نوامبر ۱۹۴۷ انجام داد و پروژه هرگز فراتر از تک‌نمونه تولیدی نرفت. بخش‌های هواپیما از چوب صنوبر ساخته شد بود. این هواپیما با ۹۷ متر و ۵۱ سانتیمر به مدت ۷۲ سال رکورد جهانی طول بال را در اختیار داشت.

از این هواپیما تنها یک فروند در سال ۱۹۴۹ ساخته شد و در سال ۱۹۵۳ آزمایش پرواز آن متوقف شد. برابازون (Brabazon) ساخت شرکت بریستول بریتانیا در زمان خود با طول بال ۷۰ متر و ۱۰ سانتیمتر بزرگترین هواپیمای جهان محسوب می‌شد که قرار بود پروازهای بین‌قاره‌ای انجام دهد. ضعف موتورها و عدم سفارش‌ آن در بازارهای جهانی باعث شکست پروژه ساخت برابازون شد.

کمپانی ایرو اسپیس اولین پرواز این هواپیمای ترابری را در سال ۱۹۷۴ به انجام رساند و بعدا در خدمت ناسا قرار گرفت. این هواپیما قابلیت حمل ۲۳ تن بار و طی مسافت ۳ هزار و ۲۱۹ کیلومتر را دارد. این مطلب پیش از این در صفحه دویچه وله بخش ایران نیز نشر شده است.