در شرایط کنونی به هر مغازه ای از عطاری ها پای بگذاری، خواهی دید تعداد زیادی از مشتریان در حال خرید انواع گیاهان، دم نوش ها، عرقی جات و تولیدات طب سنتی هستند.

با این که بیشتر مردم به ویژه جوانان هنگام ابتلا به بیماری به مصرف داروهای کیمیایی و طب عصری روی می آورند، اما هنوز گیاهان دارویی و طب سنتی جایگاه خودش را در بین عامه مردم به ویژه بزرگسالان از دست نداده است.

شماری از فروشندگان داروهای گیاهی می‌گویند که علاقه‌مندی مردم نسبت به گذشته به داروهای گیاهی ببشتر شده است. به گفته آنان به دلیل اینکه هنوز دارو و درمان مشخصی برای بیماری نوظهور وجود ندارد، مردم تلاش می کنند از اندوخته های حکیمان یونانی بهره ببرند.

در اکثر دکان های فروش گیاهان دارویی حکیم یا طبیب یونانی نیز حضور دارد که به مردم نسخه می دهد. صف های طولانی مردم برای گرفتن نسخه ای از طبیبان یونانی به وضاحت در بزرگ شهرهای افغانستان مشاهده می شود.

خاکشیر، سیاه دانه، زیره، زنجبیل، دارچین، زرد چوبه، جوش شیرین و پولی از جمله گیاهان دارویی هستند که این روزها به واسطه شیوع بیماری کویید۱۹ متقاضیان زیادی دارند.

علی زمانی، یک فروشنده داروهای گیاهی در ولایت هرات می‌گوید که این داروها از اقسام مختلف گیاهان طبیعی آماده می شود و برای وقایع و درمان بیماری ناشی از ویروس کرونا موثر خواهد بود. چنین ادعایی تاکنون توسط مراجه رسمی جهانی تایید نشده است.

عوامل مختلفی باعث می شوند مردم به طب سنتی روی آورند. سیستم صحی افغانستان کمرش زیر فشار شیوع ویروس کرونا خم شده است. ظرفیت پذیرش در شفاخانه ها تقریبا پر شده و امکانات کافی نیز برای درمان بیماران وجود ندارد. از سویی هم سیستم صحی افغانستان از گذشته ضعیف بود.

بسیاری از مشتریان طبیبان یونانی مردم روستایی هستند؛ چون زندگی سبک زندگی در روستاهای افغانستان غالباً بکر و سنتی باقی مانده است. برخی از شهروندان شهر نیشین نیز به این باور هستند که داروهای گیاهی عوارض جانبی کمتری دارند و به همین دلیل به طب گیاهی مراجعه می کنند.

قیمت های گزاف داروهای طب مدرن نیز یکی از عواملی است که مردم فقیر افغانستان را به سوی طب سنتی رجعت می دهد. بسیاری از مردم نمی توانند هزینه درمان شان به وسیله داروهای امروزی را تامین کنند و به خاطر قیمت ارزان تر داروهای گیاهی به طب سنتی مراجعه می کنند.

شرایط قرنطین و محدودیت های وضع شده به خاطر جلوگیری از شیوع ویروس کرونا باعث افزایش بیماری های روحی و روانی و رجوع بیشتر مردم به گیاه‌ درمانی شده است.

طبیبان یونانی می گویند فروش زعفران، بادام، شیره‌ انگور، عرق بهار نارنج، انجیر و زیتون این روزها بیشتر شده است. برخی از تولیدات گیاهان دارویی نیز از ایران، هند و پاکستان وارد می شوند.

در حالی بازار عطاری ها رونق گرفته، آمار مبتلایان به ویروس کرونا نسبت به گذشته در افغانستان به طور چشمگیری افزایش یافته است. مقام های صحی این کشور از "فاجعه انسانی" هشدار داده اند و از مردم خواسته اند توصیه های صحی را عملی کرده و بهداشت فردی و اجتماعی را رعایت کنند.

اولین نمایشگاه طبی کابل برای سه روز برگزار شده است. در این نمایشگاه کشورهای مختلف در غرفه های متعدد تولیدات طبی شان را به نمایش گذاشته اند.

هدف این نمایشگاه معرفی دواها و لوازم طبی با کیفیت و همچنان معرفی امکانات جدید به سکتور صحی افغانستان است. مردم در این کشور از عدم دسترسی به دواهای با کیفیت شاکی هستند.

در این نمایشگاه همچنان دواهای جدیدی که در طبابت بین المللی کاربرد دارند به نمایش گذاشته شده اند. اما گفته می شود که قیمت برخی از این تولیدات جدید طبی برای افغان ها بسیار بلند است.

اتاق تجارت و صنایع افغانستان که در راه اندازی این نمایشگاه نقش داشته است می گوید در حال حاضر 98 درصد از دوا و امکانات مورد استفاده در سکتور صحی افغانستان از خارج از این کشور وارد می شود.

اتاق تجارت تایید می کند که دواهای بی کیفیت وارد این کشور می شوند؛ اما برگزاری این نمایشگاه را اقدامی برای بهتر شدن این وضع می خواند.

قربان حقجو، رئیس عامل اتاق تجارت در مراسم گشایش این نمایشگاه گفت: "حتی آرد نخود را بسته بندی کرده و به جای دوا به مردم افغانستان می فروشند." وی خواستار نظارت جدی بر واردات کالاهای طبی به این کشور شد.

وزارت صحت عامه می گوید داکتران افغان در تشخیص بیماری و تجویز دوا مهارت دارند، اما 40 درصد دواهایی که به افغانستان وارد می شوند بی کیفیت هستند و تاثیری بر بیماری ندارند.

آمار می رساند که روزانه 1 هزار مریض افغان برای تداوی به کشورهای همسایه و هندوستان می روند و بیش از 2 میلیون دالر ارز را از این کشور خارج می نمایند. در این نمایشگاه همچنان دستگاه های جدید در بخش های مختلف طبی نیز به نمایش گذاشته شده اند.

در این نمایشگاه همچنان برخی از کتاب ها و منابع مربوط به علم طبابت نیز به نمایش گذاشته شده اند. کمبود منبع یکی از مشکلات داکتران افغان و دانشجویان طب این کشور است.