تصاویر تلویزیونی از قاچاق انسان و بازارهای برده از پناهجویان افریقایی باعث وحشت در سراسر جهان شده است. سپس حکومت لیبیا که از طرف جامعه بین المللی حمایت می شود، اعلام کرد که یک کمیسیون تحقیقی را ایجاد می کند. هم زمان، حکومت لیبیا اشاره کرد که پس از سرنگونی معمرالقذافی، در این کشور هرج و مرج حاکم است و لیبیا منبع مهاجرت ها نه بلکه خود قربانی مهاجرت های غیرقانونی است.

پاریس، ژنیو، بروکسل، رباط: بعد از اینکه ویدیوی این مهاجران در شبکه های اجتماعی پخش شد، اعتراض ها علیه شرایط پناهجویان در اردوگاه های لیبیا در سراسر اروپا و در برخی از کشورهای افریقایی شدت گرفت. همچنین در مراکش، جوانان در مقابل سفارت لیبیا دست به اعتراض زده و خواستار شرایط مناسب و پایان دادن به تجارت بیرحمانه انسان در این کشور افریقای شمالی شدند.

در راه رسیدن به اروپا، بسیاری از مهاجران قربانی شکنجه و قاچاق انسان در لیبیا اند. این امر همچنین باعث شده است که سازمان ملل متحد از خود واکنش نشان بدهد. سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و برخی از کشورهای افریقایی می خواهند تا پایان سال ۲۰۱۷، ۱۵ هزار پناهجو را به کشور های شان بازگردانند، به عنوان مثال به نایجریا، گامبیا و گینه. گفته شده است که شرکت در این اقدام داوطلبانه است.

پناهجویان در اردوگاه های لیبیا در ساختمان های کوچک و تحت شرایط فاجعه بار صحی به سر می برند. سازمان ملل متحد قبلا هم شرایط را در مراکز اولیه محکوم کرده بود. برآورد شده است که بین ۴۰۰ هزار تا یک میلیون مهاجر تحت بدترین شرایط در لیبیا بسر می برند و در آرزوی ادامه سفر به اروپا اند. بر اساس منابع لیبیا، در حال حاضر حدود ۲۰ هزار پناهجو در اردوگاه ها حضور دارند.

حکومت لیبیا که حمایت بین المللی را با خود دارد، با اتحادیه اروپا برای جلوگیری از ورود پناهجویان از طریق بحیره مدیترانه به اروپا، به کمک گارد ساحلی لیبیا، توافقنامه ای را امضا کرده است. برای این منظور، مهاجرین غیرقانونی در آینده در لیبیا تحت شرایط مناسب باید نگهداری شوند. زندان "مصراته" اینک به اردوگاه پناهجویان تبدیل گرده است.

این مرد جوان نیز در یکی از اردوگاه های که در ۵۰ کیلومتری شهر ساحلی مصراته موقعیت دارد، گیرمانده است. بسیاری از مهاجران به لیبیا می آیند تا کار کنند، برخی هم می خواهند به سفر خطرناک از طریق بحیره میترانه به مسیر اروپا ادامه بدهند. با وجود چانس بسیار کم، هزاران افریقایی همچنان می خواهند به این سفر خطرناک به سوی اروپا قدم گذارند.

همواره جوانان افریقایی از جانب گارد ساحلی لیبیا گرفتار می شوند و نمی توانند به سفر شان به جانب اروپا ادامه بدهند. این مهاجران غیرقانونی به اردوگاهی که در ۴۵ کیلومتری شهر ساحلی طرابلس موقعیت دارد، انتقال می یابند. توافقنامه اتحادیه اروپا و لیبیا، که هدف آن مسدود کردن مسیر به اصطلاح مدیترانه است، از جانب سازمان های حقوق بشری شدیدا مورد انتقاد قرار دارد.

تا هنوز صدها مهاجر در خرابه‌ها و خیمه‌ها در حومه شهر بیهاچ منتظر فرصت اند تا از مرز عبور کرده و به اتحادیه اروپا برسند. این جوان سه سال قبل از پاکستان به مهاجرت آغاز کرد. از آن زمان به بعد، او در بوسنیا، در چند کیلومتری اتحادیه اروپا، گیر مانده است.

با آغاز بهار هوا گرم‌تر می‌شود و وقت راه افتادن دوباره مهاجران به سمت اتحادیه اروپا که از آن به نام «بازی» یاد می‌کنند نیز فرا می‌رسد. این مرد جوان بیش از ۲۰ بار تلاش کرده است تا به اتحادیه اروپا برسد. هر بار او دستگیر شده است و پولیس‌های مرزی اتحادیه اروپا او را به صورت غیرقانونی پس به بوسنیا فرستاده اند.

در کمپ لیپا که ۲۰ کیلومتر دورتر از منطقه مسکونی موقعیت دارد، در حال حاضر حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ مهاجر مرد به سر می‌برند. اکثریت مهاجران مانند این دو مرد در حاشیه شهر یا در جنگل زندگی می‌کنند. این منطقه به مرز نزدیک‌تر است. برای کودکان و زنان، یک کمپ کوچکتر در شهر وجود دارد.

بحران بشری در غرب بوسنیا تا هنوز پایان نیافته است، اما وضعیت اندکی بهتر شده است. بسیاری مهاجران در این میان به مقصد شان یعنی کشورهای آلمان، فرانسه یا ایتالیا رسیده اند. اما در ماه‌های اخیر آب و هوا سرد بود و این مهاجران نتوانسته اند به مسیر خود ادامه بدهند. مهاجران در کمپ‌ها در بوسنیا یا صربستان منتظر آغاز بهار بودند.

سازمان‌های امدادی و رضاکاران از آلمان، اتریش، سویس و ایتالیا از سال‌ها به این سو به این مهاجران کمک می‌کنند. «بیهاچ اس او اس»، یکی از این سازمان‌ها است که در بحران بزرگ مهاجرت سال ۲۰۱۵ تاسیس شد.

ایندی چهیک، کارمند صحی در سازمان امدادی «بیهاچ اس او اس» است. او با ویرانه‌ها و جاه‌های که مهاجران در این مسیر جنگی به سمت اتحادیه اروپا بود و باش دارند، به خوبی آشنایی دارد. او با این موتر مهاجران را تا حد امکان با تهیه مواد غذایی، لباس، آب و چراغ دستی کمک می‌کند.

ایندی ۲۲ ساله یکی از کارمندان آموزش دیده صحی سازمان «بیهاچ اس او اس» است. او و همکارانش در غرب بوسنیا به مهاجران مصدوم شده کمک طبی می کنند. سازمان امدادی غیردولتی آلمانی «لاوت لوز» یک آمبولانس را برای کمک به این مهاجران اعانه داده است.

صبح یک روز کارمندان کمپ لیپا در نزدیکی مرز کرواسیا به این سازمان امدادی زنگ زدند و گفتند که دو مرد در یک درگیری با چاقو زخمی شده‌اند و جراحت یکی از آن‌ها شدید‌ است. دو ساعت بعد تیم سازمان «بیهاچ اس او اس» خود را به محل رساند. یکی از مهاجران به صورت خطرناکی با چاقو زخمی شده بود.

امدادگران حین انتقال این زخمیان به شفاخانه‌ زخم‌های یکی از آن‌ها را پانسمان کردند. مهاجری که به شدت زخمی شده بود، با کمک جراحی عاجل در شفاخانه زنده ماند. بسیاری از مهاجران به کمپ لیپا نمی‌روند، چون از خشونت در آنجا ترس دارند. آن‌ها می‌گویند که در عقب حصارهای کمپ باجگیری و سرقت وجود دارد.

آثار به جا مانده از مهاجران در چند متری مرز اتحادیه اروپا. محافظان مرزی در جانب بوسنیا مرتب گشت زنی می‌کنند. آن‌ها موارد برگشت دادن غیرقانونی مهاجران توسط کرواسیا را مستند می‌کنند و به اداره مربوطه اطلاع می‌دهند. این که بعداً چه اتفاقی می‌افتد، این ماموران پولیس چیزی نمی‌دانند.

گاهی وقت‌ها پولیس مرزی بوسینا وقتی که مهاجران زخمی یا بیمار را در جنگل پیدا می‌کنند، به سازمان «بیهاچ اس او اس» خبر می‌دهند. این سازمان در زمستان گذشته زندگی مهاجران را نجات داده است. زلاتان کوواچویچ، رئیس این سازمان امدادی خود یکی از قربانیان جنگ است. او ۱۵ ساله بود که پای چپ اش را توسط در انفجار نارنجک در جنگ بوسنیا از دست داد. او می گوید: «تراومای من، مرا قوی می کند.»

کوواچویچ بعضی اوقات در جستجو مهاجران در و وضعیت ناگوار از هواپیمای بدون سرنشین استفاده می‌کند. به این وسیله او می‌تواند ساحات بزرگتر کوهستانی را جستجو کند. او می گوید: «ما هر روز مهاجران نیازمند به کمک را جستجو می کنیم. حالا با آغاز بهار، آن‌ها بار دیگر به راه می افتند. بسیاری از آن‌ها نمی‌دانند که این مسیر خطرناک و بازی با زندگی و مرگ خواهد بود.»