این تجدید پیمان، اهداف اقلیمی موجود را تا زمانی حفظ می کند که موافقتنامه جدید بین المللی در سال 2020 نافذ گردد و پیمان جدیدی به میان بیاید که در مورد آن در سال 2015 تصمیم گرفته خواهد شد. پروتوکل کیوتو که در 31 جنوری امسال انقضا می یابد، امکان داشت تا جهان را بدون یک طرح الزام آور درقبال مقابله با گرمایش زمین قرار دهد.

نشست دوحه طولانی تر از آنچه پیشبینی می شد ادامه یافت و روز شنبه هنگامی پایان یافت که موافقتی حاصل شد. پس از مذاکرات طولانی شبانه، عبدالله بن حامد العطیه، رئیس قطری این کنفرانس در مجمع عمومی از نمایندگان بین المللی تقاضا نمود تا مجموعه یی از موافقت های مصالحتی را تصویب کنند. پس از روزها بی  نتیجه ماندن گفتگوها، سرانجام  روزشنبه العطیه با سرعت بسته ای از طرح های مصالحتی را مطرح ساخت که خود آن را "دروازه اقلیم دوحه" نامیده بود.

مخالفت روسیه

روسیه کوشید تا از تمدید پروتوکل کیوتو جلوگیری کند  ودر نهایت مانع تصویب طرح مصالحتی گردد. این کشور همچنان خاطر نشان کرد که حق استنیاف خواهی نسبت به این برنامه را برای خود محفوظ می دارد.

جاپان و کانادا نیز نخواستند در مورد تمدید پروتوکل کیوتو کاری بکنند و ماندند تا توسط اتحادیه اروپا با 27 عضو، آسترلیا، سویس و هشت کشور صنعتی دیگر قطع الزام آور افرازات (گازهای گلخانه یی) تا سال 2020 امضا شود. این کشورها جمعا 15 درصد مجموع  افرازات جهان را به وجود می آورند. کیوتو تنها کشورهای رو به انکشاف را در محدوده اش  قرار می دهد و آلوده کنندگان بزرگ محیط زیست مانند چین، هندوستان و ایالات متحده امریکا را که از تصویب آن خود داری کرده اند، در بیرون قرار می دهد.

مذاکرات اقلیم در دوحه بیانگر تنش بین کشورهای غنی و فقیر بود که کشورهای غنی از افرازات سود می برند و کشورهای فقیر از تغییر اقلیم با خطر مواجه می گردند. یک بسته توافقات در مورد اقلیم به کشورهای فقیر کمک می کند تا با گرم شدن زمین مقابله کنند و از منابع انرژی یی استفاده نمایند که بیشتر با اوضاع و احوال سیاره زمین موافق هستند.

برای ضربه زدن به خواست کشورهای رو به انکشاف برای یک جدول زمانی مشخص برای ده برابر کردن کمک ها (سالانه تا 100 میلیارد دالر) تا سال 2020، پروتوکل صرفا موافقت کرد تا تصمیم را به سال 2013 به تعویق بیندازد.

نمایندگان شرکت کننده دراین کنفرانس موافقند که تصمیم های دوحه نتوانسته است توصیه دانشمندان را جهت اقدامات جدی تر برای جلو گیری از امواج حرارتی بیشتر، توفان های ریگی، سیلاب ها، خشکسالی و بالا آمدن آب دریا در نظر گیرد. افرازات مضر امسال 2.6 درصد افزایش می یابد که این پنجاه درصد بیشتر از سال 1990 می باشد.