رئيس جمهور ایالات متحده امریکا برای یک دوره چهار ساله انتخاب می‌شود و تنها دو دوره می‌تواند ریاست جمهوری کند. رئيس جمهور همزمان رئيس حکومت و دولت است و کنترول بخش اجرایی فدرال با چهار میلیون کارمند را در دست دارد. رئيس جمهور مسئول اجرای قوانینی است که توسط کانگرس به تصویب می‌رسند. رئيس جمهور به عنوان عالی‌ترین دیپلومات امریکا، می‌توانند سفرای کشورهای خارجی را بپذیرد.

قوای سه گانه دولت؛ حکومت، قضا و کانگرس، تصمیم‌گیرندگان مشترک اند که قدرت یک‌دیگر را متقابل محدود می‌کنند. رئیس جمهور صلاحیت عفو اشخاص و تعیین قاضیان فدرال را دارد، اما برای این کار نیاز به تایید مجلس سنا می‌رود. رئيس جمهور همچنین اعضای کابینه و سفرا را نامزد می‌کند و مجلس سنا باید آن‌ها را تایید کند. به این ترتیب، بخش مقننه بخش اجرایی دولت را کنترول می‌کند.

رئیس جمهور باید به صورت دوره‌ای راجع به «وضعیت کشور» به کانگرس معلومات بدهد. در حالی که رئیس جمهور نمی‌تواند لوایح قانونگذاری را معرفی کند، اما می‌تواند موضوعات و ابتکاراتی را که در نظر دارد بیان کند. این راهی است که رئیس جمهور می‌تواند کانگرس را زیر فشار عمومی قرار دهد تا در مورد موضوعات مورد نظرش اقدام کند.

رئیس جمهور می‌تواند پیش‌نویس قوانین را ویتو کرده و بدون امضا به کانگرس مسترد کند. اما هر دو اتاق کانگرس، مجلس سنا و مجلس نمایندگان، می‌توانند با اکثریت دو سوم، ویتوی رئیس جمهور را دور بزنند، یعنی بدون امضای رئيس جمهور، قوانین مطروحه را تصویب کنند. به گفته مجلس سنا، تا حالا تنها ۱۱۱ از ۱۵۱۶ مورد از ویتوهای رئیس جمهور با رای دو سوم اکثریت نمایندگان کانگرس باطل شده است، یعنی تنها حدود هفت درصد.

قانون اساسی و فیصله‌های دیوان عالی دقیقاً میزان قدرت رئیس جمهور را تعریف نکرده اند. یکی از موارد، «ویتوی جیبی» است که در آن رئيس جمهور پیشنویس قوانین را که از سوی کانگرس برای امضا فرستاده می‌شود، نه رد کرده و پس می‌فرستد و نه امضا می‌کند، بلکه به اصطلاح در جیب خود نگه می‌دارد و مانع اجرایی شدن آن می‌شود. کانگرس نمی‌تواند این نوع ویتو را دور بزند. تا حالا ۱۰۰۰ بار از این روش استفاده شده است.

رئیس جمهور می‌تواند به کارمندان حکومتی دستور دهد که وظایف شان را به روش مشخص یا تا زمان مشخص انجام بدهند. چنین «دستورهای اجرایی» قدرت قانونی دارد و نیاز به تایید کانگرس نیست. اما به این مفهوم نیست که رئيس جمهور هر کاری می‌تواند انجام دهد. محاکم می‌توانند این دساتیر را لغو کنند و یا کانگرس می‌تواند با تصویب قوانینی مانع چنین دستورهایی شود. رئیس جمهور بعدی می‌تواند فرامین قبلی را به سادگی لغو کند.

رئیس جمهور می‌تواند در مورد توافقنامه و پیمان‌ها با حکومت‌های دیگر مذاکره کند، این چنین توافقاتی سرانجام باید به تائید دو سوم اعضای مجلس سنا برسند. رئيس جمهور می‌تواند با «توافقنامه اجرایی» مجلس سنا را دور بزند و بدون تایید آن چنین توافقاتی را امضا کند. چنین توافقاتی تا زمانی معتبر اند که کانگرس اعتراض کند یا قانونی را تصویب کند که چنین توافقاتی را رد می‌کند.

رئیس جمهور سرقوماندان اعلی قوای مسلح است، اما اعلام جنگ از صلاحیت‌های کانگرس است. رئیس جمهور می‌تواند سربازان را بدون تایید کانگرس به جنگ مسلحانه اعزام کند، اما در این رابطه ابهام وجود دارد. به گونه مثال، کانگرس امریکا زمانی که دید شمولیت حکومت در جنگ ویتنام فراتر از بنیادهای قطعنامه است، با وضع قانون وارد اقدام شد.

اگر رئیس جمهور از صلاحیت‌هایش سوء استفاده کند یا مرتکب جرم شود، مجلس نمایندگان می‌تواند پروسه استیضاح رئیس جمهور را راه اندازی کند. این کار در تاریخ امریکا سه بار به وقوع پیوسته است، اما هیچ رئیس جمهور محکوم یا از قدرت کنار زده نشده است. کانگرس مسئولیت تایید بودجه را دارد.

شرکت UkrOboronProm اوکرایین در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۱،۱ میلیارد دالر اسلحه فروخته است. بربنیاد گزارش سیپری، این شرکت یکی از ۱۰۰ شرکت در جهان است که در سال ۲۰۱۸ بیشتر اسلحه و تجهزات نظامی فروخته اند.

شرکت ST Engineering سینگاپور در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۱،۵ میلیارد دالر اسلحه فروخته است. این شرکت بر بنیاد گزارش سیپری یکی از ۱۰۰ شرکت در جهان است که در سال ۲۰۱۸ بیشترین اسلحه و تجهیزات نظامی را به فروش رسانده اند.

شرکت‌های (آسیلسان) و (ترک ایرو سپیس اندستریز) به ارزش ۲،۸ میلیارد دالر در سال ۲۰۱۸ اسلحه فروخته اند. این شرکت ها نیز در میان شرکت‌های با بیشترین فروش تسلیحاتی در ۲۰۱۸ اند.

شرکت Saab سویدن در سال ۲۰۱۸ میلادی به ارزش ۲،۳ میلیارد دالر اسلحه فروخته است. این شرکت نیز در گزارش سیپری در میان ۱۰۰ شرکتی قرار گرفته است که در سال ۲۰۱۸ بیشترین اسلحه را به فروس رسانده اند.

سه شرکت کوریای جنوبی به ویژه هانوها، کوریا ایرو سپیس و لیک نیکس در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۵،۲ میلیارد دالر اسلحه به فروش رسانده اند.

ایرو ناوتکس، اندین آردننس و بهارت الیکترونیکس، سه شرکت هندی، نیز در فروش اسلحه پیشگام شناخته شده اند. این شرکت ها در سال ۲۰۱۸ میلادی به ارزش ۵ ،۸ میلیارد دالر اسلحه فروخته اند.

آلمان نیز در جمله کشورهای است که در سال ۲۰۱۸ بیشترین اسلحه را به فروش رسانده اند. بر بنیاد گزارش سیپری، شرکت های راین میتال، کراوس مافای، تیوسن گروپ و هانسولت در این سال به ارزش ۸،۳ میلیارد دالر اسلحه فروخته اند.

اسرائیل نیز در سال ۲۰۱۸ در فروش اسلحه پیشگام بوده است. شرکت های ایلبیت، سپیس اندستریز و رافایل اسرائیل در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۸،۶ میلیارد دالر اسلحه فروخته اند.

جاپان نیز در سال ۲۰۱۸ اسلحه زیادی به فروش رسانده است. ۶ شرکت مختلف این کشور در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۹،۹ میلیارد دالر اسلحه فروخته اند.

شرکت های لیوناردو و فینچانتیری ایتالیایی در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۱۱ میلیارد دالر اسلحه به فروش رسانده اند.

بربنیاد گزارش "سیپری" از میان ۱۰۰ شرکت در جهان با بیشترین فروش تسلیحاتی، شرکت‌های مشترک اروپایی ایربس گروپ و ( MBDA) نیز قرار دارند که در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۱۴،۳ میلیارد دالر اسلحه و تجهیزات نظامی فروخته اند.

۶ شرکت فرانسوی نیز در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۲۳،۲ میلیارد دالر اسلحه فروخته اند.

روسیه مقام سوم را در فروش اسلحه در سال ۲۰۱۸ به دست آورده است. ۱۰ شرکت روسی در این سال به ارزش ۳۶،۲ میلیارد دالر اسلحه و تجهیزات نظامی فروخته اند.

بریتانیا در جایگاه دوم قرار گرفته است. ۱۰ شرکت بریتانیایی در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۳۷،۳ میلیارد دالر اسلحه و تجهیزات نظامی فروخته اند.

ایالات متحده امریکا در مقام نخست قرار گرفته و بیشترین فروشات را داشته است. ۴۸ شرکت امریکایی در سال ۲۰۱۸ به ارزش ۲۶۶ میلیارد دالر اسلحه فروخته اند.

در باره چین تخمین زده شده است که این کشور از جمله کشورهایی است که بیشترین اسلحه و تجهیزات نظامی را تولید کرده و به فروش می رساند. اما در گزارش سال ۲۰۱۸ سیپری آمار فروشات شرکت‌های تسلیحاتی چین نشر نشده است، چرا که این کشور این آمار را سری نگه می‌دارد.

این آمار از گزارش انستیتوت تحقیقاتی صلح استکهلم (سیپری) گرفته شده است که به تاریخ نهم دسمبر ۲۰۱۹ به نشر رسید. این انستیتوت در سال ۱۹۶۶ از سوی حکومت سویدن به عنوان یک بنیاد ایجاد شد. شمار کارمندان این بنیاد به حدود ۵۰ تا ۶۰ تن می‌رسد که نیمی از مصارف آنان از سوی حکومت سویدن تمویل می شود. ترتیب کننده: احمد ولی اچکزی