طبق این موافقتنامه، سلاح های کوچک مانند توپخانه سبک و هاوان در روسیه تهیه شده و به افغانستان انتقال داده می شود. اما این موافقتنامه می تواند سرانجام به انتقال توپخانه سنگین، تانک ها و حتی هلیکوپترهای جنگی بیانجامد که از سال گذشته به این سو افغانستان از هند مطالبه نموده است.

قبلاً هندوستان افسران نظامی افغانستان را آموزش می دهد و سال گذشته یک گروه 60 نفری نیروهای ویژه افغانستان را در دشت های راجستان پذیرفت و برای آن ها وسایط نقلیه جنگی و تجهیزات طبی در ساحه تهیه نمود.

اما تصمیم به پاسخ گفتن به تقاضاهای نظامی افغانستان مانند تهیه سخت افزارهای نظامی که البته از روسیه تهیه می شود، بیانگر نقش عمیق هندوستان در افغانستان می باشد که هدف آن جلوگیری از افتادن این کشور در دست طالبان و سایر گروه های اسلامگرا است که دشمن هندوستان می باشند.

این تصمیم هنگامی گرفته می شود که چین، بازیگر بزرگ منطقه یی دیگر، که از طریق یک نوار دور افتاده زمینی با این کشور هم مرز می باشد، در حال تدارک برای ایفای یک نقش قوی در افغانستان است و همچنان نگران آن است که خروج نیروهای ناتو یک بستر داغ پیکارجویی را در دم دروازه اش به جا خواهد گذاشت.

هندوستان مانند چین غیرمحتمل است که برای تقویت استراتژی اش مستقیماً در افغانستان دخالت کند.

یک مقام وزارت خارجه هندوستان که نخواست بنا به حساسیت موضوع نامش ذکر شود، گفت: «ما نمی توانیم به افغانستان سرباز بفرستیم، ما نمی توانیم آن تجهیزات نظامی را که از ما خواسته اند به آن ها بدهیم. این امر دلایل متعددی دارد، از جمله اینکه ما چیز اضافی در انبارهای مان نداریم».

این مقام با توجه به برنامه تهیه تجهیزات نظامی از روسیه برای افغانستان گفت: «شامل ساختن جناح سوم بهترین گزینه است».

فقدان دسترسی مستقیم به افغانستان مانع دیگری را برای انتقال تسلیحات به این کشور تشکیل می دهد.

این مقام وزارت خارجه هندوستان گفت که تیم هندوستان برای انعقاد این قرارداد در ماه فبروری از مسکو دیدار نموده است.

هردو کشور همچنان به افغانستان کمک خواهند نمود که تا یک فابریکه تسلیحاتی که نزدیک به کابل قرار دارد، دوباره به کارش شروع کند و یک لیست تجهیزات نظامی روسی در افغانستان را تهیه کند که دوباره برای استفاده آماده گردند. این مسأله بر می گردد به سال های تهاجم شوروی به افغانستان که بین 1979 و 1989 را در بر می گیرد و بسیاری از سخت افزارهای آن زمان غیر قابل استفاده شده اند.

یک مقام افغانستان در دهلی جدید گفت: «ما با هندوستان مستقیماً و همچنان به صورت سه جانبه با روسیه کار می کنیم».

او افزود: «بسیاری سلاح های هندوستان در روسیه ساخته می شوند و یا با همکاری روسیه ساخته می شوند، بنابراین موضوع قابل درک است. همچنان این ترتیبات سه جانبه، اقتصادی تمام می شود».

مقام های هندوستانی گفته اند که آن ها با چین، جاپان و ایران در مورد یافتن طرقی جهت تمویل آن تقاضاهای امنیتی افغانستان گفتگو کرده اند که حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان هنگام سفر سال گذشته اش به دهلی جدید مطرح نموده و سالانه نزدیک به چهار میلیارد دالر می شود.

پاکستان مراقب است

پاکستان، همسایه و رقیب هندوستان، احتملاً از هر نوع اقدامی ولو غیرمستقیم، جهت کمک به نیروهای مسلح افغانستان عصبانی خواهد شد.

پاکستان مرز طولانی با افغانستان دارد و به طور عنعنه یی نفوذ قابل ملاحظه ای بر کابل اِعمال نموده است.

اما پس از روی کار آمدن کرزی و به کنار کشیده شدن طالبان در سال 2001، به دلیل این اتهام ها که پاکستان نتوانسته است از عبور جنگجویان به افغانستان مانع شود و آن ها هر روز و پیوسته حملاتی را در درون افغانستان راه اندازی می کنند، این مناسبات رو به خرابی گذاشته است.

وقتی که از تسنیم اسلم، سخنگوی وزارت خارجه پاکستان در مورد برنامه هندوستان برای تهیه سلاح روسی برای اردوی ملی افغانستان سوأل شد، او گفت: «من تاییدی برای این گفته ندارم و اظهار نظر در این مورد پیش از وقت است».

یک سخنگوی نظامی پاکستان نیز نخواست در این زمینه تبصره کند.

احمد رشید، نویسنده پاکستانی و کارشناس امور منطقه گفت که هرگاه تجیهزات ذکر شده در این موافقتنامه به قدرکافی سنگین باشند و جنبه «تهاجمی» داشته باشند، مناسبات بین هند و پاکستان، دو همسایه دارای قدرت اتومی را دچار تنش می سازد که سه بار باهم جنگیده اند.

رشید افزود: «دیپلوماسی و گفتگو چیزی است که در افغانستان صلح به وجود می آورد. آنچه نمی تواند صلح به وجود بیاورد، اسلحه بیشتر است».

مسئول خدمات فدرال روسیه برای همکاری های نظامی – تخنیکی که یک اداره دولتی برای موافقتنامه های همکاری نظامی است، نخواست در مورد این توافقنامه اظهار نظری کند.

اما الکساند گولتس، یک کارشناس مستقل دفاعی مقیم مسکو گفت که روسیه موافقتنامه مشابهی با ایالات متحده امریکا دارد که مطابق به آن هلیکوپتر نوع (ام آی- 17) به افغانستان فرستاده است.

او گفت که این برنامه اکنون با تعزیرات ایالات متحده امریکا علیه مقام های روسیه و شرکت هایی که با ولادیمیر پوتین مرتبط اند، به دلیل مداخله در اوکرایین تهدید می شود.

گولتس گفت که هندوستان و روسیه بعد از خروج نیروهای ائتلاف احتمالاً نقش چشمگیری در افغانستان بازی خواهند کرد. او افزود: «در پایان روز، و با وجود همه تضادها، برای واشنگتن خیلی مهم است که روسیه را در افغانستان دخیل سازد».

«لیست آرزوهای» کرزی که سال گذشته به هندوستان داده شده است مشمول 66 قلم می باشد که از تانک گرفته تا سامان اضافی دسته کوچک هلیکوپترهای افغانستان را در بر می گیرد.

کرزی همچنان می خواهد آموزگاران نظامی هندوستانی در اکادمی نظامی "سندهارست اِن دی سند" تدریس کنند که توسط بریتانیا تمویل می شود و برای آموزش افسران افغانستان در بیرون از کابل ساخته شده است.

دهلی جدید مخالف توظیف نیروهای نظامی اش در افغانستان است اما شمار افسرانی را که در هندوستان آموزش می بینند در سال گذشته تا 1100 نفر افزایش داده است. سال قبل از آن این تعداد 547 تن بود.

رودرا چوهدری، کارشناس آسیای جنوبی در کینگز کالج لندن، در رابطه با این موافقتنامه هندوستان با روسیه در مورد تهیه تجهیزات برای نیروهای مسلح افغانستان گفت: «این کاملاً روشن است که حکومت افغانستان برای این کار تلاش کرده است، به ویژه رئیس جمهور کرزی می خواهد اطمینان داشته باشد که اردوی ملی افغانستان مجهز می گردد و گزینه ای برای بعد از خروج نیروهای خارجی می داشته باشد».