این موشک در یک قوس حرکت کرد و به ارتفاع ۸۹.۵ کیلومتری رسید و سپس در دریا سقوط کرد. این پرتاب بخشی از تلاش هند برای ایجاد بخش فضایی خصوصی به هدف تکمیل برنامه فضایی دولتی است.
اعلانات بازرگانی
اولین راکت توسعه یافته توسط یک شرکت خصوصی هند به نام «ویکرام-اس» روز جمعه با موفقیت از محل پرتاب آژانس فضایی هند در چنای پرتاب شد.
این موشک ۵۴۵ کیلوگرامی که پررامب (شروع) نام دارد، در یک قوس حرکت کرد و به ارتفاع ۸۹.۵ کیلومتری رسید. به این ترتیب این موشک نزدیک به خط کارمان در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری رسید، خطی که زمین را از فضای بیرونی جدا میکند.
مقامات گفتند این موشک در نهایت حدود ۵ دقیقه پس از پرتاب در خلیج بنگال از هم پاشید.
پاوان گوئنکا رئیس سازمان دولتی هند که بر عملیات فضایی تجاری نظارت دارد، گفت: «خوشحالم که پایان موفقیت آمیز مأموریت پررامب را اعلام می کنم.»
برنامه فضایی خصوص هند شروع به کار کرد
شرکت فضایی «اسکایروت» که این موشک را توسعه داده است، در نظر دارد هزینه ساختن ماهوارههای کوچک را تا ۹۰ درصد کاهش دهد. این شرکت قصد دارد سر از سال آینده راکتهای حامل ماهواره را به فضا پرتاب کند.
ماموریت «ویکرام اس» به نام پدر برنامه فضایی هند ویکرام سارابهای نام گذاری شده است.
ماموریت تازه تحقیقات فضایی در "آی. اس. اس"
01:29
چشم دوختن به سهم بزرگتر بخش فضایی تجاری
دولت هند به منظور تکمیل برنامه فضایی خود که به دلیل پرتاب ها و مأموریت های کم هزینه اش مشهور است، برای ایجاد یک بخش فضایب تجاری کار کرده است.
هند اولین کشور آسیایی بود که در سال ۲۰۱۴ با مدارگرد منگالیان خود که توسط نهاد تحقیقات فضایی هند یا ISRO پرتاب شد، به مریخ رسید. هزینه ساخت آن تنها ۷۴ میلیون دالر بود.
در ماه اکتبر امسال، ۳۶ ماهواره باند پهن توسط نهاد تحقیقات فضایی هند با موفقیت به مدار پایین زمین پرتاب شد.
تصاویر خیرهکنندهای که تلسکوپ فضایی جیمز وب ارسال کرده است
تلسکوپ فضایی جیمز وب عکسهایی میگیرد با جزئیاتی که تا به حال دیده نشده اند. این عکسها زیبایی کیهان را به نمایش میگذارند. در آخرین تصویر آن نمای جدیدی از «ستونهای آفرینش» دیده میشود که تماشاگران را مبهوت میکند.
عکس: NASA/ESA/CSA/STScI
ستونهای آفرینش
تصویر سمت چپ را تلسکوپ هابل در سال ۲۰۱۴ از «ستونهای آفرینش» گرفته بود. اما کیفیت آن با تصویری سمت راست که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته شده و ناسا آن را به تاریخ ۱۹ اکتبر سال ۲۰۲۲ نشر کرد، قابل مقایسه نیست. ستونهای گاز و غبار میان ستارههایی که پیرامون آنها قرار دارند، بسیار به وضوح دیده میشوند و درخشندگی آنها نفس تماشاگران را بند میآورد.
عکس: NASA, ESA, CSA, STScI via AP/picture alliance
نپتون، غول عظیم یخی
تلسکوپ فضایی جیمز وب، تصاویر بسیار دیدنی از نپتون و حلقههای آن گرفته است. به گفته ناسا این تصویر گرفته شده «روشن تر از همه تصاویری است که در ۳۰ سال گذشته گرفته شده است». در امتداد حلقههای این غول یخی، مهی که پیرامون نپتون را فراگرفته است، به خوبی دیده میشود. نپتون تنها سیاره در منظومه خورشیدی است که با چشم غیرمسلح از زمین دیده نمیشود.
تلسکوپ فضایی جیمز وب قبلا تصاویری را برای نخستین بار از مریخ گرفته بود. این تصویرها بخش شرقی نیم کره مریخ را که نور خورشید به آن میتابد، نشان می دهند. تصاویر سمت چپ که از نزدیک گرفته شده است، سطح بخش هایی از مریخ مانند دهانه هویگنس، فلاته سیرت بزرگ و دشت هلاس را نشان میدهد. «نقشه گرمایی» در سمت راست نشان می دهد که مریخ چگونه همزمان با از دست دادن گرما، نور میفرستد.
کرم چاله هایی که می چرخند
جمز وب اخیراً نگاهی به درون یک کرم چاله در یک «کهکشان شبح مانند» انداخت. دانشمندان فکر می کنند که گرد و غبار به حالت مارپیچ وار به سوی یک سیاهچاله میان ستاره ای در قلب کهکشان حرکت می کند.
عکس: NASA/ESA/CSA/Judy Schmidt
برخورد کهکشانها
کهکشان چرخ گاری که حدود ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، در نتیجه برخورد یک کهکشان مارپیچی بزرگ با یک کهکشان کوچکتر ایجاد شده است که در این تصویر دیده نمی شود. در این تصویر کهکشان چرخ گاری می شود دید که در گذشته در این کهکشان چه رخ داده است و در آینده چه تغییراتی خواهد کرد.
عکس: NASA/ESA/CSA/STScI/CNP/picture alliance
اجرام آسمانی ناپیدا که حالا نمایان میشوند
آن چه که شاید مانند یک منظره کوهستانی در حال درخشش به نظر بیاید، در اصل لبه مکانی است با عنوان «NGC ۳۳۲۴» در سحابی شاه تخته و محل تولد ستاره های جوان. تلسکوپ فضایی جیمز وب برای نخستین بار مناطقی را نشان می دهد که ستاره ها آن جا متولد می شوند و قبلا دیده نمی شدند.
عکس: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Production Team
خوشه کهکشانی
«SMACS 0723» یک خوشه کهکشانی است که توانایی بزرگ کردن و تغییر نور اجرام در عقب خود را دارد. دانشمندان می توانند به این وسیله نگاه دقیقی به درون کهکشان هایی بیاندازند که بسیار دور و کم نور هستند.
عکس: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Production Team
سحابی حلقه، جایی که ستاره ها به دنیا می آیند
سحابی جنوبی حلقه یک سحابی سیاره نما است، یک ابر گازی در حال گسترش پیرامون یک ستاره در حال نابودی. قطر آن تقریبا نیمی از یک سال نوری است و ستاره تاریک در مرکز آن هزاران سال است که به همه طرف حلقه های گاز و مه می فرستد. سحابی ها محل تولد ستاره ها هستند.
عکس: NASA, ESA, CSA, STScI, and The ERO Production Team
وطن میلیون ها ستاره
پنج گانگی استفان یک گروه متشکل از پنج کهکشان است. تصاویر تلسکوپ جیمز وب جزئیاتی را نشان می دهند که تا به حال دیده نشده اند، مانند خوشه های درخشان میلیون ها ستاره جوان و مناطق محل تولد ستاره های جدید.
عکس: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Production Team