کارن بلومنتال یک زندگینامه کلینتون را نوشته است. او در این زندگینامه که متوجه قشر جوان است، کلینتون را یک دانشجوی زحمت کش توصیف کرده است. البته هم به معنی مثبت و هم به معنی منفی آن: "او (کلینتون) فاقد جاذبه ای است که شوهرش و یا بارک اوباما دارند. او همان زنی است که ما به عنوان یک همسایه می خواهیم داشته باشیم. اما ما امریکایی ها چنین کسی را یک کمی خسته کن می یابیم. اساساَ او در واقع یک کمی خسته کن است."

ریچارد کرایتنر که برای مجله چپگرای "ملت" یا "دی ناسیون" می نویسد، در مورد کلینتون نظر مشابه دارد. اگرچه در نظرسنجی ها نظرهای منفی زیادی را به دست آورده است، اما بیش از بیست بار شگفت انگیزترین زن در امریکا انتخاب گردیده است. او می نویسد که "امریکایی ها افرادی را که سخت و مداوم کار می کنند، دوست دارند." او در ادامه می گوید. "ممکن آنها کلینتون را تحسین کنند، اما نمی خواهند در هر حالتی او را به عنوان رئيس جمهور داشته باشند."

منتقدان او را لیبرال می خوانند. اما در سال های اخیر او به یک جمهوریخواه تبدیل شده است. این امر را می توان در شخصیت امروزی اش مشاهده کرد. جیمز دی بایس، زندگینامه نویس بریتانیایی می نویسد: "او کسی است با انگیزه بزرگ، بسیار روشمند و اما بیشتر از آنچه منتقدین اش درک کرده اند، او در شیوه زندگی و روش هایش محافظه کار است. در یک محیط سیاسی دیگر، این خواص می توانند خوب باشند. اما توانایی و تمایل کلینتون به سازش می تواند جنبه های مثبت و منفی داشته باشد. "

اعتقادات در مقابل مصلحت سیاسی

هر سه زندگینامه نویس کلینتون روی این امر توافق دارند که چیزهایی وجود دارد که او کاملا به آن متعهد است. از جمله می توان از حقوق زنان، حمایت از کودکان، بیمه صحی برای همه، تعادل اجتماعی و جاه طلبی در سیاست خارجی را یادآوری کرد. اما کرایتنر این بانوی اول اسبق، سناتور و وزیر خارجه پیشین ایالات متحده امریکا را یک "سیاستمدار ماهر" می بیند که می تواند برای منافع کاری اش بسیار انعطاف پذیر باشد. کرایتنر در ادامه می گوید که "او به سمت موافق باد حرکت می کند". یعنی کلینتون "از جنگ عراق طرفداری می کند، اگر مصلحت همین باشد. هیلاری کلینتون از همان کس حمایت می کند که قدرت را به دست دارد."

بلومنتال اشاره می کند که کلینتون برای کارش در مجلس سنا، از هر دو حزب، دموکرات و جمهوری خواه ستایش می گردد. جانب دیگر مسأله این است که اغلب نمی شود درک کرد که کلینتون چه می خواهد. بلومنتال می گوید که "دشوار است بدانیم که او واقعا چه می خواهد، زیرا کلینتون بر اساس نظرسنجی ها و نظرهای که وجود دارند، واکنش نشان می دهد و گاهی به سمت راست و گاهی به سمت چپ در نوسان است. "

شخصیت سیاسی و زندگی خانوادگی

هیلاری کلینتون برخلاف شوهرش بیل کلینتون، بارک اوباما و رقیب جمهوریخواه اش دونالد ترامپ، هرگز در برابر اجتماع عمومی خود را راحت احساس نکرده است. به رسم تربیت سختگیرانه طبقه متوسط، کلینتون می خواهد خانواده اش را از اذهان عمومی در امان نگهدارد.  بهترین مثال این است که او شوهرش را در سال های 1990 با وجود خیانت، مورد حمایت قرار داد.

اما این برخورد، سوء ظن ایجاد می کند که کلینتون چیزی برای پنهان کردن دارد. همواره این سوء ظن بیان شده است که خانواده کلینتون معاملات مشکوکی را پیش می برند. هیلاری کلینتون خود به ویژه زمانی با مشکل مقابل گردید که کشف شد که او ایمیل های رسمی و یا کاری اش را از طریق سرورهای خصوصی ارسال کرده است. بویس می گوید که "قضیه ایمیل ها متعلق به چیزی است که او به عنوان حریم خصوصی می بیند و منتقدان اش آن را مخفی کاری می بینند." او در ادامه می گوید که "این اصل برای خانواده کلینتون مطرح است که بهتر است در معامله گرفتار شوی تا برای کاری اجازه بگیری."

بلومنتال معتقد است که تمایل کلینتون برای حفظ حریم خصوصی گاهی اوقات قضاوت اش را تاریک می سازد: "او فوق العاده با هوش است، اما گاهی اوقات کارهای احمقانه وحشتناکی را انجام می دهد. قضیه ایمیل کلینتون را من می توانم در جمع چنین کارها حساب کنم. این برخورد در تضاد کامل با هر نوع شفافیت قرار می گیرد. من فکر می کنم در این مورد، او تلاش کرده است تا بخشی از زندگی اش را از اذهان عامه به دور نگهدارد."

کرایتنر در اینجا اما یک نوع تکبر را نیز می بیند که بر اساس داشتن قدرت طولانی بروز می کند: "رسوایی ایمیل نشان می دهد که عملکرد کلینتون چگونه است. او فکر می کند قوانین بالای خانواده کلینتون تطبیق نمی شوند."

مشکل شخصیتی

مهم نیست که چه اشتباهاتی کلینتون مرتکب شده و پایش در چه رسوایی ها داخل است: اگر در مبارزه برای کاخ سفید تنها رهبران سیاسی با تجربه مطرح باشند، پس همان زمانی که دموکرات ها کلینتون و جمهورخواهان ترامپ را به مقام ریاست جمهوری انتخاب کردند، مسابقه بین دو رقیب را می توانست پایان یافته اعلام کرد. ظاهراَ شاید بسیاری امریکایی ها نخواهند بدانند کلینتون چه می خواهد و یا این مساله را نادیده بگیرند که بر او اعتماد می توانند یا نه، یک نکته را خوب می دانند و آن این که با رفتن کلینتون به کاخ سفید، چه چیزی به دست می آورند.

اما این سوال مطرح می گردد که با وجودی که دونالد ترامپ رقیب هیلاری کلینتون برخی از اشتباهات فاحشی را انجام داده است، چرا پیروزی کلینتون اطمینانی نیست؟ بویس دلیل را در این مشکل می بیند که در جهان مردسالار سیاست، رسیدن یک زن به کاخ سفید ساده نیست. او در ادامه می گوید که "در نهایت شخصیت فرد" مطرح است. بویس می گوید که آنچه اوباما را محبوب گردانیده، کلینتون ندارد. به این معنی که کلینتون انسانی نیست که امریکایی ها با او خود را راحت احساس کنند. یعنی جاذبه ای که اوباما دارد کلینتون ندارد. کلینتون فکر می کند که  اگر گرم تر و انسانی تر باشد، برایش این امر ضعف تلقی خواهد شد.
اما همه زندگینامه نویسان به این باورند که کلینتون با وجود تمام کاستی هایش، پیشرفت خوبی برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری کرده است. بلومنتال می گوید که "اگر مردم برای او (کلینتون) شانس بدهند، من معتقدم که او می تواند از عهده این وظیفه به خوبی برآید. "

Chase, Jefferson / NKA