با وجود آن که وتوی روسیه و چین کاملاً غیر مترقبه نبود، اما حیرت و بهت زدگی ناشی از آن به خصوص در میان دیپلومات های غربی بزرگ بود. سوزان رایس، سفیر ایالات متحده امریکا در سازمان ملل در واکنش به این وتو گفت: "برای سازمان ملل متحد مایه انزجار بوده است که چند عضو آن بازهم مانع آن شده اند تا این سازمان وظیفه اش را در شورای امنیت انجام دهد. باید راه حلی برای بحران در سوریه یافت و تهدید برای صلح و امنیت در تمام منطقه جدی گرفته شود".

تا لحظات آخر درباره متن پیشنویس قطعنامه بحث و جدل ادامه داشت. روسیه به عنوان یکی از آخرین همپیمانان سوریه، خواهان تغییرات زیادی در متن پیشنویس قطعنامه شد. به همین گونه، پیتر ویتیگ، نماینده آلمان در سازمان ملل متحد بیشتر مایوس شد از اینکه نماینده روسیه با وجود همه مصالحه و کوتاه آمدن ها در قسمت پیشنهادهای او، بالاخره به قطعنامه نه گفت. ویتینگ در این باره اظهار داشت: "طرح قطعنامه نه حاوی تحریم سلاح بود و نه رژیم سوریه را با تحریمات دیگر تهدید می کرد. این طرح نیز، چنانچه ما در آغاز امید داشتیم، یک کمیسیون بررسی برای تخطی ها از حقوق بشر را در نظر نداشت، متاسفانه. ما با این هدف مذاکره کردیم تا یک راه مصالحه یافت شود و ما آماده پذیرش مصالحات اساسی بودیم".

طرح قطعنامه به عنوان مصالحه طبق خواست های روسیه، هم از تقاضای کناره گیری اسد از قدرت و هم ازبرگزاری انتخابات آزاد در سوریه صرف نظر کرده بود. با وجود این، قطعنامه نتوانست حتی در رای گیری، روسیه را حداقل به رای ممتنع وا دارد. ویتالی چورکین، سفیر روسیه در سازمان ملل متحد گفت: "هیچگاه روز خوبی نبوده است، آنگاه که طرح قطعنامه به شکست انجامد. متاسفانه امروز چنین روزی بود".

چورکین افزود، طرح قطعنامه مناسب نبوده است؛ چون این طرح به اندازه زیادی علیه رژیم سوریه بوده است. لی بودونگ، سفیر چین نیز در واکنش به قطعنامه گفت که حق خود ارادیت سوریه باید خدشه ناپذیر بماند.

روسیه و چین تا به حال مانع هرگونه انتقادات شورای امنیت از سوریه شده اند. این دو کشور در ماه اکتبر سال گذشته نیز تصمیم شورای امنیت را وتو کردند. آنها در آن زمان مورد حمایت شماری از دولت ها، از جمله هند، برازیل و افریقای جنوبی قرار گرفتند.

کلودیا ساره/ مبلغ

ویراستار: عاصف حسینی