1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

ورزشکاران افغان و مبارزه آنها برای مسابقات المپیک ۲۰۲۴

۱۴۰۲ اردیبهشت ۳, یکشنبه

شمار زیادی از ورزشکاران زن از افغانستان فرار کرده و در تعبید زندگی می کنند. اکنون آنها خواستار ارتباط مستقیم با کمیته بین المللی المپیک اند تا بتوانند در المپیک سال ۲۰۲۴ در پاریس حضور داشته باشند. آیا شناسی دارند؟

Olympische Sommerspiele 2020 | Eröffnungsfeier | Kimia Yousofi & Farzad Mansouri, Afghanistan
توکیو ۲۰۲۱: کیمیا یوسفی و فرزاد منصوری پرچم افغانستان را در مراسم افتتاحیه مسابقات المپیک در توکیو حمل کردندعکس: Matthias Hangst/Getty Images

مریم (نام مستعار) به دلیل اینکه برای تمرینات ورزشی رفته بود توسط طالبان لت و کوب شد و آثار کبودی در جسم او گویای برخورد طالبان را با مریم نشان می دهد.

ورزش برای دختران و زنان در افغانستان شدیدا ممنوع است و گروه طالبان تندرو، زنانی را که این دستور را نقض می کنند، تهدید به مجازات سخت می کند. برای کسانی که مانند مریم علاقه به ورزش پیدا کرده اند، تنها یک راه وجود دارد و آن فرار از وطن است. با این حال، برخی از ورزشکاران افغان در سراسر جهان یک هدف دارند. آنها می خواهند در بازی های تابستانی المپیک ۲۰۲۴ در پاریس حضور فعال داشته باشند.

بیشتر بخوانید: تیم ملی فوتبال زنان افغان در تبعید فعال است اما رسمیت ندارد

ورزشکاران افغان در تعبید

فریبا رضایی به دویچه وله گفت: «شرکت ورزشکاران افغان در بازی های المپیک مهم است.» فریبا رضایی در ادامه می گوید که او در سال ۲۰۰۴ یکی از اولین زنانی بود که نماینده افغانستان دربازی های المپیک بود. با این حال، شرایط برای جانشینان احتمالی اش بسیار دشوار است. رضایی می گوید: «صدها ورزشکار افغان فرار کرده اند، بسیاری در حال حاضر به عنوان افراد بی تابعیت در کشورهای مختلف سرگردان هستند.»  برای بهبود وضعیت آنها، او می خواهد یک رابطه مستقیم با کمیته بین المللی المپیک ایجاد کند. رضایی در نامه‌ای سرگشاده به باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، خواستار آن شد که ورزشکاران افغان بتوانند در بازی‌های تابستانی بدون اینکه طالبان حرفی برای گفتن داشته باشند، شرکت کنند.

فریبا رضایی در سال ۲۰۰۴ به عنوان جودوکار در بازی های المپیک آتن شرکت کرده بود عکس: Darryl Dyck/empics/picture alliance

مساله اصلی اینجاست: کمیته بین المللی المپیک در پاسخ به پرسش دویچه وله گفت: «بر اساس قوانین منشور المپیک، انتخاب و اعزام ورزشکاران افغان برای بازی های تابستانی آینده بر عهده کمیته ملی المپیک افغانستان است.» رضایی باورمند است که کمیته ملی المپیک افغانستان توسط طالبان کنترول می شود. بنابراین هیچ شانسی برای یک ورزشکار پناهنده وجود ندارد که در بازی های المپیک زیر پرچم افغانستان شرکت کند. تنها جایگزین این مساله می تواند تیم پناهندگان کمیته بین المللی المپیک باشد. اما جای در این تیم برای ورزشکاران محدود است.

به صفحه اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید

کمیته بین المللی المپیک که مقر آن در لوزان سویس است، گفته است: «در حال حاضر این کمیته از ده ورزشکار از افغانستان برای آماده سازی برای بازی های المپیک ۲۰۲۴ در پاریس حمایت می کند.»

بیشتر بخوانید: هشدار کمیته بین‌المللی المپیک به طالبان در مورد ورزش زنان

کمیته بین المللی المپیک  تهدید به اخراج کرده است

با این حال، این ده نفر نظر به اوضاع موجود، می توانند تنها شرکت کنندگان افغان در المپیک ۲۰۲۴ در پاریس باشند. کمیته بین المللی المپیک در تلاش است تا از فشار سیاسی برای تغییر اوضاع برای بهتر شدن وضعیت ورزشکاران زن استفاده کند. کمیته اجرایی، تبعیض علیه دختران و زنان در افغانستان را "به شدت محکوم کرد" و در آخرین نشست خود در ماه مارچ افغانستان و ایران را تهدید کرد که در صورت بهبود نیافتن وضعیت، از بازی های المپیک حذف می شوند. با این حال، تحریم ها هنوز دنبال نشده اند. کمیته بین‌المللی المپیک گفت که «برای تصمیم‌گیری در این مورد هنوز وقت است.»

صفحه یوتیوب دویچه وله دری

برای رضایی، موضوع روشن است. کمیته بین المللی المپیک باید کمیته ملی المپیک افغانستان را در مسابقات ۲۰۲۴ اجازه شرکت ندهد. رضایی می گوید که " ثابت شده است که حقوق زنان برای طالبان نقشی نداشته است. آنها (طالبان) حقوق بشر و همچنین منشور المپیک را نقض می کنند. تنها زمانی می توان بازگشت که تبعیض پایان یابد و همه دختران و زنان به ورزش و تمرین دسترسی داشته باشند."  این امر با خواسته های کمیته بین المللی المپیک مطابقت دارد. اما  تصور اینکه این امر در آینده ای قابل پیش بینی اتفاق بیفتد سخت است. بنابراین رضایی حمایت بیشتری را ترویج می کند و آنگاه ورزشکاران و مربیان افغان در تبعید می توانند امور را به دست خود بگیرند. او می گوید: «با این حال، شرکت در المپیک به تنهایی مشکل را حل نمی کند. کمیته بین المللی المپیک باید یک استراتژی بلند مدت برای کمک به زنان ورزشکار افغان داشته باشد.»

nk, si (krepela)

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه
عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله

مطالب بیشتر از دویچه وله