اولی شرودر، معین وزارت داخله آلمان گفت: «ما مخالف میکانیزم تقسیم مهاجرین در کشورهای عضو (اتحادیه اروپا) هستیم، بلکه ما خواهان همبستگی هستیم، به خصوص آنچه مربوط به ارایه امکانات مالی میشود، آنچه مربوط به توافقات همکاری در مرزهای کشورهای عضو و پذیرش داوطلبانه میشود».

معین وزارت داخله آلمان افزود این پرسش به میان میآید که براساس کدام معیارها باید مهاجران در کشورهای عضو تقسیم شوند. او این ادعا را رد کرد که کشورهای اروپای جنوبی، بر اثر ورود سیل آسای مهاجرین تحت فشار قرار گرفته اند. او افزود که به طور نمونه در سال گذشته بلجیم و سویدن به مراتب پناهندگان بیشتری را پذیرفتند. در آلمان در سال 2010 ، 49 هزار مهاجر تقاضای پناهندگی داده بودند.

با وجود آن، نمایندگان سازمانهای کمک به مهاجرین و سیاست مداران اپوزیسیون از حکومت آلمان خواستند تا در این قسمت خود را بیمسوولیت احساس نکند.

میشایل هارتمن، از اعضای حزب سوسیال دموکراتهای آلمان گفت: «این دست کم قابل تردید خواهد بود اگر ما از یک طرف از جنبش دموکراتیک در آنجا (تونس) استقبال کنیم، اما به پیامدهای آن توجه نکنیم. پس به هر صورت اقدام عملی در این زمینه ضروری است. آنچه مربوط به پذیرش مهاجران میشود، آلمان باید در این قسمت سهم اساسیاش را ادا کند».

ولفگانگ ویلاند، سیاست مدار حزب سبزهای آلمان به این موضوع اشاره کرد که باید به مهاجرین در اروپا در قدم اول به عنوان متقاضیان پناهندگی برخورد شود، اگر چه دلایلی زیادی وجود دارند که آنها در جمله مهاجرینی هستند که به دلیل مشکلات اقتصادی کشورهای شان را ترک میگویند.

او گفت: «اما ما باید بررسی کنیم که نمیتوانیم این مساله را نادیده بگیریم که در میان آنها انسانهایی نیز هستند که واقعاً مورد تعقیب و آزار سیاسی قرار گرفته اند».

همه سیاست مداران آلمان تاکید میکنند که از ورود سیل آسای مهاجرین در دراز مدت فقط زمانی میتوان جلوگیری کرد که برای این مهاجران در کشور شان دورنمایی برای زندگی بهتر وجود داشته باشد.

دویچه وله/ احمد حسین مبلغ

ویراستار: عارف فرهمند