براساس اعلامیه ای که از سوی وزارت داخله نشر شده است، وزیر داخله به قوماندان های امنیه ولایات میدان وردک، غزنی، زابل، قندهار، فراه و هرات دستور داده است که از هیچ تلاشی برای تامین امنیت شاهراه کابل - قندهار دریغ نکنند. در این اعلامیه آمده است که هیچ گونه غفلتی در این راستا پذیرفتنی نیست.

مسافرانی که در شاهراه کابل - هرات رفت و آمد دارند، گفته اند که تدابیر شدید امنیتی در این مسیر گرفته شده و پوسته های پولیس و اردو به صورت بی سابقه ای در این شاهراه افزایش یافته اند.

نمایندگان پارلمان می گویند به دلیل ترس و وحشت از ناامنی در شاهراه ها، مردم نمی توانند از کابل به خانه های شان بروند. در همین حال رئیس جمهور غنی روز چهارشنبه گفت که گروگان گیری در زابل توطیه ای برای ایجاد نفاق بین اقوام افغانستان است: «گروگان هایی که در زابل گرفته شده اند، جزء یک توطیه در مقابل وحدت ملی افغانستان است و من افتخار دارم که قوای خاص ما عملیات کردند و 69 نفر از مخالفین را از بین بردیم.»

این عملیات نتوانست 31 تن از هزاره هایی را که گروگان گرفته شده اند، از چنگ گروگان گیران آزاد کند. شورای امنیت ملی افغانستان گفته است که تلاش ها برای ردیابی و پیدا کردن آن ها جریان دارد.

"نفاق قومی"

در حالی که هنوز از سرنوشت 31 گروگان خبری نیست، در دو مورد دیگر نیز افراد مسلح مسافران قوم هزاره را در شاهراه کابل - هرات از موترها پیاده کرده اند. در یک مورد شش تن از هزاره ها در روز 23 حوت در ولایت فراه از مسیر شاهراه هرات - قندهار ربوده شدند. در مورد دیگر ده مسافر از این قوم پنج روز پیش در نزدیکی شهر غزنی از موترها پایین و به یکی از روستاهای نزدیک شاهراه انتقال داده شدند. طالبان این ده تن را به دلیل این که دختران و زنان لباس مناسب (براساس شریعت طالبان) به تن نداشتند، به شدت لت و کوب کردند اما زمانی که پولیس منطقه را محاصره کرد، طالبان مجبور شدند اسیران را آزاد کنند و خود در جستجوی راهی برای فرار برایند.

این گروگان گیری ها شاهراه های افغانستان به خصوص شاهراه کابل - قندهار را برای هزاره ها ناامن کرده است. نمایندگان مردم در پارلمان از عواقب این گروگان گیری ها هشدار دادند.

نیلوفر ابراهیمی، نماینده بدخشان در ولسی جرگه در جلسه عمومی روز چهارشنبه گفت: «در ربودن این 31 تن که توسط داعش ربوده شده، ده ها سوالی است که باید جواب داده شود. چرا هزاره، چرا شیعه و به چه جرمی؟ امروز اگر ناامنی دامنگیر قومی به نام هزاره شده فردا تاجیک و پشتون نیز درگیر چنین مسایلی خواهند بود.»

در ابتدا گمان می رفت که گروگان گیری در زابل قضیه جدی نیست. اما پس از این که تلاش های ریش سفیدان محلی در زابل و قندهار به جایی نرسید و عملیات کماندوهای افغان نیز ناکام ماند، نگرانی ها در مورد عواقب این مساله شدت یافت.

عملیاتی که کماندوها برای رهایی این 31 نفر انجام دادند، بسیار پیچیده بود، طوری که مقام های پولیس زابل و قندهار از آن خبر نداشتند و کماندوهای اردو از میدان هوایی قندهار مستقیما وارد ولسوالی خاک افغان شدند. برخی از مقام های افغان گفته بودند که این عملیات در نوع خود بی نظیر است و آزمون بزرگی برای کماندوهایی خواهد بود که به خوبی آموزش دیده اند و از همه امکانات برخوردار هستند.

حالا نمایندگان مردم افغانستان نسبت به عواقب این گروگان گیری نگرانند. عبدالودود پیمان، نماینده کندز در ولسی جرگه گفت: «دشمن با یک وسیله بسیار ساده می تواند اختلافات قومی را دامن بزند. وحدت و استحکام دولت را بر هم بزند. اختلاف قومی بسیار خطرناک است. من از همه وکیلان خواهش می کنم که از این نفاق جلوگیری کنید، ورنه این مساله افغانستان را به تباهی می کشاند.»

برخی ها نگرانند که این گروگان گیری کار طالبان نه، بلکه کار جنگجویان وابسته به داعش یا "دولت اسلامی" و یا گروه های ضد شیعی فعال در پاکستان باشد. در چنین وضعیتی نمایندگان مردم از برخوردهای فرقه ای در افغانستان نگرانند. در حالی که این کشور در گذشته کمتر شاهد تنش فرقه ای بوده است.