نیروهای امنیتی افغانستان در حال حاضر در 14 ولایت با طالبان می جنگند. این گروه امسال توانایی جنگ های رو در رو را پیدا کرده و برای تسلط بر برخی از ولسوالی ها می جنگند تا برای شان قلمرو ایجاد کنند.

نخستین حمله طالبان در تابستان امسال از ولسوالی سنگین هلمند آغاز شد ولی طالبان نتوانستند این ولسوالی را تصرف کنند. حملات این گروه برای تصرف ولسوالی های ولایت غور و ننگرهار نیز با شکست مواجه شد.

صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله افغانستان روز یک شنبه 2 سنبله 1393 در یک کنفرانس خبری گفت حلقات استخباراتی همسایه ها طالبان را تشویق می کند که ناتو از افغانستان خارج می شود و نیروهای داخلی توان مقابله را ندارند: «کسانی که در عقب این ها [طالبان] هستند و به این ها به گونه ای می فهمانند که امسال نیروهای ناتو خارج می شود و نیروهای افغان توانایی حفظ افغانستان را نخواهد داشت و زمینه فراهم خواهد شد تا دوباره طالبان به قدرت برسند. این مفکوره هایی است که برای طالبان و تعداد زیادی از گروه های تروریستی در داخل افغانستان فهمانده شده است».

جنگجویان طالبان هفته گذشته توانستند چندین پوسته پولیس در ولسوالی های چهار دره و خان آباد ولایت کندز را تصرف کنند و به سمت مرکز شهر پیشروی نمایند اما این حمله نیز توسط نیروهای داخلی پس زده شد. در تازه ترین مورد طالبان بر یک پوسته پولیس در ولسوالی خواجه غار ولایت تخار حمله کردند و جنگ در این ولسوالی جریان دارد.

در ولسوالی های قیصار و غورماچ ولایت فاریاب جنگ جریان دارد و بخش هایی از این دو ولسوالی به تصرف طالبان در آمده است ولی مقام های امنیتی می گویند طالبان نمی توانند به هدف شان برای تصرف ولسوالی ها برسند.

براساس اظهارات سخنگوی وزارت داخله، نزدیک به 168 گروه تروریستی که مقر آن ها در وزیرستان شمالی است، جنگ نیابتی را در افغانستان به پیش می برند. القاعده جندالله، نهضت اسلامی ازبکستان، لشکر طیبه، جیش محمد و شبکه حقانی معروف ترین این گروه هایی هستند که به گفته وزارت داخله در افغانستان می جنگند.

اطمینان به مردم افغانستان

در چنین وضعیتی مقام های امنیتی به مردم افغانستان اطمینان می دهند که مخالفان مسلح نمی توانند به آرزوی شان برای تسلط دوباره به بر افغانستان برسند. وزارت داخله می گوید باوجودی که طالبان از حمایت وسیع استخبارات کشورهای منطقه برخوردار است ولی توانایی شکست دادن نیروهای امنیتی را ندارند.

آقای صدیقی گفت: «با وجود این حمایت ها نمی توانند وضعیت افغانستان را دگرگون بسازند. واقعیت این است که ما با حملات روبرو هستیم ولی این حملات هیچ وقت نمی تواند نظام را یا وضعیت عمومی کشور ما را به هم بزند».

به باور مقام های امنیتی، امضا نشدن موافقتنامه امنیتی با امریکا و ناتو، رها شدن زندانیان طالبان از زندان ها و قطع حملات شبانه بر مخفی گاه های طالبان دلیل اصلی توانایی طالبان برای راه اندازه جنگ های رو در رو می باشد.

تحلیلگران می گویند طالبان نمی توانند به هدف شان برای تسلط دوباره بر افغانستان برسند ولی جنگ هایی که توسط این گروه به راه انداخته شده فاصله بین مردم و حکومت را بیشتر می کند زیرا مردم فکر می کنند که دولت توانایی تامین امنیت آن ها را ندارد.

عتیق الله امرخیل تحلیلگر مسایل نظامی می گوید: «این حملات ناامنی و بی ثباتی را می تواند فوق العاده زیاد کند که این سبب می شود تا مردم از دولت جدا شوند».

به باور این تحلیلگر مسایل نظامی، در حالی که نیروهای بین المللی در افغانستان حضور دارند و از نیروهای داخلی حمایت می کنند، مخالفین مسلح نمی توانند در جبهه های جنگ دست آورد زیادی داشته باشند.