نشانه‌های عدم مصونیت غذایی را می‌توان در شهرهای افغانستان به آسانی دید. سوء تغذیه و فقر غذایی در چهر‌ه های کودکانی که در شهرها مصروف دست فروشیِ، گدایی و یا کارهای شاقه هستند، به وضوح دیده می‌شود.

شریف الله، کودک ۱۳ ساله یک خانواده فقیر، می‌گوید هرچند در ۲۴ ساعت می‌تواند سه بار غذا بخورد، اما بسیار کم اتفاق می‌افتد که در خانه غذای شکم‌سیر برایش میسر شود: «وظیفه ام پلاستیک فروشی است. روزانه ۴۰ تا ۶۰ افغانی کار می‌کنم. در خانه هم فقط نان و چای می‌خوریم.»

حکومت به این باور است که افغانستان در طی یک دهه  گذشته در جهت دست یابی به مصونیت غذایی و تغذیه به شاخص‌های موفقیت آمیزی دست یافته و بصورت کل آمار عدم مصونیت غذایی و فقدان رشد اطفال کاهش یافته است.

این در حالیست که آمار و ارقام چیز دیگری را نشان می‌دهد. براساس آمار حکومتی، عدم مصونیت غذایی و دسترسی لازم مردم به غذا هنوزهم یکی از نگرانی‌های جدی حکومت افغانستان است. آمار نشان می‌دهد که تقریبا ۳۳ درصد مردم که بیش از ۹ میلیون نفر را شامل می‌شود با عدم مصونیت غذایی روبرو هستند.

داکتر عبدالله عبدالله رئیس اجراییه حکومت وحدت ملی روز دوشنبه در کنفرانسی که به این مناسبت برگزار شده بود گفت: «حکومت افغانستان، با عقد و امضای میثاق ها و پروتوکول های بین المللی  بر مکلفیت های خود یکبار دیگر تاکید می‌ورزد.»  

داکتر عبدالله افزود که کمبود یک چارچوب جامع استراتژیک و منظم پیرامون مصونیت غذایی و تغذی، حکومت را واداشت تا آجندای ملی مصونیت غذایی و تغذیه را ایجاد کند. هدف اصلی این است تا در زیر یک پوشش استراتژیک به تمامی چالش‌های مرتبط به عوامل عدم مصونیت غذایی و سوء تغذی در افغانستان رسیدگی شود.

حکومت افغانستان از شرکای بین المللی، جامعه جهانی، جامعه مدنی، سکتور خصوصی، تاجران و محققان و پژوهشگران خواست تا از همکاری شان در جهت تحقق موثر آجندای ملی مصونیت غذایی و تغذی مردم افغانستان را یاری رسانند.

نصیر احمد درانی وزیر زراعت افغانستان با ارایه آمار از وضعیت عدم مصونیت غذایی گفت که باید در این عرصه توجه بیشتری صورت گیرد: «عدم مصونیت غذایی باعث گرسنگی و سوء تغذیه مردم آسیب پذیر شده و حکومت خواهان توجه بیشتر به سوء تغذیه است تا از اثرات منفی و مخرب آن بکاهد.»

آقای درانی گفت حکومت تلاش می‌کند تا قشر آسیب‌پذیر جامعه به مواد غذایی کافی دسترسی داشته باشد و هیچ کسی از تغذیه محروم نشود. او تاکید کرد که زنان و اطفال در اولویت برنامه‌های محو سوء تغذیه قرار دارند. او گفت: «برای رسیدن به این اهداف، نهادهای مختلف دولت، جامعه مدنی و سایر نهادها مکلفیت دارند تا برای بهبود مصونیت غذایی فعالیت نمایند.»

در همین حال وزیر صحت عامه افغانستان گفت که بیشتر از ۸۰ درصد کودکانی که به مراکز صحی مراجعه کرده‌اند، از سوء تغذیه مزمن رنج می‌برند. فیروز الدین فیروز وزیر صحت عامه افغانستان دلایل ابتلا به سوء تغذیه را این گونه بر شمرد: «مادران در ساعت اول به اطفال شیر نداده اند. در جریان شش ماه اول حیات به طفل شیر نداده‌اند. تا دوسال به کودکان شیر نداده اند. این ها مسایلی است که سبب سوء تغذیه در افغانستان شده است.»

براساس اظهارات آقای فیروز کودکان مبتلا به سوء تغذیه در برابر امراض مقاومت نمی‌توانند، بنابراین به امراض مختلف دچار می‌شوند و همین موضوع سبب اصلی افزایش مرگ و میر کودکان نیز است.

وزیر صحت عامه افغانستان تاکید کرد که سوء تغذیه به صورت جدی به قابلیت یادگیری کودکان صدمه می‌زند: «رابطه بین فقر و سوء تغذیه رابطه دورانی است. خانواده‌هایی که مصاب به سوء تغذیه اند، بیشتر پول شان را مصرف دوا می‌کنند که خود سبب گسترش فقر می‌شود.»

آقای فیروز تاکید کرد که سوء تغذی در هزار روز اول زندگی طفل غیرقابل جبران است و هیچ گاهی درمان شدنی نیست. او افزود در صورتی که تا دوسالگی قد طفل از ۸۰ سانتی متر بالا نرود، طفل با قدکوتاهی روبرو خواهد شد.