فرخنده زهرا نادری، یک تن از نمایندگان پارلمان گفت مهاجران افغانستان در کشورهای استرالیا و اروپا وضعیت اسفباری دارند: «این افغان ها از برخورد زشت در استرالیا نگرانی داشته اند. افغان هایی که دوباره عودت کرده اند با برخورد زشت نگهبانان وزارت مهاجرین نیز روبرو شده اند».

نمایندگان گفتند که امضای تفاهمنامه وزیر مهاجرین با کشورهای خارجی سبب اخراج پناهندگان افغان از برخی کشورهای اروپایی شده است؛ اما آقای انوری این مسایل را رد کرد: «مطابق قوانین نافذه کشور، بعضی از مهاجرین ما، نه تنها از کشور ما بلکه از سایر کشورها نیز به دلیل جرم هایی که دارند، با فیصله محاکم باید اخراج شوند».

وزیر مهاجرین افغانستان گفت هیچ تفاهمنامه ای را با کشورهای اروپایی یا سایر کشورها امضا نکرده که براساس آن افغانستان با اخراج پناهجویان افغان، موافقت کرده باشد.

با آن که آقای انوری با انتقادات سختی مواجه شد؛ اما در پایان جلسه عمومی نمایندگان پاسخ های او را مقنع خواندند و وزیر مهاجرین سلب صلاحیت نشد.

عبدالرووف ابراهیمی، رییس مجلس نمایندگان گفت: «به استثنای کارت سرخ، به اکثریت اعضای ولسی جرگه توضیحات محترم وزیر مهاجرین و عودت کنندگان قناعت مجلس را فراهم ساخت؛ بنا براین وزیر صاحب کماکان منحیث وزیر باقی ماندند».

اعتراض به اخراج اجباری

در همین حال ده ها تن از فعالان حقوق بشر روز شنبه در مقابل دروازه پارلمان افغانستان به خاطر اخراج مهاجران افغانستان از کشورهای اروپایی اعتراض کردند. در میان اعتراض کنندگان افغان هایی نیز بودند که از کشورهای اروپایی اخراج شده اند.

زرغونه روشن، یک تن از اشتراک کنندگان این اعتراض گفت: «ما خواهان رسیدگی به مشکلات افغان ها هستیم تا افغان ها در هر جایی که زندگی می کنند از حقوق بشری ای که سایر انسان ها برخوردار هستند، برخوردار باشند».

تظاهرکنندگان گفتند که پناهندگان افغان با قبول مرگ خود را به کشورهای اروپایی یا آسترالیا می رسانند اما آن کشورها پناهندگی آن ها را قبول نمی کنند.

برخی از تظاهرکنندگان عکس های پناهجویانی را با خود حمل می کردند که برای رسیدن به اروپا و آسترالیا در مسیر راه یا به قتل رسیدند و یا هم در آب غرق شدند.

"سرگردان و بی‌سرنوشت هستم"

رضا 19 روز است از دنمارک اخراج شده است. او با چشمان اشکبار می گوید که هیچ امیدی به پیوستن به خانواده اش در دنمارک ندارد. رضا سه سال پیش از ایران به ترکیه و سپس به دنمارک رفت و در آن کشور تقاضای پناهندگی کرد اما او می گوید که دولت دنمارک بالاخره او را اخراج کرد: «با فامیل رفته بودیم دنمارک. سه سال در کمپ زندگی کردیم؛ اما 19 روز است که مرا دیپورت کردند. فامیلم در آن جا است و هیچ اطلاعی از آن ها ندارم».

این پناهجوی افغان که باشنده ولایت بغلان است، می گوید در افغانستان هیچ پناهگاهی برای زندگی ندارد و با بی سرنوشتی و سرگردانی مواجه شده است. او می گوید به وزارت مهاجرین مراجعه کرده و این وزارت گفته که این جا کشورت است و در آن زندگی کن.

رضا می گوید حالا جایی برای زندگی کردن ندارد و با محصلین در یک اتاق کرایی زندگی می کند: «مشکل است. من نه فامیل دارم و نه آشنایی. فامیلم در دنمارک است و خودم در این جا با محصلین زندگی می کنم».