کشور جزیره یی جمهوری کیریباتی در اقیانوس آرام با خطر غرق شدن در بحر مواجه است. به این دلیل حکومت این کشور یک منطقه را در کشور همسایه فیجی خریده است تا مردمش را از بالا رفتن روز افزون سطح بحر حفظ کند.
اعلانات بازرگانی
وضعیت در روستای ناویاویا در دولت جزیره ای فیجی به زودی تغییر خواهد کرد. این روستا با ۲۷۰ باشنده واقع در وانوا لوو، دومین جزیره بزرگ فیجی، به زودی همسایه جدید می یابد، زیرا در سال ۲۰۱۴ منطقه ای چهار اطراف روستای ناویاویا به دولت کوچک جزیره یی کیریباتی فروخته شد.
برعکس فیجی که کوه های آن بیش از ۱۳۰۰ متر ارتفاع دارند، مجمع الجزایر کیریباتی به دلیل بالا رفتن روزافزون سطح بحر، واقعاً با خطر غرق شدن مواجه است.
سادا ماریکا، رئیس روستای ناویاویا، در میان سبزه ها در یک بلندی کوچک که تا زانو زیر آب است، با احتیاط قدم می زند و نشان می دهد که از آنجا می توان به منطقه ای نگاه کرد که حالا به جمهوری کیریباتی تعلق دارد. این منطقه چند کلیومتری از بحر و کوها در آن طرف دیگر با همین فاصله دور تر است. این جا حدود دو هزار هکتار وسعت دارد که در کل پوشیده از جنگل زار ها است که همین روستای ناویاویا در آن واقع است.
سادا ماریکا می گوید: "ما در مرکز هستیم و کیریباتی در چهاراطراف ما واقع است ... به ما گفته اند که آنها یک منطقه را در همین جا در کل برای زراعت آماده می سازند. آنها می خواهند در آنجا قبل از همه گیاه های مفید اسکولنتا، مانیوک و کاوا را زرع کنند."
مطالب مرتبط:
پیامد تغییر اقلیم؛ جزیره بهشتگونه فیجی در معرض خطر نابودی قرار دارد
فیجی نام مترادفی برای یک بهشت در منطقه گرمسیر است. اما گرمایش زمین و طوفان های شدید هستی آن را به خطر انداخته است. آرون مارچ، یک عکاس فیجی تبار مناظری از طبعیت شکننده زادگاهش را شکار کرده است.
عکس: DW/A. March
بهشت در معرض خطر
صخره های مرجانی جزیره مانوکا در فیجی هدف رویائی برای غواصی سطحی یا کسانی است که با ماسک و لوله ور زیر بحر حرکت می کنند. اما دایف کردن در آب های شفاف و ماهیان رنگین کمیاب شده است. به علت افزایش درجه حرارت بحر، صخره های مرجانی فیجی در حال مردن اند. از دست رفتن این ایکوسیستم شکننده ضربتی بر ماهیگیری و توریسم وارد کرده است. این دو بخش منبع درآمد اساسی فیجی می باشند.
عکس: DW/A. March
سطح خاکی ساحل در حال ناپدید شدن
دو دختر در منطقه ساحلی قریه ناماتاکولا قدم می زنند. در اثر طوفان ها و آبخیزی بخش زیاد سطح ساحل در جزیره ویتی لیوو را آب برده است. درخت های خرما که برای جلوگیری از شاریدن سطح ساحل کمک می کنند، با خزیدن امواج بحری در روی زمین ریشه کن شده اند. اهالی این قریه برای مبارزه علیه تغییر اقلیم و سخت کوشی برای جلوگیری از تاثیرات سو آن گروه محیط زیستی خود شان را تاسیس کرده اند.
عکس: DW/A. March
قریه ای در برابر تغییر اقلیم مبارزه می کند
اهالی قریه ناماتاکولا، همینکه دیدند آبخیزی سطح ساحل را می شاراند، تصمیم گرفتند که خود به این مشکل بپردازند. در سال ۲۰۱۷ آن ها یک پروژه جوانان را تاسیس کردند تا به امور انکشافی و انطباق با تغییر اقلیم بپردازند. این گروه خود را متمرکز به تلاش های پاکسازی ساحل و میکانیسم های مقابله با تغییر اقلیم از طریق غرس درختان نمودند. اعضای این پروژه در کنفرانس اقلیم بن ۲۰۱۷ شرکت کرده اند.
عکس: DW/A. March
تغییر مکان باشندگان یک قریه
در فبروری ۲۰۱۶ طوفان سیکلون وینستون بر وونیساویزاوی، دومین جزیره بررگ فیجی، وزید و بخش بزرگ سطح ساحل را آب برد و ساختمان ها را تخریب نمود. از آن تاریخ به بعد بحر به طور خزنده ای جلو می آید. مزارع را عادتاً سیل متشکل از آب نمکدار پر می کند و آبخیزی خانه ها را می غلتاند. بسیاری خانواده ها خانه های شان را ترک گفته و به زمین های بلند تر نقل مکان نموده اند.
عکس: DW/A. March
نقل مکان به مناطق بلند تر
سپیسا کلیمو وکیراتاوو، یکی از اهالی قریه وونیسا ویزاوی است که به مناطق بلند تر نقل مکان کرده است. در خانه جدیدی که او ، پدر، مادر و سه برادرش زندگی می کنند، حدود ۴۹۰ متر بلندتر از سطح بحر قرار دارد. هرچند که آن ها اکنون در برابر توفان ها و آبخیزی محفوظ اند، این ارتفاع بلند ماهیگیری را که یک منبع اساسی درآمد خانواده می باشد، برای آن ها مشکل تر ساخته است.
عکس: DW/A. March
ترک وطن آبائی
بسیاری بزرگان وونیسا ویزاوی ترک مناطق شان را رد کرده اند و معتقد اند که اجداد شان به آن ها اعتماد نموده است تا از زمین حفاظت کنند. ماریا لولاو وکیرا تاوو که ۸۵ سال دارد، پیرترین اهل قریه می باشد و تصمیم گرفته است که در ماه می ۲۰۱۶ با خانواده اش نقل مکان کند. در اینجا او با نواسه اش در خانه جدید زندگی می کند که توسط کمک های انکشافی ایالات متحد امریکا تمویل شده است.
عکس: DW/A. March
ازبین رفتن مناطق جذاب برای توریست ها
ساحل های مرجانی جزیره ویتی لوو هدف های محبوب تعطیلات می باشند. این منطقه به خاطر صخره های مرجانی وسیع و کم ارتفاعش شهرت دارد. اما افزایش درجه حرارت و آبخیزی به شدت مرجان ها را تخریب کرده و دربرخی جاها پاک کرده است. بسیاری کسانی که با صنعت توریسم سروکار دارند، نگران آن اند که بدون مرجان ها توریست ها دیگر نخواهند آمد.
عکس: DW/A. March
جزیره مصنوعی به عنوان جایگزین جزیره اصلی
خطوط ساحلی را آب برده و مرجان ها ناپدید شده اند. اداره انکشافی فیجی بدان شروع کرده است که بکوشد جریان پول توریست ها به این جزیره را نگهداری کند. راه حل آن ایجاد جزایر مصنوعی است. جزایر مصنوعی بزرگترین نمونه تبدیل بحر به زمین است. با کشیدن کانال ها و روبیدن گل و لای آن ها و تبدیل نمودن زمین های باتلاقی بی فایده به درون قریه های ساحلی، این پروژه توانسته تا استراحتگاه های پنج ستاره ئی را ایجاد کند.
در حالی که در کیریباتی زراعت همواره مشکل تر می شود. این کشور بسیار کوچک درکل از آب های مملو از سنگ های مرجانی تشکیل شده است. زمین درآنجا نه تنها کم است، بلکه قابل کشت و زرع هم نیست، و با بالا رفتن روز افزون سطح بحر، آب زیرزمینی نیز هر روزی نمکی می شود.
به این دلیل جمهوری کیریباتی امید زیادش را به قطعه زمین های جدید در کشور همسایه فیجی بسته است. برنامه های این کشور فراتر از به دست آوردن زمین های زراعتی است. رِتِیتا ریمون سفیر این کشور در فیجی در این باره می گوید: "کیریباتی یک دولت جزیره ای بزرگ است و ماهی گیری برای ما بسیار مهم است. تا به حال ما به اجازه نامه های ماهی گیری وابسته هستیم که به کشور های دیگر می دهیم. دل ما می خواهد که یک تولیدات ماهی گیری بسیار وسیع را ایجاد کنیم، اما ما زمین کمتری داریم و در این جهت به آب شیرین نیازداریم."
منابع در کیریباتی به دلایل تغییر اقلیم همواره کمتر می شوند، اما در چهار اطراف روستای ناویاویا به اندازه کافی وجود دارند. این که در اینجا چه وقتی نخستین مزرعه ها آماده کشت و زرع می شوند یا فابریکه های ماهی گیری ایجاد می شوند، بسیار مبهم است.
اما این روشن است که انسان ها از کیریباتی در این جا خواهند آمد و بالاخره برای آنها نیز جاهای اشتغال ایجاد خواهد شد. حتی اسکان مجدد برای تمام مردم کیریباتی با حدود ۱۱۵ هزار نفوس نیز قابل تصور است، طوری که رئیس جمهور پیشین این کشور اظهار کرده بود.