پاتریسه سِمونیاکو، خبرنگار افریقای مرکزی با نارضایتی از شیوه برخورد شورشیان سِلِکا گفت: "همه چیز در بانگوئی (پایتخت) به غارت رفته است. شورشیان سلکا می بایست در پیشروی خود از همه دکان های کوچک حفاظت می کردند؛ اما حالا همه چیز تاراج شده و به غارت رفته است. این ها هرچه بیشتر نارضایتی در کشور را افزایش خواهد داد".

چند روز بعد از کودتای قهر آمیز در جمهوری افریقای مرکزی همه چیز مبهم است. آنچه روشن است، این که مردم بار دیگر از وضعیت هرج و مرج رنج می برند. در دهه های گذشته همواره در این کشور شورش و بی نظمی رخ داده است. اندریاس مهلر، از انستیتوت گیگا برای مطالعات افریقا در گفتگو با دویچه وله در این باره می گوید: "وضیعت برای مردم ملکی در این کشور هرگز خوب نبوده است. در حاشیه سرگونی قدرت، غارت و تجاوزات جنسی و امثال آن انجام  می شوند. به این دلیل انسان ها آرزو می کنند که وضعیت تحت حاکمیت قدرتمندان جدید نیز آرام شود".

شورشیان نیز ظاهراً همین آرزو را دارند. اریک ماسی، سخنگوی شورشیان سلکا بعد از کودتا گفت: "آنچه برای ما مهم است، بازگشت به صلح و امنیت می باشد. ما می خواهیم به مردم مان کمک کنیم تا باردیگر سر پا بایستند و سربلند باشند؛ چون ما در هفته های پیشرو باید بر چالش های بزرگ چیره شویم".

سلکا، اتحادی از روی فرصت طلبی

موقف و برنامه شورشیان هنوز روشن نیست. سلکا که "اتحاد" معنی دارد، متشکل از سربازان گروه های شورشی گوناگون است. آنها در پایان سال 2012 با هم متحد شدند تا مشترکاً علیه رییس جمهور بوزیزه مبارزه کنند.

گرچه شورشیان بیشتر زیر تأثیر اسلام هستند، اما برای سلکا نه دین و نه قومیت ویژگی های تعیین کننده را تشکیل می دهند. اندریاس مهلر، کارشناس افریقا به این نظر است که فرصت طلبی، انگیزه اساسی گروه سلکا است.

از دید کارشناسان، تفاوت چندانی میان قدرتمندان جدید و سلف آنها فرانسوا بوزیزه وجود ندارد. قسمی که پاول ملی، کارشناس امور افریقا می گوید: "بوزیزه اعتمادش را در برابر جامعه جهانی از دست داده بود".

میشل جوتودیا، رهبر شورشیان و رییس جمهور حکومت موقت اعلام کرد که انتخابات برگزار می شود و تا آن زمان پارلمان و حکومت موقت زمام امور را به عهده می گیرند.