یک تن از ۶۹ پناهجویی که هفته گذشته از آلمان اخراج شدند، روز سه شنبه در "هوتل سپین‌زر" کابل خودکشی کرد. براساس اطلاعات اولیه نام این پناهجو جمال ناصر محمدی بوده و باشنده اصلی ولایت بلخ بوده است. منابع از داخل هوتل به دویچه وله گفتند که این پناهجو همواره به کارمندان هوتل توصیه می‌کرد که وارد اتاق نشوند و برایش مزاحمت نکنند.

عبدالعظیم سلطانی یک تن از اخراج شدگان که در "هوتل سپین زر" زندگی می‌کند، به دویچه وله گفت: «تا جایی که من می‌دانم مشکلات او بسیار زیاد بود و نتوانست تحمل کند. به شاگرد هوتل هم گفته بود که مزاحمم نشوید. بعدا خودش را اعدام کرده است».

سطانی افزود که خودکشی این اخراج شده، تاثیر بسیار ناگواری بر روحیه خسته اخراج شدگان دیگر در داخل هوتل گذاشته است: «واقعا وقتی او را دیدیم وضعیت ما خراب شد. من شب در خواب ترسیدم و بچه های دیگر نیز ترسیده بودند. روحیه من خیلی خسته است». این اخراج شده گفت که بسیاری از اخراج شدگان با دیدن این وضعیت گریه می‌کردند: «وضعیت همگی خراب شده بود. ما مثل کودکان گریه می‌کردیم».

اخراج شدگانی که در "هوتل سپین‌زر" زندگی می‌کنند به دویچه وله گفتند که با زیاد شدن بوی داخل هوتل، مسوولان هر اتاق را جداگانه بررسی کردند تا این که جسد آویزان شده یکی از اخراج شدگان را در منزل چهارم هوتل پیدا کردند.

سردار ولی سدوزی، یک تن از اخراج شدگانی که در این هوتل اقامت دارد، گفت: «وقتی قضیه را پیگیری کردند، دانستند که بوی از منزل چهارم می‌آید. دروازه را باز می‌کنند می‌بینند که یکی از هموطنان ما خودکشی کرده است. عکسش را گرفتند بعد به پولیس و امنیت زنگ زدند وضعش خیلی خراب بود».

رها شدگان فقیر و بی‌کس

جوانانی که از آلمان اخراج شده‌اند، بیشتر آن‌ها در افغانستان جایی برای زندگی ندارند و بسیار فقیرند. بسیاری از آنان حیرانند که پس از دوهفته بودوباش در هوتل، کجا بروند در حالی که هیچ جایی برای زندگی و هیچ پولی برای مصارف زندگی ندارند.

بعضی از پناهجویان حتا از خبرنگاران تقاضای کمک می‌کنند و می‌گویند اگر ممکن باشد با آن‌ها کمک کنند تا پس از دو هفته جایی برای زندگی آن‌ها مهیا کنند.

عبدالعظیم سلطانی یکی از این اخراج شدگان می‌گوید در افغانستان جایی برای زندگی ندارد: «حالا هفته دوم است و وقتی مرا از هوتل بیرون کنند، من جایی برای رفتن ندارم و در اینجا هیچ کسی را ندارم کجا بروم؟ وقتی مرا اخراج کرد یک شلوار داشتم و یک شورت. حتا کفش را از یکی از دوستانم امانت گرفتم».

تجدید نظر در مورد اسکان اخراج شدگان

هفته گذشته ۶۹ تن از پناهجویان افغان که درخواست پناهندگی شان پذیرفته نشده بود، از آلمان اخراج و به میدان هوایی کابل انتقال داده شدند. وقتی پناهجویان اخراج شده به کابل می‌رسند، سازمان جهانی مهاجرت یا «آی. او. ام» برای آن‌ها مصارف رسیدن به ولایات شان را می‌پردازد و برای کسانی که جایی برای زندگی ندارند، مدت دو هفته جای بودوباش فراهم می‌کند.

مسعود احمدی از مسوولان این سازمان روز پنجشنبه به دویچه وله گفت که هنوز جزئیات و دلیل اصلی خودکشی این پناهجوی اخراج شده معلوم نیست. اما او تاکید کرد که بررسی‌ها در این مورد ادامه دارد تا مشخص شود که دلیل خودکشی چیست: ‌«"آی. او. ام" حالا در این مورد فکر می‌کنم که آیا درست است که پناهجویان اخراج در هوتل نگهداری شوند و یا بدیل دیگری جستجو شود».

آقای احمدی گفت مشکلی در هوتل وجود نداشته و این هوتل باوجودی که زیاد لکس نیست؛ اما همه سهولت‌ها برای زندگی در آن فراهم است.

وضعیت روانی اخراج شدگان

خبرنگاران دویچه وله هفته گذشته به هوتل سپین‌زر رفتند و از نزدیک با اخراج شده‌ها گفتگو کردند. به جز یکی دو مورد، بیشتر اخراج شده‌ها حاضر به گفتگو با خبرنگاران نیستند. وضعیت روانی بسیاری از آن‌ها بسیار نامناسب است. چند تن از پناهجویان در گفتگوهای ریکارد ناشده به خبرنگاران دویچه وله گفتند که به شدت ناامید شده‌اند و امیدی برای زندگی در افغانستان ندارند. آن‌ها از فقر، ناامنی و وضعیت اجتماعی در کابل شکایت داشتند و می‌گفتند هر کدام سه تا ۸ سال در آلمان زحمت کشیدند تا شهروند آن کشور شوند اما خلاف انتظار بالاخره اخراج شدند.

عبدالعظیم سلطانی، یک تن از اخراج شدگان از دشوارترین لحظات بازداشت در آلمان می‌گوید: «وقتی پولیس وارد اتاقم شد، به من گفت ده دقیقه وقت داری تا وسایلت را جمع کنی. این برای من بسیار سخت بود مثلی که تفنگچه ای را برایت بدهد که خودکشی کنی. اولین کاری شان این بود که تلفون‌هایم را جمع کرد تا من نتوانم با کسی تماس بگیرم».

اخراج شدگان در داخل افغانستان احساس امنیت ندارند و می‌گویند هرلحظه ممکن است شکار ناامنی شوند. سردار ولی سدوزی یک تن از اخراج شدگان گفت: «من حتا با فامیلم تماس گرفته نمی‌توانم که من به افغانستان آمده ام؛ چون جانم در خطر است و ترس وجودم را گرفته ام».

وزارت مهاجرین: ما مسوولیتی نداریم

وزارت مهاجرین و عودت کنندگان که مسوولیت اصلی مدیریت مهاجرت را دارد، در مورد خودکشی یکی از اخراج شدگان معلوماتی ندارد. مسوولان این وزارت گفتند که تنها "آی. او. ام" به اخراج شدگان کمک می‌کند تا به مناطق اصلی شان برسند و این وزارت هیچ مسوولیتی در قبال اخراج شده‌ها ندارد.

اسلام الدین جرات، سخنگوی وزارت مهاجرین به دویچه وله گفت وضعیت در افغانستان ایجاب نمی‌کند که کشورهای میزبان دست به اخراج پناهجویان بزند؛ اما او تاکید کرد که وزارت تلاش می‌کند تا جلو اخراج را بگیرد. او افزود که قرار بود ده‌ها هزار افغان از کشورهای اروپایی اخراج شوند، ولی در نتیجه تلاش‌های این وزارت حالا تعداد اخراج شده‌ها محدود شده است.