شهر کندز به تاریخ ششم ماه میزان به دست طالبان سقوط کرد. این شهر سه روز تحت تصرف کامل جنگجویان طالبان بود. نیروهای امنیتی افغانستان در سومین روز عملیات بازپس‌گیری این شهر را آغاز کرد. با آن‌که گفته می‌شود بخش‌هایی از شهر کندز از کنترول طالبان خارج شده ولی هنوز جنگ در این شهر ادامه دارد.

جابجا شدن طالبان در خانه‌های مردم دست نیروهای امنیتی افغانستان را برای عملیات آزاد و هدف قرار دادن طالبان بسته است. جنگنده‌های هوایی نیز به دلیل ترس از تلفات ملکی نمی‌توانند بر خانه‌هایی که طالبان از آن سنگر ساخته‌اند، بمباران کنند.

عبدالرووف ابراهیمی رییس ولسی جرگه در جلسه عمومی روز شنبه 18 میزان 1394 گفت: «ما حکومت را خطاب می‌کنیم که در پیوند به کندز و عملیاتی که در آن جریان دارد، تجدید نظر کند. این نحوه عملیات قطعا برای پس گیری کندز جواب نمی‌گوید و ما نمی‌توانیم با این شیوه دشمنان را از شهر کندز بیرون کنیم».

پناهگاه‌های طالبان

جنرال نظیفه ذکی، یکی از نمایندگان گفت طالبان در کندز پناهگاه ساخته‌اند و دیپو‌های سلاح دارند. او افزود تا زمانی که این پناهگاه‌ها از بین نروند، طالبان از شهر کندز شکست نخواهند خورد.

به باور این نماینده پارلمان، عملیات کنونی نظامی در شهر کندز، جز از دست رفتن وقت، کشته و زخمی شدن سربازان و ضایع شدن سلاح و مهمات، پیامد دیگری ندارد. خانم ذکی گفت: «تا وقتی که ولسوالی‌های چهار دره و دشت ارچی از وجود تروریستان پاک نشود، به هیچ وجه در داخل شهر کندز امنیت نمی‌آید. این گروه در این دو ولسوالی پایگاه ساخته و سلاح، مهمات و همه آنچه را که از شهر سرقت کرده در همین دو ولسوالی جابجا کرده و تاکنون هیچ عملیاتی در این دو ولسوالی صورت نگرفته است».

اما برخی از نمایندگان تاکید کردند که زورمندان محلی دسته‌های مسلح را در کندز فعال کرده‌اند که دلیل اصلی سقوط این ولایت آزار و اذیت مردم توسط همین افراد بوده است. نمایندگان تاکید کردند که هیچ گروه مسلح نباید خارج از چوکات حکومت فعال باشد.

میرداد نجرابی نماینده دیگر گفت طالبان در شهر کندز از یک در داخل و از در دیگر خارج می‌شود. او تاکید کرد تا زمانی که طالبان به بیرون از شهر راه اکمالاتی داشته باشد، این گروه در داخل شهر کندز به جنگ ادامه خواهد داد.

آقای نجرابی گفت: «تدابیر امنیتی در کندز اتخاذ شود، کمربند امنیتی ایجاد شود و سپس عملیات کماندو باید آغاز شود تا پس از این دشمن نتواند در داخل شهر نفوذ کند».

بحران بیجاشدگان

هرچند هنوز آمار دقیقی از آوارگان کندز در دست نیست اما گفته می‌شود هزاران تن از باشندگان این شهر از بیم طالبان فرار کرده و به ولایات تخار، بغلان، بلخ و کابل پناه برده‌اند.

حداقل دو تاجر افغانی حاضر شده‌اند تا به تعدادی از آوارگانی که به کابل آمده‌اند، جای دهند و برای آن‌ها غذا و لباس تهیه کنند. اما هنوز شماری از پناهجویان در جاده‌ها سرگردانند و جایی برای زیستن ندارند.

قدرت الله ذکی، نماینده تخار از حکومت خواست تا برای آوارگان مکان مناسب فراهم کند: «دو هفته می‌شود که مردم کندز در آتش می‌سوزد و هزاران مهاجر در سرک‌ها محتاج است. متاسفانه کسی نیست که به آن‌ها پاسخ دهد».

این در حالیست که هنوز نیروهای امنیتی زمان مشخصی را برای پاکسازی شهر کندز تعیین نکرده‌اند. آوارگانی که به کابل آمده‌اند نیز تمایلی برای برگشت به کندز ندارند زیرا جنگ در این شهر همچنان ادامه دارد.