در خزان سال ۲۰۲۵، شمال هند به‌ویژه منطقه کلان‌شهری دهلی شاهد افزایش چشم‌گیر ابتلا به نوع«H3N2» انفلوانزا است. (این ویروس انفلوانزای A با همگلوتینین نوع ۳ و نورآمینیداز نوع ۲ است)

در این منطقه پرجمعیت شامل پایتخت و شهرها و ولسوالی‌های اطراف در ایالت‌های هاریانا، اوتار پرادیش و راجستان حدود ۴۶ میلیون نفر زندگی می‌کنند.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

براساس یک نظرسنجی از سوی شبکه اجتماعی «LocalCircles»، در حدود ۶۹ درصد خانواده‌ها حداقل یک فرد با علایم شبیه زکام و انفلوانزا وجود دارد. داکتران از سرعت بالای شیوع سخن می‌زنند و می‌گویند که در حال حاضر «H3N2» شایع‌ترین نوع انفلوانزا در منطقه است.

داکتر ریتوجا اوگالموگله از شفاخانه «Wockhardt» در بمبی، هندوستان به روزنامه ایندین اکسپرس گفت: «افزایش موارد ابتلا به‌وضوح نشان می‌دهد که ویروس به‌طور گسترده در حال گردش است.» موارد ابتلا از ایالت‌های دیگر نیز گزارش شده است.

بیشتر بخوانید: سازمان جهانی صحت برای توافق در مورد اقدامات همه گیری مبارزه می کند

چه کسانی بیشتر در معرض خطر اند؟ 

کودکان، سالمندان، زنان باردار و افراد دارای بیماری‌های مزمن مانند آسم (یک نوع بیماری مزمن تنفسی است)، دیابت و امراض قلبی بیشتر در معرض خطر ابتلا به این ویروس اند. در بیشتر موارد بیماری شبیه انفلوانزای معمولی است، اما سرسخت‌تر بوده و معمولاً در عرض یک هفته فروکش می‌کند.

با این حال، در بسیاری موارد عوارض جدی رخ می‌دهد، از جمله برونشیت، ذات‌الریه یا تشدید بیماری‌های قلبی و ریوی. شفاخانه‌ها از بیماران زیادی گزارش می‌دهند که علایم‌شان با وجود درمان برای روزها ادامه یافته یا نیاز به بستری شدن پیدا کرده‌اند.

علایم «H3N2»

شروع ناگهانی با تب بالا، لرزه، گلو درد و ریزش بینی عنوان می شود. دیگر علایم رایج شامل سرفه خشک یا مرطوب، سردرد و درد مفاصل، درد عضلات، خستگی شدید و ضعف عمومی است.

در برخی بیماران، به‌ویژه کودکان، بی‌اشتهایی، تهوع مداوم و مشکلات گوارشی هم دیده می‌شود. به گفته داکتر مایانکا لودها سِت از لابراتوار«Redcliffe» برخلاف سرماخوردگی یا انفلوانزای معمولی، «H3N2» یک زیرشاخه انفلوانزای A است که معمولاً شدیدتر بوده و بیشتر دوام می‌کند.

نشانه‌های خطرناک شامل نفس تنگی، درد سینه، کبود شدن لب‌ها یا ناخن‌ها، گیجی و کم‌آبی شدید بدن است. در این حالت باید فوراً به درمان شروع کرد. اگر تب برای چند روز با وجود درمان همچنان بالا بماند، مراجعه فوری به داکتر لازم است.

بیشتر بخوانید: صدها ویروس روی شاور حمام‌ها و بُرس‌های دندان زندگی می‌کنند

تدابیر محافظتی شبیه کرونا

در برابر «H3N2» درمان خاصی وجود ندارد. در بیشتر موارد، علایم بیماران با استراحت کافی، نوشیدن مایعات و داروهای تب‌بر کنترول می‌شود. در موارد شدید یا در بیماران پرخطر، داروهای ضدویروسی تجویز می‌شود.

کارشناسان همانند دوران کرونا توصیه می‌کنند که شستن منظم دست‌ها، استفاده از ماسک، اجتناب از تجمعات، تغذیه متوازن و واکسیناسیون سالانه انفلوانزا کمک می کند.

چرا «H3N2» به‌راحتی انتقال می‌یابد؟

به گفته پروفیسور مارتین بیر، معاون انستیتوت فریدریش-لوفلر (FLI) در آلمان، «H3N2» کنونی از همه‌گیری ۱۹۶۸ سرچشمه گرفته و از ترکیب با یک ویروس پرندگان (H3) ایجاد شده است. از آن زمان، انواع مختلف «H3N2» در جهان گردش کرده و به‌طور دوره‌ای به‌صورت موج‌های انفلوانزای فصلی بازمی‌گردند.

فشار ایمنی و گردش سالانه باعث تغییرات ویروس می‌شود و واکسین‌های جدید برای مقابله با آن تهیه می‌شوند. او می‌گوید: «امروز موضوع اصلی دیگر انتقال از پرندگان به انسان نیست، بلکه سازگاری مداوم با بدن انسان است.»

یک پژوهش جدید نشان داده که از دهه ۱۹۹۰ ویروس «H3N2» بهتر توانسته به سلول‌های انسان بچسبد؛ این باعث می‌شود راحت‌تر منتقل شود و از سیستم ایمنی یا درمان‌ها فرار کند.

خطر همه‌گیری یا اپیدمی؟

براساس ارزیابی کارشناسان و سازمان جهانی صحت(WHO)، خطر یک همه‌گیری جهانی در حال حاضر پایین است. برای بزرگسالان سالم، «H3N2» معمولاً چندان خطرناک نیست؛ اما برای گروه‌های آسیب‌پذیر مانند کودکان، سالمندان، زنان باردار و بیماران با امراض مزمن می‌تواند عواقب جدی داشته باشد و با افزایش موارد، اپیدمی‌های محلی شکل بگیرد.

تا زمانی که تغییر چشم‌گیری در ساختار ویروس رخ ندهد، احتمال یک همه‌گیری جهانی ناشی از «H3N2» فعلی کم است.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!

خطر ناشی از جهش سریع ویروس

با این حال، کارشناسان همچنان هوشیار اند؛ زیرا ویروس‌های انفلوانزا مانند «H3N2» به‌سرعت دچار جهش ژنتیکی می‌شوند. اگر تغییراتی باعث انتقال آسان‌تر یا فرار از ایمنی موجود بدن شود، ویروس می‌تواند به‌سرعت جهانی شده و حتی همه‌گیری ایجاد کند. به همین دلیل، پژوهشگران در سراسر جهان این ویروس‌ها را با دقت زیر نظر دارند تا در صورت بروز خطر، زود اقدام کنند.