زندگي طفلانه وبدون غل وغش مارياتو کامارا ناگهان پايان يافت. اين دوشيزه سيراليوني که عازم يک دهکده همجوار بود، دردام شورشيان مربوط به جبهه متحد انقلابي افتاد.

او به چشم خود مي ديد که چگونه دريک کلبه کاهي زنان وکودکان را زنده زنده مي سوزانند و ساکنان دهکده را قطعه قطعه مي کنند. هردو دست خود او را با ساطور بريدند.

مارياتو کاما را که اکنون 22 سال دارد مي گويد:" کودکان سرباز به من مي گفتند که تو با يد نزد رييس جمهور بروي وبه او نشان بدهي که ما باتو چه کرده ايم ".

مارياتو کامارا اکنون همراه با سوزان مک سليلاند آنچه را براي او اتفاق افتاده است درکتابي به نام " دختري بدون دو دست" نوشته است. قصه زندگي او به ده زبان ترجمه شده است.

کامارا درحال حاضر به مثابه سفير يونيسف درچندين کشوراروپايي سفردارد. سرنوشت او نمونه اي ازتقديرکودکان بي شماري است که درطفوليت براثر جنگ براي آنها رقم خورده است.

بسياري ازاين کودکان يا مورد تجاوز قرار گرفته اند ويا اينکه معيوب ساخته شده اند. کودکان بي شماري کشته شده اند. فراتر ازآن مطابق به تخمين يونيسف در25 کشور حدود 250000 طفل درگروههاي مسلح وارتشها کارمي کنند. دربسياري مناطق بحراني جهان خشونت جنسي با کودکان و خريد وفروش کودکان يک امر عادي وروزمره است.

سيراليون يکي ازکشورهايي است که درآن کودکان هم مجرم اند وهم قرباني ديترپول، از شعبه آلماني يونيسف گزارش مي کند که گروه شورشي موسوم به جبهه متحد انقلابي منسوب به چارلس تايلر ديکتاتورپيشين لايبريا که جنگ هاي خونين را برسرتجارت وتصاحب الماس براه انداخته بود، اطفال را ازسرمزاراع والدين شان که درآن مانيوک که يک نوع غذاي افريقايي است کاشته مي شد مي دزديد و به مواد مخدر مبتلا مي ساخت تا بدين ترتيب به آنها وابسته باشند. پس ازچنين مغزشويي درنزدايشان ، آنها را به ارتکاب خشونت برمي انگيختند.

اينکه به چه تعداد اطفال به چنين سرنوشتي مبتلا شده اند، فقط با تخمين مي توان سخن گفت. يونيسف حدس مي زند که بين سالهاي 1991 تا 2002 که جنگ جريان داشته است، حدود 10000 طفل اختطاف شده اند که ازجمله 6000 نفرآنها به حيث اطفال سرباز مورد سوء استفاده قرارگرفته اند.همين اطفال سرباز به مثابه اعضاي جبهه متحد انقلابي قريه ها ومزارع را ويران مي کردند، هزاران زن وکودک را معيوب ساخته ومورد تجاوز وقتل قرار داده اند. پول، مي گويد اين ازهمان جنگ هاي فراموش شده اي است که دررسانه ها راه باز نکرده است. يعني جنگي بوده است که درآن اطفال به پيمانه خاصي مورد سوء استفاده قرار گرفته اند.

ماريا تو کامارا خوشبخت بوده است. او مي گويد:" ارادهء من براي زندگي کردن قويتر ازآن بوده است که من فکرمي کردم". او که شديداً زخمي شده بود بعد ازحمله شورشيان به يک اردوگاه مهاجران در پايتخت کشور آمد. اودراينجا از راه گدايي و کار دريک گروه تياتر زندگي اش را پيش مي برد. پس ازآنکه رسانه هاي بين المللي از روزگاراو گزارش دادند يک خانواده کانادايي او را به فرزندي پذيرفت.

نخستين کتاب کاما را به نام " دختري بدون دودست" درسال 2008 درکانادا انتشار يافت. اين کتاب درسال 2009 دربنگاه نشراتي پات لوخ درمونشن به زبان آلماني چاپ شده است. وقتي که ازکامارا به هنگام معرفي کتابش دربرلين پرسيده شد؛ آيا مي خواهد با نوشتن کتاب ضربات روحي اي را که تحمل کرده است، بيان کند. او پاسخ داد:" بسياري اطفال سرباز خود قرباني اند". کامارا گفت ازسرنوشت خود نمي نالد بلکه به کودکاني مي انديشد که به عين سرنوشت مبتلا مي شوند. کامارا به خوانندگان کتابش نوشته است" باورکنيد، مي شود آنچه را من تجربه کرده ام ، شما درک نتوانيد".

اي پي دي/ رسول رحيم

ويراستار: سيدروح الله ياسر