حادثه نهم نوامبر سال 1989 را می توان به سادگی بیان کرد که "دیوار برلین فروپاشید"، اما چنانچه نوربرت لامرت رئیس پارلمان آلمان فدرال در سخنرانی خود گفت، این واقعه یکی از برجسته ترین روزها در تاریخ این کشور است.

لامرت گفت که تاریخ نهم نوامبر نه تنها خاطرات یک انقلاب مسالمت آمیز را با خود حمل می کند، بلکه یادآور شب موسوم به شب بلورین یا شیشه‌های شکسته در سال 1938 نیز است.

در این شب به خانه‌ها، مغازه‌ها و کنیسه های یهودیان در لایپزیک و دیگر شهرهای آلمان و همچنان در اتریش حمله صورت گرفت. این حمله‌ها با شکستن شیشه‌های ساختمان‌ها و به آتش‌کشیده شدن آن‌ها همراه بود. با توجه به این که جاده‌ها در روز‌های بعد پر از شیشه های شکسته بودند، این شب‌به شب بلورین یا شب شیشه‌های شکسته معروف شد. این اتفاق آغازی بر حملهٔ سازمان‌یافته به یهودیان و هولوکاست به شمار می رود.

لامرت از قربانیان دیوار برلین یادبود کرد

رئیس پارلمان فدرال آلمان همچنین از کسانی که در جریان فرار از دیوار برلین یا مرز داخلی آلمان جان داده بودند، یادآوری کرد. لامرت گفت در سال 1989 نیز سه نفر در جریان فرار از جمهوری دموکراتیک آلمان یا آلمان شرق سابق به ضرب گلوله کشته شدند. لامرت به این مسأله اشاره کرد که تا اعمار دیوار در سال 1961 میلادی 3،1 میلیون نفر آلمان شرق سابق را ترک گفته بودند.

او همچنان از جنبش های مردمی یادبود کرد که در تابستان سال 1989 شکل گرفتتند و با تظاهرات توده ای و شعارهای چون "ما در این جا می مانیم" بر رهبری آلمان شرق سابق فشار وارد کردند. لامرت گفت بدون این جنبش ها حادثه نهم نوامبر که امروز از آن تجلیل می گردد، نمی توانست وجود داشته باشد: «فروپاشی دیوار برلین یک معجزه نبود. بلکه نتیجه انقلاب مسالمت آمیزی بود که در تاریخ آلمان بی سابقه بوده است».

هنرمندی که جنجال خلق کرد

وولف بیرمن، آهنگ ساز آلمانی که برای سرودن آهنگی در این مراسم دعوت شده بود، قبل از این که آهنگ بسراید، حزب چپ های آلمان را شدیداً مورد حمله لفظی قرار داد. او گفت: «من می دانم که آنهایی که حالا خود را چپ می نامند، نه چپی اند و نه راستی بلکه مرتجع اند. اینهایی که اینجا نشسته اند باقی مانده فلاکت بار آن‌هایی اند که خوشبختانه برطرف شده اند».

رئیس پارلمان مداخله کرد و به بیرمن گفت: «زمانی که خود را در انتخابات نامزد کردید و برنده شدید، آن وقت می‌توانید در پارلمان صحبت کنید. امروز شما برای نواختن موسیقی دعوت شده اید».

بیرمن در جواب گفت: «من در جمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرق سابق) نیز به اظهارات خود ادامه داده بودم و در این جا نیز نمی گذارم کسی مانع صحبت من شود». بعداً او آن آهنگی را سرود که در جمهوری دموکراتیک آلمان در بین مخالفین رژیم شهرت و محبوبیت داشت.

بیرمن 77 ساله در سال 1976 پس از یک کنسرت در شهر کولن به دلیل خواندن آهنگ های انتقادی از رژیم آلمان شرق سابق، تعبید گردیده بود. پس از اتحاد هر دو آلمان او همواره از حزب چپ‌ها که ریشه در حزب اتحاد سوسیالیستی جمهوری دموکراتیک آلمان دارد، شدیداً انتقاد کرده و آنها مورد حملات لفظی قرار می دهد. او این حزب را "دشمن قسم خورده" خود عنوان کرده است.

اعتراض حزب چپ ها

حتی قبل از این که بیرمن در پارلمان آهنگ بسراید، حزب چپ‌ها مخالف حضور او بودند. پیترا زیته، دبیر چپ ها در پارلمان به مجله انترنتی "اشپیگل آنلاین" با گله و شکایت گفته است که در تصمیم گیری در مورد دعوت شدن و سرودن آهنگ بیرمن با او صحبت نشده است.