پروین علی باکو بعد از دو سال اسارت در نزد گروه داعش موفق به فرار شد. این زن ۲۳ ساله ایزدی همراه با دختر سه ساله‌اش گرفتار این گروه شده بود. او در یک کمپ آوارگان در شمال عراق گفت: «احساس خوبی ندارم. هنوز هم نمی‌توانم بخوابم و تمام بدنم کشیده و سخت است.»

پروین هنوز هم وقتی صدای بلند را می‌شنود، غرش جنگجویان داعش در ذهن‌اش زنده می‌شود و به خود می‌پیچد. او امیدوار است در مرکز جدید تداوی شود. این تاسیسات جدید «مرکز تراوما» به کمک ایالت بادن وورتمبرگ آلمان ایجاد شده است که قبلاَ ۱۱۰۰ زن شکنجه شده توسط داعش را برای تداوی روانی به آلمان انتقال داده است.

اعضای جماعت ۱۰۰ هزار نفری ایزدی‌ها در آلمان به کمک این زنان شکنجه دیده شتافته است. پارلمان ایالت بادن وورتمبرگ یک برنامه سه ساله ۹۵ میلیون یورویی را برای کمک به زنان شکنجه شده توسط داعش تصویب کرده است. حالا این کمک در راه است.

در حالی که جنگ میان داعش و نیروهای دولتی عراق در موصل در ۷۵ کیلومتری دهوک جریان دارد، شمار قربانیانی که موفق به فرار می‌شود روز به روز افزایش می‌یابد. در منطقه نیمه خودمختار کردستان با ۵،۵ میلیون جمعیت و ۱،۵ میلیون آواره و بیجاشده داخلی، تنها ۲۶ داکتر روحی روانی فعالیت می‌کنند که البته هیچ کدام آن‌ها برای معالجه ضربه‌های روانی ناشی از خشونت و شکنجه تخصص ندارند.

یان کیتسلهان، متخصص ضربه‌های روانی از آلمان که خود ریشه ایزدی دارد و به سن شش سالگی به آلمان مهاجرت کرده بود، نقش مهمی در مرکز تداوی روانی برای زنان ایزدی دارد. در این برنامه‌‌، داکتران محلی آموزش داده می‌شوند تا به زنان شکنجه شده کمک کنند.

برنامه چنین است که ۳۰ داکتر در بخش معالجه ضربات روانی در جریان سه سال آموزش داده شوند و بعد از آن، این برنامه در دیگر دانشگاه‌ها گسترش داده شود. به این ترتیب، در ظرف ۱۰ سال دیگر یک هزار داکتر روان درمان در منطقه وجود خواهند داشت. کسانی که این آموزش را فرا می‌گیرند، ماستری دوگانه براساس استندردهای آلمان به دست می‌آورند.

کیتسیلهان با هزاران زن در کمپ آوارگان مصاحبه کرده است. او گفت: «ما راجع به ضربه‌های روانی عمومی، ضربه‌های روانی جمعی و نسل کشی صحبت می‌کنیم. این وظیفه بشری ماست که به آن‌ها کمک کنیم.»

در اواخر سال ۲۰۱۸، سازمان غیردولتی «Lotus Flower » (گل نیلوفر)، برنامه خواهران بوکسر «Boxing Sisters» را به جریان انداخت. این سازمان بریتانیایی در کردستان عراق فعالیت دارد. زنان و دختران ایزدی پنج بار در هفته برای شرکت در جلسات دوساعته تمرین در کمپ روانگا جمع می شوند. بسیاری از این زنان در زمانی که توسط «دولت اسلامی» به اسارت گرفته شده بودند، در معرض خشونت فیزیکی، احساسی و جنسی قرار داشتند.

بکس تنها فعالیت ورزشی نیست که سازمان «لوتوس فلاور» به زنان و دختران در کمپ روانگا معرفی کرده است. اما این ورزش تا به حال مجبوب ترین آن بوده است. ویان احمد، از مقام های بلندپایه این سازمان در کردستان عراق گفت: «ما فکر کردیم که این یک راه بسیار خوب برای تقویت فیزیکی و روحی زنان خواهد بود».

حسنا سعید یوسف می گوید: «بسیاری اوقات وقتی که به ورزش بوکس مشغول هستم، به یاد لحظاتی می افتم که افسرده بودم و سعی می کنم از طریق بوکس این احساسات را از خود دور کنم». او و خانواده اش از زمانی که قریه شان در سال ۲۰۱۴ مورد حمله داعش قرار گرفت در کمپ روانگا به سر می برند. وقتی که خانواده اش از نزدیک شدن داعش باخبر شد، به کوهستان فرار کرد و آن جا خود را مخفی کرد تا این که توانست روانه کمپ شود.

سعید یوسف که ۱۸ سال دارد، همیشه عاشق ورزش بوده است. او در دوران نوجوانی به وزنه برداری روی آورده بود، اما می گوید که بوکس ورزش خاصی است و در حالی که دوست دارد در آینده داکتر شود، «هیچگاه از ورزش بوکس چشم پوشی نخواهد کرد».

در آغاز، بسیاری از خانواده ها نمی خواستند به دخترانشان اجازه شرکت در کورس های بوکس را بدهند، اما پس از چند هفته که اعضای سازمان «لوتوس فلاور» شخصا به نزد خانواده ها رفته و راجع به فایده های این ورزش توضیح دادند، تغییراتی ایجاد شد. ویان احمد می گوید: «ما فکر نمی کردیم که در این دوره زمانی کوتاه از این ورزش این قدر استقبال شود».

در ماه اپریل، برخی از زنان به عنوان مربی آموزش دیدند تا بتوانند به زنان و دختران در کمپ های دیگر منطقه آموزش بوکس بدهند. حسنا سعید یوسف در کمپ محل زندگی اش آموزش به دیگران را آغاز کرده است.

زنان جوان می توانند در کورس های زبان انگلیسی یا کورس های «خواهران قصه گو» (Storytelling Sisters) شرکت کنند که یک نوع کارگاه آموزشی تصویری برای قصه گویی است. برخی دیگر از این زنان به لیسه می روند. حمله «دولت اسلامی» بر قریه های شان در سال ۲۰۱۴ باعث شد که تحصیلات آن ها نیمه تمام بماند.