پارلمان سلوانیا لایحهای را تصویب کرده است که به پولیس اجازه میدهد برای جلوگیری از عبور مهاجران، مرز کشور با کرواسیا را مسدود کند. این کشور در لبه حوزه سفر بدون ویزای شینگن موقعیت دارد.
اعلانات بازرگانی
۴۷ نماینده پارلمان ۹۰ عضوی سلوانیا به این لایحه رای مثبت دادند و ۱۸ تن دیگر آن را رد کردند. براساس این لایحه، اگر شمار مهاجران به صورت ناگهانی افزایش یابد و «نظم عامه و امنیت داخلی را مورد تهدید قرار بدهند»، مقامها میتوانند متقاضیان پناهندگی را در مرز با کرواسا اجازه وارد شدن به کشور ندهند.
میان ماه سپتمبر ۲۰۱۵ و مارچ ۲۰۱۶ (در ظرف شش ماه) که کشورهای همسایه مرزهای شان را به روی مهاجران مسدود کردند، سلوانیا شاهد عبور ۵۰۰ هزار نفر از مرزهایش بود. میرو سِرار، نخست وزیر سلوانیا گفت که کشور دو میلیونیاش نمیتواند تحمل شمار زیاد پناهجویان را داشته باشد. او گفت اگر بحران مهاجرت دوباره اوج بگیرد، مقامها مرز را دست کم برای شش ما مسدود خواهند کرد.
عقبگرد جدی
گروههای حقوق بشری فوراَ از این تصمیم سلوانیا که نخستین کشور عضو شینگن در مسیر بالقان است، انتقاد کردند. عفو بینالملل این لایحه را «عقبگرد جدی در تامین حقوق بشر در سلوانیا» عنوان کرد.
جلن سیسار، سخنگوی عفو بینالملل با اشاره به قوانین مرزی اترش و مجارستان گفت: «سلوانیا با مسدود کردن مرزهای خود به روی مردم درمانده و پشت کردن به مکلفیتهای بینالمللی، در مسیر ناشایسته همسایگاناش، اتریش و مجارستان، گام برمیدارد.»
شورای اروپا، بزرگترین سازمان حقوق بشری اروپا، هفته گذشته از سلوانیا خواست که مانع عبور مهاجران از طریق این کشور نشوند. این شورا گفت که این لایحه در تضاد با حقوق بشر بینالمللی و استندردهای محافظت از مهاجران است که سلوانیا مکلف به رعایت آنهاست.
تصویر: مهاجران در مسیر بالقان چه میگویند؟
یک سال پیش صدها هزار مهاجر از مسیر بالقان به شمال اروپا سرازیر شدند. حالا شمار آنها کاهش یافته، اما تعداد زیادی از طریق بالقان به صورت قاچاقی مهاجرت می کنند. خبرنگار دویچه وله با برخی از آنها دیدار کرده است.
عکس: DW/M. Ilcheva
تولد در راه فرار
احمد و وینوس قصه می کنند: "ما شش ماه است که در یونان به سر می بریم. فرزند ما در ترکیه به دنیا آمد." آنها از یک روستا در نزدیکی شهر لاذقیقه سوریه اند و می گویند در نتیجه حملات بمب افکن های روسی همه چیز شان را از دست دادند.
عکس: DW/M. Ilcheva
۱۰ سال در حال فرار
عبدلامیر ۴۹ ساله است. این مرد عراقی ده سال گذشته را در فرار زندگی کرده است. او در فبروری ۲۰۱۶ به آلمان رسید. او می گوید: "در نزدیکی یک جزیره یونانی یک کشتی محافظ ساحلی نمایان شد و ما همه تا حد مرگ هراسناک شدیم."
عکس: DW/M. Ilcheva
«مانند دیگران به جانب آلمان»
فرمان جوان ۱۸ ساله پاکستانی با لبخند می گوید: "من دیروز از طریق ترکیه به بلغاریا رسیدم. من باید مانند دیگران به آلمان برسم. آلمان بسیار زیبا است. من به عنوان آشپز خوب می توانم کار کنم."
عکس: DW/M. Ilcheva
«به هر قیمتی شوذ به آلمان میروم»
وسیم جوان ۲۸ ساله پاکستانی (با تی شرت سفید) می گوید: «من سه بار از صربستان به بلغاریا برگشت خورده ام. اما من بار دیگر تلاش می کنم. به هر قیمتی که شود من به آلمان می روم.»
عکس: DW/M. Ilcheva
دو خانواده از چین
در کمپ "پاستروگور" در بلغاریا در مجموع مهاجرین جوان از افغانستان و پاکستان به سر می برند. فقط دو دو خانواده از مغولهای چین در این کمپ هستند. آنها نیز می خواهند به آلمان بروند. آنها می گویند: "چون ما مغول هستیم، در چین پیهم سرکوب می شویم."
عکس: DW/M. Ilcheva
«آلمان میروم تا تاکسیرانی کنم»
این مهاجر پاکستانی میگوید سفر قاچاقی از کشورش تا آلمانی برایش ۶۰۰۰ دالر تمام میشود. علی (نفر چپ) از دو هفته به این سو در کمپ "پاستروگور" بلغاریا به سر می برد. او می گوید: "من باید خود را به آلمان برسانم. باید خانواده ام را در پاکستان از نظر مالی حمایت کنم. من میتوانم تکسیرانی کنم.»
عکس: DW/M. Ilcheva
مسیحی در میان مسلمانان
این جوان ۲۲ ساله ایرانی می گوید: "من یک مسیحی هستم و مسلمانان در این کمپ همواره مرا توهین می کنند. من فکر می کنم که می توانم در بلغاریا بمانم. در هر صورت اش باید از پیروان ادیان دیگر فرار کنم. آنها مرا اذیت می کنند."
عکس: DW/M. Ilcheva
"مرا برگردانید"
این مرد (طرف راست در تصویر) از سرپرست کمپ "پاستروگور" در بلغاریا تقاضا می کند: "آقا، لطفاً مرا به پاکستان دیپورت کن." او میخواهد نزد کودکاش باشد چونکه خیلی بیمار است. او با دردش تنها نیست، بعضی از مردان افغانستان نیز میخواهند برگردند.
عکس: DW/M. Ilcheva
لت و کوب توسط پولیس
هورام از پاکستان از چند روز به این سو در کمپ "سوبوتیچا" در صربستان به سر می برد. او چندی پیش تلاش کرد که از مرز هنگری عبور کند. او می گوید که در آنجا پولیس او را لت و کوب کرد.
عکس: DW/M. Ilcheva
تغییر مسیر به جانب ایتالیا
عمر چیداد از یازده ماه به این سو در فرار است. در این میان این جوان ۲۳ ساله پاکستانی در صربستان رسیده است و میخواهد به ایتالیا برود. او امیدوار است که در آنجا به سرعت به عنوان پناهنده قبول شود.
عکس: DW/M. Ilcheva
امید به برگشت
این مرد جوان از سوریه در مرز هنگری - صربستان می گوید: "من دو هفته است که در کلبیجه هستم و امیدوارم که به زودی بتوانم در هنگری تقاضای پناهندگی بدهم. اگر جنگ در سوریه پایان یابد، می خواهم به وطنم برگردم. خودم اینجا دلم آنجاست."
عکس: DW/M. Ilcheva
«مرکل ما را دعوت کرده»
شاید تاثیر شایعات قاچاقبران است که این مهاجر جوان افغان می گوید: "خانم مرکل چه کرد؟" او که از یک هفته به این سو در منطقه ترانزیتی در مرز هنگری- صربستان گیر مانده است، می افزاید: "مرکل همه ما را دعوت کرده است. و حالا؟ حالا مرز ها مسدود شده اند، چرا؟"