این پناهجویان پاکستانی درولسوالی های مرزی ولایت های خوست و پکتیکا مسکن گزین شده اند.

مقامات در ولایت خوست شمار این آوارگان را نزدیک به 30 هزار خانواده عنوان کرده اند.

تنها بیش از 10 هزار خانواده از این آوارگان در کمپ گلان در جنوب خوست و در امتداد دیورند مسکن گزیده اند.

مقامات در ولایت پکتیکا شمار این آوارگان را بیش از پنج هزار خانواده عنوان کرده اند.

مردم ولایت های خوست و پکتیکا به این آوارگان داوطلبانه کمک می کنند.

مقامات افغان کمک هایی را "در حد توان دولت" به این مهاجران کرده اند و در تلاش جلب کمک های بین المللی هستند.

شمار زیادی از این آوارگان هنوز هم در خیمه ها زندگی می کنند.

بخشی از این مهاجران در ولایت خوست برای خودشان خانه های گلی ساخته اند و بازار ایجاد کرده اند.

مقامات پاکستانی از این آوارگان خواسته اند به مناطق شان برگردند، اما آنها می گویند اردوی پاکستان روستاها و خانه های شان را ویران کرده و چیزی برای برگشتن برای شان نمانده است.

مقامات در خوست می گویند که "دولت افغانستان تا زمانی که این آوارگان بخواهند بمانند، به آنها پناه می دهد".

برخی از این مهاجران می گویند که پس از ختم عملیات به مناطق شان در وزیرستان شمالی برگشته اند، اما دوباره مجبور شدند به افغانستان فرار کنند.

همزمان فشار حکومت پاکستان بر مهاجران افغان برای بازگشت شان به افغانستان بیشتر شده و عودت داوطلبانه آنان از پاکستان شدت یافته است. این عودت کنندگان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند. از سویی هم شمار آوارگان داخلی جنگ در افغانستان به بالاترین رکوردش در یک و نیم دهه اخیر رسیده است.