علی رضا پناهجوی افغان فقط نیم سال وقت داشت تا خود را در صنف دهم یک مکتب در شهر اوسبورگ ایالت بایرین عادت دهد، با همصنفان اش پنگ پانگ و والیبال بازی کند و بعد از ختم درس، مشترکاً با آنها به سوی خانه برود.

همصنفی های این نوجوان افغان با رضایت کامل او را بسیار "محبوب" و "خوب ادغام شده"  توصیف می کنند. اما علی چند هفته پیش ۱۸ ساله شد و یک نامه از برلین دریافت کرد: او باید از آلمان اخراج شود.

اما برای یوهانس شمیت و لوکاس، هیچ دلیلی برای اخراج علی وجود ندارد. هردو با علی همصنفی هستند. یوهانس با تاکید می گوید: "او مطلقاً هیچ خطای نکرده است." برعکس علی افزون بردرس های مکتب، به صورت رضاکارانه یک دوره عملی را نیز سپری کرده است و کوشش می کند در یک دوره آموزشی شغلی نیز به درس هایش ادامه دهد.

به این دلیل برای همه شاگردان همصنفی اش به زودی روشن شد: علی باید نزد ما بماند و نباید اخراج شود. آنها این پیام را از طریق انترنت با یک در خواست نامه عنوانی وزارت داخله بایرن پخش کردند. این درخواست نامه را در این میان بیش از ۴۲ هزار آلمانی امضا کرده اند.

او تنها به سوی اروپا مهاجرت کرده است

یوهانس و لوکاس در مصاحبه با دویچه وله از آمدن این همصنفی افغان شان قصه کردند: علی در خزان سال گذشته به تنهایی به شهر اوسبورگ رسید، زیرا والدین او در ایران مانده اند. آنها سال ها است که در ایران به سر می برند. اما برای علی فرزند ۱۶ ساله آنها چاره نبود جز این که ایران را ترک کند، زیرا پولیس این کشور علی را گرفتار و تهدید کرد که او را اخراج می کنند در صورتی که او به سوریه برای جنگ علیه "دولت اسلامی" یا داعش نرود. به این دلیل علی به سوی اروپا فرار کرد.

حالا علی باید به افغانستان برگردد، کشوری که در آنجا خانواده ای ندارد و جایی که یک آینده مبهم انتظار او را می کشد. وضعیت در افغانستان ناامن است، چنانچه حکومت آلمان موقتاً اخراج پناهجویان را متوقف کرد، بعد از آن که یک حمله تروریستی خونین در کابل، جان بیش از ۸۰ انسان را گرفت و صد ها تن دیگر زخمی شدند. هم طالبان و هم داعش مردم این کشور را در بخش های وسیعی مورد حملات تروریستی قرار می دهند.

اخراج از  مکتب به سوی افغانستان

باوجود چنین وضعیت بد امنیتی، عاصف پناهجوی ۲۱ ساله افغان را قرار بود به افغانستان برگشت دهند. قضیه او به روز چهارشنبه باعث ایجاد سروصدا های زیاد شد، زمانی که پولیس شهر نورنبرگ می خواست این جوان را حین جریان درس مکتب دستگیر کند تا او را در شب در یک هواپیما به سوی افغانستان برگشت دهد.

زمانی که همصنفان اش تلاش کردند تا از دستگیری او جلوگیری کنند، درگیری ها با پولیس پیش آمد. عاصف پیش از این شامل یک دوره آموزش به عنوان نجار شده بود و در یک مکتب برای آموزش های عملی و شغلی آموزش دیده بود. بعد از آن اخراج او به دلیل حمله خونین تروریستی در کابل موقتاً به تاخیر افتاد.

اما این که آلمان پناهجویان افغان را باوجود وضعیت بد امنیتی به کشور شان برگشت می دهد، با انتقاد ها از جانب فعالان مدنی، سیاست مداران حزب چپ و سبزهای آلمان مواجه شده است. قاعدتاً برلین می خواهد افغان هایی را که تقاضا های پناهندگی شان رد شده است، اخراج کند. از ماه دسمبر گذشته به این سو، ۱۰۶ پناهجوی افغان اخراج شده اند.

در این مورد همه ایالات توافق کرده اند. افزون برآن هریک از ۱۶ ایالت خود تصمیم می گیرد که کدام پناهجو باید آلمان را ترک کند و چه معیار هایی را در این تصمیم گیری به کار برند.

بایرن به عنوان ایالت استثنا

در ماه های گذشته اکثر ایالات آلمان تصمیم گرفتند که عمدتاً افغان هایی که مرتکب اعمال خلاف قانون شده اند، به کشورشان برگشت داده شوند. ایالت شلسویگ هولشتاین در ماه فبروری حتی واضحاً در برابر سیاست برلین موضع گیری کرد و همه موارد اخراج را متوقف کرد.

در بایرن ایالت جنوبی آلمان مساله طور دیگری است. اشتفان دونوالد از شورای مهاجرت بایرن می گوید: "برعکس همه ایالت های دیگر آلمان، بایرن نه فقط پناهجویان مرتکب به اعمال خلاف قانون را اخراج می کند، بلکه بیماران یا پناهجویانی را که از سال ها به این سو به خوبی در جامعه ادغام شده اند، نیز اخراج می کند.

چرا حکومت ایالت بایرن دقیقاً پناهجویان جوان که به صورت رضا خواهانه کار می کند و ادغام شده اند، آنهم با هر وسیله اخراج می کند؟ وکیل مدافع آنها به جواب می گوید: "مساله بر سر افغان های به صورت منفرد نیست، بلکه نشان دادن سختی و جدیت در این مورد است." او می افزاید که مساله اخراج کاملاً یک تصمیم سیاسی است، به خصوص  سیاست پناهندگی با زمان های مبارزات انتخاباتی ارتباط دارد.

Niebergall/hm